Dubbelklik hier om uw eigen tekst toe te voegen.
Liefde, zoals zovelen haar anders ervaren, haar anders zien en beleven. Liefde zoals ook zovelen over dromen, fantaseren en idealiseren. In sommige door mij geschreven kunt U zich vinden, in een ander weer helemaal niet, of juist ook wel. Liefde kent vele gezichten, niet één is fout.
Hou van haar, hou van liefde.
MG
Geschreven maandag 28 februari 2022 16:13
Haar handen warm gewreven,
langer dan mocht gebleven.
Niet los kunnen raken van het gevoel,
niet uitspreken wat ik eigenlijk bedoel.
De kunst van woorden, juiste zinnen,
wat zonder beeldspraak te beginnen.
Soms beter in te slikken dan te spreken,
al vaker, bewezen en gebleken.
Keuzes, die je met gemak kunnen vellen,
loslippigheid, die jouw einde versnellen.
Denk na, voor je onbezonnen spreekt,
de ondoordachte verbeelding, verbleekt.
MG
Geschreven vrijdag 25 februari 2022 14:16
Haar blik verried dat de zon weer scheen,
zij glom dan nog intenser als voorheen.
Altijd was zij het die overweldigend straalde,
begerige blikken en aandacht behaalde.
Mannen hoofden op hol en verward,
blikken die haar uiteindelijk hebben gehard.
Een intrigerende blik die je verlamde,
ijzige ogen, die onheilspellend verwarmde.
Rijdend op haar eenhoorn, zilverwit,
ogen donkerder dan het zwartste grit.
Haar zilveren jurk, niet voor alle schouders,
jonge mannen losgerukt van hun ouders.
Kracht en schoonheid waren doorslaggevend,
verslagen mannen haar kant op bewegend.
Gedoemd en verloren aan haar eeuwige lust,
verloren hun trots en vervulden haar bewust.
MG
Geschreven donderdag 24 februari 2022 16:27
Bubbels worden bellen die gaan stromen,
fantasie de werkelijkheid van je dromen.
Onhoudbaar de afzondering,
leerzaam de verwondering.
Die heeft leren inzien wat anderen wisten,
gereedschap voorhanden, waar zij misten.
Verwondering die lang zal blijven,
je laat blozen maar ook verstijven.
Veel van binnen wordt in werking gezet,
moeilijke momenten, waar je word belet.
Niet alleen je hart, wat voelt en reageert,
maag en darmen knijpen als je iets probeert.
Je huid, gloeien, zweten, rillen en kippenvel,
waarschuwt, herkend als in, ik wist het wel.
Emoties brengen veel teweeg maar zijn echt,
herkenbaar en onmiskenbaar als in ieder gevecht.
MG
Geschreven donderdag 24 februari 2022 15:56
Waar prille liefde prijkt,
eenzaamheid achter blijft.
Liefde die mag uitgroeien,
achterdocht moet uitroeien.
Liefde die zich moet ontwikkelen,
elkaar moeten leren prikkelen.
Na een klim komt vaak de val,
echte liefde draagt je uit dat dal.
Terug kunnen vallen op begrip,
houden van, ligt op de stip.
Liefde is delen, geven en verwerken,
respect, waarderen en versterken.
Liefde met de juiste start en proporties,
is de zaligheid die ik absoluut verkies.
MG
Geschreven maandag 21 februari 2022 18:16
Naakt was ik, terwijl ik stamelde,
mijn woordenkeus die rammelde.
Trots geparkeerd en gesproken,
met een zwijgend verleden gebroken.
Moed verzameld om te spreken,
mijn hart versterkt, geen gebreken.
Verkreeg je aandacht, je luisterde,
waar later onze lippen fluisterden.
Handen die onze harten droegen,
harten hoefden niet meer te zwoegen.
Verliefdheid openbaar maken verrijkt,
waar bleu en knulligheid bezwijkt.
MG
Geschreven donderdag 17 februari 2022 17:32
Wie liefde heeft leren kennen,
hoeft aan genegenheid niet te wennen.
Dromerig, naast jou waar dan ook,
raakt mijn hart nog altijd van de kook.
Ben jij genoeg om lief te hebben,
is je hart groot genoeg om in weg te ebben.
Of houdt je meer van jezelf, dan van ons,
zuig je mij op, met het gemak van een spons.
De verwijdering die ik soms bespeur,
gepaard met veranderen van kleur.
Je huid verraadt waar je eigenlijk staat,
ik blijf alert, hou van je maar blijf paraat.
MG
Geschreven zaterdag 12 februari 2022 12:18
Liefde voor jezelf of elkaar,
voor een ander, niets is raar.
Iedereen houdt van, op zijn manier,
houden van, tot ieders plezier.
Er zijn geen regels, geen wetten,
laat je dan dus ook niets beletten.
Jouw manier, jouw keuzes zijn juist,
het moet jouw hart zijn, wat bruist.
Verloochen jezelf niet, hou van jezelf het meest,
jij bent het, die je gevoel het best leest.
Jouw gevoel, jouw liefde heeft het voor het zeggen,
maar soms, soms heb je jezelf nog wel iets uit te leggen.
MG
Geschreven vrijdag 11 februari 2022 15:18
Verliefden, verstrengeld naast elkaar,
de verbeelding spreekt, een mooi paar.
Zachtjes fluisteren, een stiekeme kus,
leunen tegen elkaar, armen in de lus.
Beiden een witte wijn, veel proosten,
bij iedere slok een knipoog oogsten.
Hij, een stoere bink, zij een blonde schone,
voetje vrijen, met een glimlach belonen.
Vrije vingers die friemelen, elkaar zoeken,
zij zullen ongetwijfeld hun succes boeken.
Liefkozingen groeien tot een hoogtepunt,
ze gaan in elkaar op, spel van gelijke munt.
Aan elkaar gewaagd, woorden overbodig,
er is geen haast, zij bedrijven geduldig.
Luisteren naar elkaars handen en wensen,
respect creëert de meest waardevolle mensen.
MG
Geschreven zaterdag 5 februari 2022 23:32
Een allereerste maal jouw ogen,
mijn kant op, puur en onbedrogen.
De allereerste keer vergeet je niet,
de aarde zakte onder mij in een vergiet.
Mijn eerste maal, mijn ogen gericht,
op ons gezamenlijk hart, onverricht.
Een allereerste maal blijft in je hoofd,
in je hart, je ziel, in alles wat je geloofd.
Onze ogen voor die zoveelste maal,
telkens voelen en zien waar ik verdwaal.
Waar jij de weg vind en mij begeleid,
samen, een gevecht gewonnen zonder strijd.
MG
Geschreven vrijdag 4 februari 2022 16:30
Houden van, is delen,
elkaars wonden helen.
Samsam, alles door midden,
bij pijn, voor elkaar bidden.
Steunen, door dik en dun,
geen ellende, allen maar fun.
Reisjes uitzoeken, plannen,
bij tegenslag, vermannen.
Terug kunnen vallen op elkaar,
mijn lach, die ik voor jou bewaar.
Onvoorwaardelijk, altijd samen,
toekomstplannen beramen.
Nooit meer alleen, nooit meer vragen,
je voortaan maar ons bed toedragen.
Innig van elkaar genieten, stiekem blozen,
je overspoelen met dozijnen rode rozen.
MG
Geschreven woensdag 2 februari 2022 14:56
Kun je ons plan nog herinneren,
om zo langzaam aan iets te minderen.
Absoluut geen spijt maar niet gelukt,
liefde die bloeit, die je niet zomaar plukt.
Moeilijk, om die lusten te bedwingen,
strelingen die zich blijven verdringen.
We kunnen niet met minder dan geboden,
alles halen we eruit, door Eros ontboden.
Heimelijke verlangens worden vleselijk,
uitstellen, verhuizen wij naar onmiddellijk.
Eenmaal verstrengeld slaan we op hol,
gaan we gedachteloos, op weg naar de tol.
Helder denken maakt plaats voor irrationeel,
zweet en liefdesluchten smelten tot een geheel.
Spijt hebben we nooit, wel berouw,
dat zoenen we af en vergeten we gauw.
De tand des tijds laat ons de tol betalen,
we kunnen ons liefdesgeluk niet verhalen.
Het is het waard, iedere minuut,
unaniem, voeren wij geen dispuut.
MG
Geschreven zondag 30 januari 2022 00:31
We doen gisteren nog een keer over,
vandaag gaan we nooit meer vergeten.
Gisteren leek op vandaag maar vervaagd,
veel overeenkomsten maar sterk vertraagd.
Over onze toekomst blijf ik pover,
wat ooit was, is wat we allemaal weten.
De herinnering groeit, met het verlangen,
afgedankte vragen blijven maar prangen.
Gisteren, toen ik je hand vroeg en knielde,
\we waren nog kinderen maar volwassen.
Ons samenzijn groeit en gevoel streelt,
niemand die ons hindert of besteelt.
Nu ben je mijn vrouw, God weet wat je bezielde.
we kunnen op onszelf en op elkaar passen.
Liefde deed ons bloeien en leren vliegen,
ver boven de wereld, ver van het bedriegen.
MG
Geschreven vrijdag 28 januari 2022 13:53
Knaagt met regelmaat iets aan mijn hart,
voorlopig nog niet toe aan een nieuwe start.
Hunkering doet mij vaak twijfelen,
onzelfverzekerd laat mij weifelen.
Jou nog niet kunnen wissen, niet vergeten,
hou zou ik anders iets van liefde weten.
Onze warme momenten, spaarzaam en rijk,
willen dat ik nu voor een ander bezwijk.
Het voelt niet goed om alles af te sluiten,
te permanent, ik zet je nog niet buiten.
Mijn hart rouwt nog, verdriet maakt plaats,
elk ander verbleekt bij jouw pure karaats.
Een hart van goud, vol verassingen,
naar die troon, kan niemand mededingen.
Blijf je trouw, terwijl jij mij verliet,
ik zit nog te vol met onverwerkt verdriet.
MG
Geschreven donderdag 27 januari 2022 13:49
Slechts enkele sterren schitteren,
die mij jou altijd doen herinneren.
Abrupt ging jij ons allemaal voor,
plotseling, dat je van iedereen verloor.
Je charme, je lach, moeten wij missen,
wie kan er over leven en dood beslissen.
Altijd je bescheidenheid die scoorde,
vermoord, een kogel die jou doorboorde.
Genadeloos getroffen door een dwaler,
bedoeld voor een bekende influencer.
Zij kwam met de schrik vrij waar jij stierf,
een troosteloos iets, wat alles bedierf.
Maar de sterren zijn je niet vergeten,
iets willen helen, wat is opengereten.
Tijd heelt alle wonden, ligt in het verschiet,
mijn wond, jouw gemis, ik weet het nog zo net niet.
MG
Geschreven zaterdag 22 januari 2022 12:33
Waar een geheime liefde stagneert,
het openlijk erkennen niet riskeert.
Bang voor een te verwachten afwijzing,
met als gevolg een verdere verwijdering.
Dan liever haar in het geheim bespieden,
als dat zijn lot is, zo het geschiede.
Maar het doet pijn, een hart verscheurd,
geen poging om te worden afgekeurd.
Leven met de afkeur schijnt zwaarder,
dan maar liever de droom bewaarder.
Fantaseren hoe het zou kunnen zijn geweest,
wegdromen op die ontvoering, bij een gemaskerd feest.
Je stelt jezelf tekort, liever nog, teleur,
je enige bezit zijn die foto's en haar geur.
MG
Geschreven vrijdag 21 januari 2022 15:24 / ter ere van 21-01-1983
Vervlogen vlinderjaren,
vervangen vleugels.
Roomwitte echtparen,
snerpende teugels.
Vierkante bochten,
steigerende gedachten.
Herhaaldelijk bevochten,
lieflijk verzachten.
Unanieme compromissen,
gedane herhalingen.
Oeverloos beslissen,
achterstallige betalingen.
Ophitsende stemmingen,
uitzichtloos dobberen.
Onnodige belemmeringen,
stuurloos herinneren.
Ademloos accepteren,
toekomstige oplossing.
Sprakeloos reageren,
zoveelste verovering.
MG
Geschreven vrijdag 21 januari 2022 12:45
Negendertig jaar geleden dat wij trouwden,
een ja woord, voor we ons nest bouwden.
Ons nest groeide en bloeide gestaag,
familie feestjes vierden wij al te graag.
We zijn rijkelijk beloond met eigen bloed,
het enige wat er uiteindelijk toe doet.
Drie gezinnen vol vorstelijk geluk,
zulke rijkdom kan niet meer stuk.
Wij, inmiddels naar drie hoog achter verplaatst,
ons gevoel zei, nog één keer, voor het laatst.
Alles op zijn plek, liefde, geluk, tevredenheid,
wil mijn bruid van toen, nooit meer kwijt.
MG
Geschreven donderdag 20 januari 2022 16:45
Vanonder die deken, die luidkeelse wind,
die zich buiten, ver van ons bevindt.
Verstrengeld in jouw armen, zo gewoon,
mijn wereldje, mijn comfort zone.
Al decennia waar wij elkaar vergezellen,
ons samenzijn, onmogelijk om op te tellen.
Maatjes, onder die deken, voor het leven,
een dag met jou, lijkt meestal heel even.
Genoeg aan elkaar, genoeg te ervaren,
uren genieten, soms alleen maar staren.
Peinzen, of we alles er wel uit halen,
mijn bevestiging, als ik je weer zie stralen.
MG
Geschreven vrijdag 14 januari 2022 13:15
Stelp je tranen, je water geworden verdriet,
hij is het niet waard, hij die je verliet.
Je hart verloor weer eens van je verstand,
in die tevoren, bekende mineur belandt.
Gevallen voor de charmeur, goed verpakt,
waar zijn ware aard weer door het ijs zakt.
De verpakking is mooi, maar zij liegt,
waar zijn gelikte uiterlijk je bedriegt.
Veel vrouwen vallen voor het kapsel en pak,
ook als dit slecht gecombineerd is of te strak.
Uiterlijk vertoon is waar zij voor bezwijken,
maar een player, die gaat over lijken.
MG
Geschreven donderdag 13 januari 2022 13:18
Hartje winter met een voorjaars zon,
groette jij mij, alsof ik je al jaren kon.
Je vroeg niets maar schoof aan op de bank,
waarvoor nog steeds mijn lieflijke dank.
Jij papte aan en vroeg het hemd van mijn lijf,
ik zag het als ware interesse, geen tijdverdrijf.
Al vlug het station van verlegen gepasseerd,
hoe eerste woorden rollen en escaleert.
Alles was wederzijds en is altijd zo gebleven,
juist de worden die ons naar elkaar dreven.
Het oogde brutaal maar jouw gevoel,
was verder dan mijn ogen en zochten doel.
Nooit schoten wij mis, nooit van elkaar,
nooit verveeld, teder, vingers door je haar.
Terugkijken naar die eerste ontmoeting,
blij dat het niet bleef bij die begroeting.
MG
Geschreven woensdag 12 januari 2022 15:15
Mijn liefde voor jou is uniek,
ik zie haar als mijn blad muziek.
Voor jou alleen gecomponeerd,
samen bespeeld en gerepeteerd.
Als een zijden shawl die je vindt,
vervoerd door die gedreven wind.
Het vluchtige gevoel van die dans,
mee manoeuvreren gaf mij een kans.
De akkoorden, de noten geschreven,
op ons lijf, is ook altijd zo gebleven.
Zo ook elkaar gevonden, de waardering,
maar elke liefde kent pieken en kentering.
Overeind houden, respect wat groeide,
zoals onze liefde, als een etude bloeide.
Ons oefenstuk, onze lessen vervolgen,
samen trots, nooit meer verbolgen.
MG
Geschreven maandag 10 januari 2022 19:10
Samen stonden we aan de kustlijn,
onze handen los, langs onze zijde.
Ademen, de zilte lucht van het getijde,
rust in ademen, goed voor het brein.
Alles laten varen, even leeg spoelen,
vogelgeluiden, een zee die overstemd.
Dolle honden, apporteren ongeremd,
is dit wat ze met het Zen gevoel bedoelen.
Alles glijdt via je kruin naar je handen,
laatste obstakels van een hectische week.
Problemen en vraagstukken waar ik van verbleek,
om vervolgens naast je in het zand te landen.
Wij voelden elkaars vragen en ongenoegen,
onuitgesproken en niet mondeling gesteld.
Ongevraagd kwamen onze handen aangesneld,
oplossingen, waar wij samen om vroegen.
MG
Geschreven vrijdag 7 januari 2022 16:44
Je liep achter mij, je ogen priemden,
prikkels die langzamerhand kiemden.
Je naderde, ik voelde het groeien,
jouw aanwezigheid, ik wilde bloeien.
Jaren uit het oog verloren, gevoel herkend,
jij liep van mij weg, voor een andere vent.
Je zelfvertrouwen op een laag pitje geraakt,
normaal een brutaaltje, die nu verzaakt.
Bang om afgewezen te worden door mij,
ooit jou naast mij, met anderen in de rij.
Maar het moest ervan komen, jouw vraag,
ik kon kort antwoorden, ja schat, graag.
Weer onze vingers innig gevlochten,
terwijl wij onze herinneringen bezochten.
Tijden verloren, de tand des tijds toonde,
waar dure jaren, je met rimpels beloonde.
Je was mij ontgroeid, moeite om te wennen,
ons strand waar we vrij konden rennen.
Om het hardst, om de beloning, die zoen,
vervreemd, vergeten, denk maar aan toen.
Jouw jaren waren anders, vluchtig leven,
dat doe je niet eeuwig, doe je maar even.
Flitsend en snel, geleefd zoals je mij verliet,
vreemd dat je hier niet meer van geniet.
Ondanks bij mij, ik moest je nodig pellen,
onze lievelings dingen uitleggen, vertellen.
Hoe de wenselijkheid zo snel kan vervliegen,
onze tijd, onze liefde bewust bedriegen.
Onze comeback raakte snel in verval,
door jouw vele drinken aan lager wal.
Geleerd in die flitsende jaren, afkicken,
ik zou je begeleiden, dit ga je niet flikken.
Op eigen verzoek opgenomen, nu strijd,
in gevecht met je hart, je ziel, jouw nijd.
Zweet, tranen, stortbuien daalden neer,
na maanden het licht, eindelijk inkeer.
Nu sta je naast mij, in die witte tulejurk,
een boeket rozen, terwijl ik voor je hurk.
Ja mijn schat, ik wil je, voor eeuwig en altijd,
ja, ik ook, ik raak je nooit meer aan een ander kwijt.
MG
Geschreven donderdag 6 januari 2022 14:44
Zij speelden een spel voor de opwinding,
elkaar niet kennen, een kennismaking.
Ieder kwam op zijn, haar moment binnen,
zodra beide binnen kon de show beginnen.
Aparte tafels, moeilijk uitzicht gekozen,
verliefde koppels druk met het vozen.
Elkaar apps en selfies sturen, aftasten,
temidden van vreemde, andere gasten.
Hier opwinding uithalen lijkt puberaal,
maar zij kwamen met een ander verhaal.
Enigszins vermoeid van hun saaie relatie,
verzonnen zij zelf deze stimulans sensatie.
Opgewonden raken van verboden lust,
mocht in dit spel, spontaan of bewust.
Kiezen voor iets wat je nooit zou durven,
hij wilde voor haar een andere man turven.
Alle verlangens werden telefonisch gedeeld,
zij wenste een mollige vrouw die hun bespeeld.
Uiteindelijk aan één tafeltje, de wensen bespreken,
in het dating café genoeg keuze, is gebleken.
Het andere tafeltje hield hun in de gaten,
de mannen vonden elkaar, werden maten.
De vrouwen iets schuchterder maar bezweken,
verstrengelde tongen en gretige ogen die keken.
Vier volwassenen die afwisselden en deelden,
doe je ogen dicht en romantiseer je de beelden.
Acht handen die luisteren en begrijpen,
de weg ernaar toe was een kwestie van rijpen.
MG
Geschreven maandag 3 januari 2022 11:30
Ik mistte de sprankeling in jouw ogen,
de verandering vertelde dat zij logen.
Omstandigheden lieten ons wijken,
we moesten elkaar opnieuw bereiken.
Met alles gesloten, naar onze bank,
in het park, verscholen tot mijn dank.
Hier vonden en voelden wij de liefde,
die door ons stroomde, ons briefde.
Toch de plotselinge merkbare ommekeer,
was ik het volgens jou, de situatie, telkens weer.
Je werdt schuchterder, de afstand groeide,
waar ooit de verstrengeling dieper bloeide.
Terneergeslagen door de beperkingen,
mineur door dagelijkse belemmeringen.
MG
Geschreven zondag 2 januari 2022 09:30
Gefascineerd door jouw bewegingen,
genieten van de komende ontberingen.
Ongevraagd en onbeantwoord mijn gevoel,
puur jouw aandacht, een fractie, mijn doel.
Jij vingers vonden je krullen en draaiden,
tot pijpenkrullen, die je verfraaiden.
Handen die praten, een verhaal steunen,
op alleen je handen kon ik niet leunen.
Benen over elkaar heen verstrengeld,
het linker wat over het rechter bengelt.
De split die een topje van de room showt,
glimmende nylons, wat mij ontdooit.
Mijn ontbering, ademloos naar jou staren,
pufte ik weg toen ik de moed kon vergaren.
Plots jouw handen in de mijne gesloten,
weg van je krullen, door mij verstoten.
We sloten een verbond, ik mocht kijken,
naar jou, terwijl tijd mocht verstrijken.
Geniet van het aanschouwen van jouw pracht,
telkens weer andere bewegingen, die ik niet had verwacht.
MG
Ooit eens als liefdeslied bezongen,
waar zij elkaar vonden, het toeval.
Een treffen in die trein na het eindbal,
terwijl anderen zich aan haar opdrongen.
Jij was mijn prinses van het bal, ongezien,
onopgemerkt schuifelde ik langszij.
Telkens een vriendin van jou aan mijn zij,
vind nog steeds dat ik je aandacht verdien.
Zo kon ik je besluipen, bestuderen,
bedwelmd door jouw geur, jouw voorkomen.
Kunnen anderen alleen maar van dromen,
hoe kon ik je kwijtraken, de liefde verleren.
Jouw keuze was anders, deed lijken,
avances van een grotere stoere vent.
Zo'n heerschap wat alleen gewichten kent,
ik zou nimmer hem toelaten, van jou wijken.
Veel was er niet nodig om te overtuigen,
sloeg de porseleinen kleerkast aan duigen.
De trein versnelde, wij versnelden mee, d
ie zespersoons coupé, voor ons twee.
MG
Het uitdagende golvend dansen,
van je haren die met mij sjansen.
Verleidelijk zwiepen van die staart,
die het mooist voor het eind bewaard.
Het hupst mee op jouw wulps bewegen,
meerdere die van jou de kriebels kregen.
Maar je zwiepte naar mij, niet liegen,
ik zag je stiekem gluren, jezelf bedriegen.
Wat je zag weet ik niet, een vermoeden,
maar sla toe, laat mijn verlangen niet bloeden.
Ik was aan de grond genageld, weerloos,
buiten adem en zinnen dat je mij koos.
Laat mij je leiden, geef je over, geef het sein,
dat wij niet langer eenzaam maar samen zijn.
Wil de langste benen ooit beklimmen,
handen die kunnen en willen beminnen.
MG