Oktober 2023

Zoals eerder vermeld was September mijn vakantiemaand, veel handmatig geschreven in een gedichtenbundel die wellicht ooit nog een keer wordt uitgegeven. We gaan weer verder met de orde van de dag. Nog wat gedichten van September en nieuwe van Oktober.

Good to be back.

Onttroond

Geschreven zaterdag 28 oktober 2023 om 14:19

Hoog en eenzaam,

bewezen voor naam.

Die donkere toren,

angsten bevroren.

Gescoord na falen,

verzonnen idealen.

Duisternis leest,

gedrag onbedeesd.

Zijn mantel reikt,

het land bestrijkt.

Machten ontastbaar,

bang voor gevaar.

Toren die helt,

geteld momenten .

Koninkrijk induigen,

niemand zal meer buigen.

Balans

Geschreven dinsdag 24 oktober 2023 om 18:28

Balans zorgt voor evenwicht,

die stabiliteit is verplicht.

Het balanceren op één been,

is niet weggelegd voor iedereen.

Een juiste balans is wat je wil,

geen eindejaar kasverschil.

Het juiste inkomen bij de uitgaven,

rood staan, voor altijd begraven.

Het Nibud laat je slimmer rekenen,

je maand begroting uit tekenen.

Balans tussen, zij die elkaar liefhebben,

laat deze nooit, niet wegebben.

Uitvergroten

Geschreven zondag 22 oktober 2023 om 14:14

Kijken door een vergrootglas,

alle oneffenheden uit de pas.

Zout leggen op kale slakken,

Knijpen in gestreken pakken.

Waar blijft je onstuimige kant,

is je opgeruimd heidelders belandt.

Wordt geen slaaf van je gedrag,

anders dan anderen is wat mag.

Teveel rechtlijnigheid doet wankelen,

iets meer met de wijn sprankelen.

Minimaliseer jouw maniertjes,

je omgeving bestaat niet uit kliertjes.

Noodlottig

Geschreven zondag 22 oktober 2023 om 11:18

Niemandsland, dood spoor,

en blijven douwen, we moeten door.

Trek eens aan de rem, ervaar,

is het verantwoord dat gevaar.

De list om in betrokkenheid,

te verdrinken in vergetelheid.

Vaak wordt je drive noodlottig,

kom je bedrogen uit, voelt je rottig.

Beter om eerder je plan te trekken,

er zijn meer idealistische plekken.

Openstaan voor nieuwe avonturen,

in plaats van naar duisternis turen.

Onverbiddelijk

Geschreven zaterdag 21 oktober 2023 om 23:10

De leugenaar in mijn hoofd,

mij van mijn waarheden beroofd.

Schijn bedriegt is wat ze zeggen,

een moment van grenzen verleggen.

Ik herken de scherven op je gezicht,

iemand had zijn woede op je gericht.

Ik weet dat ze je eerder pijn deden,

De toekomst kon dit niet smeden.

Maar leugens worden bewaarheid,

van hun lusten en lasten bevrijd.

Bedrieglijke schijn die uiteindelijk,

blijkt te veranderen naar onverbiddelijk.

Evolutie

Geschreven zaterdag 21 oktober 2023 om 14:54

Verontwaardigde blikken,

hun zure mening inslikken.

Begrip bleef hier in gebreke,

vooral geen energie in steken.

Veroordeeld bij voorbaat,

optreden wat voor hun volstaat.

Zielig om hun eigen beperktheid,

zijn niet tot verder kijken bereidt.

Maar je neemt blijkbaar nogal een gok,

om als man rond te lopen in een rok.

Weinigen weten dat de rok de man behoort,

de oude Egyptenaren droegen hem al met een koord.

Zelfs elite troepen in legers dragen rokken,

en vrouwen doorgaans, jeans, sneakers en sokken.

Ontwaken

Geschreven zaterdag 21 oktober 2023 om 12:15

Ontwaken waar druppels dralen,

langs mijn ramen, ellenlange stralen.

Onophoudelijk wist zij te stromen,

voor, tijdens, na mijn laatste dromen.

Gemaakte plannen moeten wijken,

naar drogere momenten, zal blijken.

We kruipen opnieuw in elkaars armen,

liefkozend elkaar opnieuw verwarmen.

Het gekreukt dekbed, verfrommeld laken,

Deert niet, laat onze verliefdheid niet staken.

Onbekend

Geschreven vrijdag 20 oktober 2023 om 21:55

Mijn schaduw die achtervolgd,

lot, mening, intuïtie vervolgd.

Liefde, die niet raakt zoals angst doet,

liever haar tegenstander ontmoet.

En mijn schaduw wordt langer,

de achtervolging maakt mij banger.

Angst voor mijn evenbeeld groeit,

een personage waar ik me ben vergroeit.

Aangeraakt door angst, liefde ontkent,

een ongewenste indruk, een moment.

Angst voor het bekende onbekende,

waar je als kind voor naar huis rende.

Flabbergasted

Geschreven donderdag 19 oktober 2023 om 10:54

Het najaar is even in rust,

een laatste druppel die kust.

Gevallen blad wat plakt en kleeft,

dit voor een eerste maal beleefd.

Volgend seizoen de nieuwe cyclus,

van knop naar bladen aldus.

Nieuw blad wat trots manoeuvreert,

aan de takken waar zij etaleert.

Voor nu nattigheid,mooie kleuren,

valt geen lelijkheid te bespeuren.

Ze straalt rust, ze verwonderd,

ik wordt nog dagelijks overdonderd.

Hysterie

Geschreven woensdag 18 oktober 2023 om 13:31

Waar mensheid verstart,

is waar de wereld verhard.

Zij verandert niet maar wij,

in hoeverre zijn wij nog vrij.

Ons leven wordt gedirigeerd,

waar de provo niet meer probeert.

Klakkeloos meelopen in het gelid,

waar niemand meer voor beter bidt.

Bij besef wordt de anarchist wakker,

ziet zichzelf niet maar een stakker.

Verweer op een verkeerde manier,

bezorgd ergernis zonder het plezier.

En daar, dat is wat ons doet botsen,

je geduld over de rand voelt klotsen.

Onmacht geregisseerd door media,

een niet uit te bannen histeria.

Noot

Geschreven dinsdag 17 oktober 2023 om 13:28

Ze noemden hem de vrolijke noot,

zong over het leven, nooit over de dood.

Zijn glimlach deed mondhoeken krullen,

zijn olijke stem deed zalen vullen.

Met zijn gitaar, vrolijke liedjes klinken,

waar verdriet dreigde te verdrinken.

Niemand kende zijn hart, ware aard,

zoals hij zei, voor die ene bewaard.

Maar geen vrouw trapte in deze scène,

doorzagen zijn angsten en gene.

Dus hij zong vrolijk door tot zijn dood,

nooit bezongen, zijn zwaarste lood.

Iep

Geschreven dinsdag 17 oktober 2023 om 13:08

Ze zal al snel haar kinderen verliezen,

de bejaarde iep in onze achtertuin.

Krijgt al snel de winter voor haar kiezen,

kaal worden van wortel tot kruin.

De hark zal zich over hen ontfermen,

haar verkleuring begon weken geleden.

Het laatste laagje overwinteraars beschermen,

aan nieuwe knoppen zal zij de winter besteden.

Wat eerder brak komt nu naar beneden,

nu tijd om haar kruin te snoeien.

Langs haar laatste blad gegleden

klaar om komend voorjaar verder te groeien.

Monsters

Geschreven maandag 16 oktober 2023 om 10:40

Dit gedicht geschreven en verstuurd als antwoord op de Column van Rene Diekstra die op diezelfde dag in het NHD was geplaatst.

Inmenging bij andere culturen,

vredesduif mets cherp laten vuren.

Onmogelijk hier, blijkt samen regeren,

waarom het in een vuurlinie proberen.

Blijf weg waar hulp altijd verdrinkt,

het land en leiders naar dood stinkt.

Onmenselijk gedrag is niet te helpen,

bloedende wonden niet te stelpen

Waarom dan toch met alle bombarie,

kiezen, steunen, en al die evacuatie.

Hun keuze, het volk te manipuleren,

mijn idee, laat het maar escaleren.

Strijders, monsters of terroristen,

het zijn zij die hierover beslisten.

Altijd en overal lijdt goed onder kwaad,

onschuldigen vinden de dood op straat.

Wie help je en zijn zij hiermee geholpen,

afschuw en weerzin zijn hier niet verholpen.

Blootgesteld aan een giftige cocktail,

is slechts één fractie van het zieke geheel.

Wij bevochten Spanjaarden voor 80 jaar,

we sloegen ze af en overwonnen in Alkmaar.

Hopen op een eenzelfde lengte van wreedheden,

behoort deze, zonder onze inmenging, gauw tot het verleden.

Marcel Govaars

Tinnitus

Geschreven zaterdag 14 oktober 2023 om 23:59

Verliezen van een zoemtoon,

klinkt wellichtiet wat buitengewoon.

Zij zoemt, bromt op alle frequenties,

negeert alle gedane evaluaties.

De uitknop heb ik nimmer gevonden,

in mijn hoofd gekropen en ontbonden.

Zij weet denk niet wat teniet is,

ze noemen haar geloof ik tinnitus.

Prinses

Geschreven zaterdag 14 oktober 2023 om 23:38

Speldenprikken laten ons vluchten,

samen, hand in hand eeuwig zuchten.

Weg, weg van alles, wij winnen,

uitzichtloos elkaar dagelijks beminnen.

Weemoed maakt plaats voor geluk,

een muziekstuk, de piano die ik pluk.

Mijn vingers die de toetsen speelden,

het zwart witte spel wat nooit verveelde.

En we rennen verder, nieuwe wereld,

een crescendo zwelt aan welgeteld.

Noten die ons dragen en beschermen,

nieuwe coupletten die zich over ons ontfermen.

Mijn liefde voor jou, mijn prinses,

voor altijd en eeuwig, never the less.

Hoek

Geschreven zaterdag 14 oktober 2023 om 22:27

Ze waait uit een andere hoek,

een gesloten, ongelezen boek.

Heb jaren op haar gejaagd,

mijn schaduw die vertraagd.

Niemand dacht jou te vinden,

maar ik deed jou om mij winden.

We deelden onze liefde die smolt,

haar te voeden, zorgde dat zij stolt.

Krijg het niet uitgelegd dat je ging,

mijn verdriet wat ik trots onderging.

In tijden van nood wilde ik troosten,

jij wilde op mijn onfortuinlijkheden proosten.

Met je praten, alleen maar bij je zijn,

je voelen, waar ik je nooit ondermijn.

Mijn alleen, mijn alleen was niet genoeg,

geven en geven waar ik niets vroeg.

Varen

Geschreven zaterdag 14 oktober 2023 om 21:59

Wat je ook allemaal hebt gepresteerd,

hoeveel je ook in je leven hebt geleerd.

Iedereen heeft wel eens gehuild,

zijn vrijheid stiekem verruild.

Uiteindelijk zijn we allemaal mens,

alleen een ieder met zijn eigen grens.

Ook al geloven we niet in die hogere macht,

HIJ was de verstrekker van jouw kracht.

We vergeven en dikwijls vergeten,

hoe we onze liefdes wegsmeten.

Herinner je de geloften die je maakte,

bij het geboren worden als naakte.

Het licht laat je vlammen en gloeien,

je schoonheid laat anderen bloeien.

Vergeet waar je geluk tegenstand bood,

uiteindelijk varen we in dezelfde boot, naar onze dood.

Geraakt

Geschreven zaterdag 14 oktober 2023 om 21:39

En toen, toen kwam het besef,

om op te staan, toon je gore lef.

Tijd voor vrijheid, tijd voor revolutie,

niet meer verdrinken, stop die evolutie.

We willen door,als maar weer verder,

slecht geluisterd naar ons aller herder.

Tevredenheid was het vorige station,

nu sta ik naakt, met niets op het perron.

Uit een goed verdienmodel verdreven,

geen hoofd staat hier meer opgeheven.

Neergesabeld waar je dacht te scoren,

je zal nooit meer bij die illusie horen.

Een zak vol sleept zich met je mee,

verloren uit die zak, nooit tevree,

Niemand die zich meer zal uiten,

je met een traan in je armen zal sluiten.

Nachtbrakers

Geschreven vrijdag 13 oktober 2023 om 11:37

Bomen waaien kaal,

de herfst haar onthaal.

Donkerte die eerder begroet,

waar je naar luisteren moet.

Het is gedaan met de lange dagen,

lange nachten die ons nu dragen.

Het signaal voor frequenter vroeg,

de welverdiende rust waar je om vroeg.

Verander, verleg nu je patroon,

iets blijven volhouden is ongewoon.

De klok doet er nog een schepje bovenop,

voor de nachtbrakers wordt dit hun strop.

Zotste

Geschreven vrijdag 13 oktober 2023 om 11:11

De elfde van de elfde,

wordt nooit meer hetzelfde.

Het is het zotste getal,

nieuwe prins Carnaval.

Vandaag de 13e dat ik schrijf,

in mijn warme privé verblijf.

Schrijf ik 11 minuten over elf,

het gedicht kwam toen vanzelf.

Het duurde 2 minuten schrijven,

11.13 ik zal niet overdrijven.

Dat was de datum van vandaag,

ongeluk begint wat traag.

Geduld

Geschreven donderdag 12 oktober 2023 om 12:28

Dreigde geduld te verliezen,

iets teveel voor mijn kiezen.

Het ergste, de onzekerheid,

ooit van mijn pijn bevrijd.

Geduld, wat alles overschaduwd,

die je langzamerhand weg duwt.

Ze wint niet van de aanwezige pijn,

maar haar vraagstuk voelt als venijn.

Maar naast dat alles rest mij hoop,

dag voor dag, de rest op zijn beloop.

Positief uit blijven gaan van genezing,

sommige dagen zijn een zware beleving.

Favoriet

Geschreven donderdag 12 oktober 2023 om 12:05

Favoriete plekjes,

onbekende stekjes.

Voelt zo vertrouwd,

je dag hier gebouwd.

Favoriete bankjes,

vele bedankjes.

Dagelijkse inspiratie,

nooit die frustratie.

Favoriete wandeling,

lichamelijke behandeling.

Eén met de omgeving,

die unieke beleving.

Hospitaal

Geschreven woensdag 11 oktober 2023 om 13:48

Ziek, gewond of de revalidatie,

gebroken been of eeuwige obstipatie.

Een huis vol leed en mankementen,

beter worden, repareer fundamenten.

Specialisten, chirurg of psycholoog,

al die vakkennis die om mij bewoog.

Een huis van hard werken en zorg,

hoe te gedragen opdat ik haar waarborg.

Geduld, ook als van kastje naar muur,

geholpen wordt je op de lange duur.

Het was Nederland haar trots,

nu veranderd zij langzaam in een rots.

Wreken

Geschreven woensdag 11 oktober 2023 om 12:36

Bij tegenslag of tegenspoed,

weinig wat je dan juist doet.

Bij ongeluk of ernstige misère,

mislukken van je gestarte carrière.

Gaat je hart onverschrokken tekeer,

weemoedig de teleur van weleer.

Een rustpunt vinden of bepalen,

uit de tegenslag weer moed halen.

De ommekeer naar nieuwe balans,

voor haar krijg je maar eenmaal de kans.

Je zal met de tegenslag moeten breken,

eer je het ontdane gevoel kan wreken.

Merk

Geschreven dinsdag 10 oktober 2023 om 12:53

Er is ons maar één moment gegeven,

moeten we dan altijd elkaar beleven.

Eenheidsworst tot de dood volgt,

nooit voor een eigen keuze gezorgd.

Groepsdrang laat je nooit kiezen,

eenzaamheid die dreigt te verliezen.

Ben je anders, ontvang je klappen,

creativiteit zal aan je ontsnappen.

Eenzaam in je hoofd wat anders wil,

je persoonlijkheid is in dit leven de spil.

Stijg boven een groep uit, wees sterk,

kies geen kudde, geen massa, kies jouw merk.

Erehaag

Geschreven dinsdag 10 oktober 2023 om 12:24

Mijn trots die niet breekt,

er een stokje voor steekt.

Mijn wil, onuitputtelijke kracht,

die minachting veracht.

Trots zijn op jezelf, houden van jezelf,

goed verzorgen en eren van je gewelf.

Maak van elke dag een feest, leef,

verleden zwijgt, waar ik je vergeef.

Blijf niet in gebreke, blijf niet vechten,

alleen jij kan je toekomst beslechten.

Vouw je armen, bouw die erehaag,

je trots wil haar zien, maar al te graag.

Breken

Geschreven vrijdag 6 oktober 2023 om 14:30

Kan je missen als kiespijn,

heb zat van jouw venijn.

Altijd dat eeuwige pochen,

met alles de bovenste beste.

Je bent niet vriend waardig,

in de verste verte nog aardig.

Kom bij nooit meer inloggen,

ben gestart met mijn hetze.

Hoe durf je jezelf zo te prijzen,

je op die torenhoge troon te hijsen.

Zo vol van jezelf neigt narcistisch,

je valt bij iedereen uit de gratie.

Ik laat mij niet langer bedotten,

probeer maar een ander te bespotten.

Kenmerkend voor jou is egoïstisch,

gefeliciteerd met je eigen creatie.

Morsen

Geschreven donderdag 5 oktober 2023 om 13:10

Ga ik hier maar rechtdoor,

of rechts, waar ik raak bekneld.

Misschien links, een ander spoor,

waar een ander mijn pad voorspelt.

Waar vraagstukken, knopen worden,

heb mijn hoofd hier mee gepijnigd.

Waar herhaaldelijk zich stoorde,

uiteindelijk bevrijd en gereinigd.

Mijn keuze is de mijne, respect,

ben nu eenmaal niet alledaags.

Mijn nieuwe ik, die niet vertrekt,

open en eerlijk, niet drie laags.

Ook al heb jij liever die eenheidsworst,

ben niet iemand die zijn liefde morst.

Ontpopt

Geschreven donderdag 5 oktober 2023 om 11:21

De deur die haar grondig verstopt,

bij openen, de steeg die zich ontpopt.

Smal, lang en donker haar symptomen,

de geheimen van deze laten je dromen.

Een steeg is wat mij altijd fascineert,

haar geheimen maar zelden etaleert.

Doorgang naar achterliggende panden,

de verscheidenheid laat watertanden.

Overdag de doorgang, 's nachts duister,

haar muren volgepakt met gefluister.

Haar geheugen vervuld van bezoek,

altijd recht, geen bocht, geen hoek.

Haar vastleggen, met U allen gedeeld,

na honderden stegen, nog niet verveeld.

Beren

Geschreven donderdag 5 oktober 2023 om 09:32

Beren op de weg die kwijnen,

gemaakte afspraken ondermijnen.

Het altijd terugkerende gevecht,

wordt met een discussie beslecht.

Wat veroorzaakt eeuwig terugkeren,

laat alles weer opnieuw escaleren.

Waren de beloftes niet afdoende,

waar de beren zich elkaar verzoende.

Ik kan het niet beter onderbouwen,

dat het manco zit in het vertrouwen.

Beren leven dag bij dag,

hun gestalte vraagt ontzag.

Alleen bij gevaar slaan zij hun klauwen,

op goede ervaringen willen zij verder bouwen.

Zoektocht

Geschreven zondag 1 oktober 2023 om 15:40

Met mijzelf in gevecht,

een oordeel wat beslecht.

Onderzoeken moeten wijzen,

naar mijn klachten die rijzen.

Ik bewoon een gerenoveerd pand,

wat regelmatig in een scan belandt.

Ben gebouwd uit donkere krochten,

waar zij dieper en dieper zochten.

Moeilijk accepteren waar ik verblijf,

het is een buitengewoon apart bedrijf.

Doet denken aan een labyrint,

een arts die niet weet waar hij aan begint.

Diner

Geschreven zondag 1 oktober 2023 om 14:42

De voorbereiding waarborgt,

hoe je een diner verzorgd.

Timing en planning als winnaar,

verschillende producten vinden elkaar.

De selectie van groente en versheid,

dosering beheerd de bewaarheid.

Het aangezette mes doet zijn plicht,

wat flinterdunne wonderen verricht.

Discipline en inspiratie bekomen,

tot het kunstwerk van je dromen.

Verschillende gangen in gang gezet,

veelzijdigheid wint, niemand die belet.

Toeverlaat

Geschreven vrijdag 29 september 2023 om 11:35

Als je mij nu verlaat,

steun en toeverlaat.

Als je mij nu laat gaan,

ver, ver bij mij vandaan.

Kan je steun niet missen,

niet alleen beslissen.

Ondraaglijk mijnmomenten,

pijn aan alle elementen.

Een proces wat geduld sloopt,

de diagnose komt onverhoopt.

Je kan niet maar helpt dragen,

op alle onbeantwoorde vragen.

Bladerdek

Geschreven donderdag 28 september 2023 om 13:41

Meer licht door het bladerdek,

dwarrelend blad op mijn stek.

De parkbank moeten schoonvegen,

van een kleed wat blijft bewegen.

Het meest nog groen, kleuren komen,

ruisend blad om bij weg te dromen.

Beukennootjes vonden reeds hun pad,

de buitenkant hard en binnenkant glad.

Het bos gaat in haar welverdiende rust,

waar de avondzon de ochtend kust.

Hoogwerker

Geschreven dinsdag 26 september 2023 om 13:33

Wolkenkrabbers van staal,

bouwen aan een nieuw onthaal.

Zij draaien, hijsen en regeren,

waar de architect laat etaleren.

Bouwers van woning en bedrijf,

nieuw onderkomen voor elk lijf.

Waar goedkeuring is verkregen,

hijsen zij van negen tot negen.

Wolkenkrabbers hun armen,

die het hele project omarmen.

Geen beton te zwaar, geen moment,

haar krachten zijn ongekend.

Nea Monis

Geschreven zondag 10 september 2023 om 11:08

Memories become real,

happiness what I feel.

For years she was blessed,

finally found her deserved rest.

By the father his salvation,

far beyond my expectation.

Welcome coffee with the community,

becoming one of them, reality.

Teleur

Geschreven woensdag 6 september 2023 om 10:34

Teleurstelling ten overvloede,

meer van het kwade dan het goede.

Waren wij te opportunistisch,

dromerig in plaats van realistisch.

Zaken veranderen, de wereld draait,

veranderingen waar geen haan naar kraait.

Meedeinen op de wildste golven,

onder vernieuwingen bedolven.

Afstand nemen betekent stilstaan,

steeds verder bij jezelf vandaan.

Verbannen

Geschreven zondag 3 september 2023 om 10:48

Mijn God, wat komt er binnen,

zoiets kan je niet verzinnen.

Herinneringen, zoekgeraakt,

warme tederheden goed bewaard.

Ooit overrompeld door schoonheid,

later ontdekten we de veelzijdigheid.

Schamel waren eerdere bevindingen,

overrompeld door alledaagse ontberingen.

Wijsheid die stroomt,

vergetelheid die droomt.

Realisme doet het lichaam ontspannen,

ware haar beschadigde delen verbannen.

Wanhoop

Geschreven vrijdag 1 september 2023 om 14:41

Zijn gedachte deed huiveren,

geen moment om te zuiveren.

Met een vol hoofd peinzen,

deed hem overal veinzen.

Zijn ware aard ogenschijnlijk,

voor anderen ronduit walgelijk.

Ideeën bewerkte diepste geheimen,

liet schaamteloos met haar rijmen.

Waren verlangens onbereikbaar,

diepste geneugten ongenaakbaar.

Schande deed manoeuvreren naar leed,

gene badend in wanhoop is wat het hem deed.

Zomers

Geschreven donderdag 31 augustus 2023 om 15:32

Zomers blijven zomers,

mooi weer is voor dromers.

Veranderingen die ik kan missen,

deden voor ons anders beslissen.

Ons land is mooi, zal nooit wennen,

aan het klimaat wat wij hier kennen.

Weten niet beter en bagatelliseren,

dat de opwarming het tij zal keren.

In plaats van warmer, de verkoeling,

al die regen, is dat de bedoeling.

Zomerse waarden die kibbelden,

onder elk gematigd gemiddelde.

Dus de zomers zullen zomers blijven,

waar wij van de koude verstijven.

De aangekondigde verandering van moeder natuur,

blijkt een soort attractie, kort maar peperduur.

Schaduw

Geschreven woensdag 30 augustus 2023 om 13:46

Je kleurloze evenbeeld,

die elk moment deelt.

Altijd klaar om toe te slaan,

nooit ver bij je vandaan.

Zijn altijd geslaagde imitatie,

blijkt eenvoudig, geen prestatie.

Hartverwarmende aanwezigheid,

die omarming, tot alles bereid.

Nooit op de voorgrond, niet schuw,

je komt nooit los van je schaduw.

Wolf

Geschreven woensdag 30 augustus 2023 om 13:09

Zij die je nergens voor behoedde,

zo hun ego's wilden voeden.

Afstand nemen om jouw keuze,

luidkeels scanderen zij hun leuzen.

Bleek zij de wolf in schaapskleren,

achter iedereens rug om flaneren.

Psychologisch werdt je gemanipuleerd,

je hoofd op hol, gevoelens gekeerd.

Luister naar je hart, het diepste gevoel,

de betweters hebben hun eigen doel.

Oordelen en aannames te verwerken,

je hart wat spreekt zal je sterken.

Luister naar wat nog moet besproken,

als alleenstaande je vrijheid geroken.

Vul niet in, eer je bent gehoord,

indoctrinatie is niet gepast, ongehoord.

De loop van liefde laat zich niet sturen,

jullie fouten zijn om voort te borduren.

Niemand is met wijsheid geboren,

geen kans geven, is altijd verloren.