Maart 2025

Welkom op mijn Maart pagina, laatste staartje winter, begin van de lente, begin van zomertijd. Een maand zonder verdere poespas, geen feestdagen, opmars naar mooier weer en een lentegevoel ondersteunt door alle leuke voorjaar bloeiers.

Fijne maand,

Jakkes

Geschreven maandag 31 maart 2025 om 12:49

De werkvloer met haar eisen,

jonge honden willen bewijzen.

Een mensenleven hier slijten,

alleen jezelf kunnen verwijten.

Sluw, listig, achterbaks en cynisme,

dagelijkse termen van populisme.

Jaloezie, sarcasme zien zij als taak,

naast het dagdagelijkse leedvermaak.

Het aftellen is begonnen, mijn race,

weer in de lappenmand is mijn vrees.

Voor nu gaat hij naar tevredenheid,

kennis brengt velen in verlegenheid.

Samenwerken

Geschreven zondag 30 maart 2025 om 11:44

Liefdes zijn nooit eenvoudig,

haar omstredene eenduidig.

Soms onnavolgbaar, dat moment,

vertroebeld tot wel inconsequent.

Maar ze maken dat we ons verrijken,

onze aandacht verder zal reiken.

Al jouw eigenschappen, tevreden,

tot en met jouw eigenaardigheden.

In ruil krijg je de massahysterie,

van een nieuwe partner als materie.

Zaken waar je nooit eerder over boog,

liever verstopte of zelfs over loog.

Zie ze maar te laten samenwerken,

alleen op die manier elkaar versterken.

Meeuwen

Geschreven zaterdag 29 maart 2025 om 13:45

Wolken die langzaam vergruizen,

meeuwen die haar landschap kruisen.

De periode van schreeuwen, krijsen,

dominantie en territorium eisen.

Agressiviteit naar alles wat belaagd,

niet veel van soortgenoten verdraagt.

Van de vroege tot de late uurtjes,

hun luidruchtige nesten onze buurtjes.

Het ene jaar belaagd, het andere beschermd,

mensheid die zich over hen ontfermd.

Aaseters, geen vuilniszak is veilig,

maar hun aanvallen blijken heilig.

Respons

Geschreven vrijdag 28 maart 2025 om 19:54

Een shawl van zijde sierde,

haar nek die mij ooit plezierde.

Vingers door haar sieraad,

vluchtige gevoelens van verraad.

Destijds bezorgde ik kippenvel,

ook als het ik het jou weer vertel.

Geliefden die eerlijk alles deelde,

in werkelijkheid met vuur speelden.

Ons strand leek eindeloos vredig,

daarmee werdt onze toekomst ledig.

Jij verloor daar jouw shawl en ons,

niemand die wat gaf om die respons.

Afwijkend

Geschreven vrijdag 28 maart 2025 om 13:34

Dwalende, vragende ogen,

Verwonderde blikken hun kwelling,

Denkwereld op vol vermogen,

Prangende vragen als schikking.

Heimelijk geheimzinnig fluisteren,

Onopvallend is hier ondoenlijk,

Alleen naar eigen conclusie luisteren,

De gewekte interesse begrijpelijk.

Afwijkend valt altijd uit de toom,

Je zou je bijna gaan excuseren,

Niet iedereen is burgerlijk en vroom,

Waarom denken het tij liet keren.

Sluipmoordenaar

Geschreven vrijdag 28 maart 2025 om 09:39

Deze zag je niet aankomen,

Deze had je zeker niet verwacht,

Deze vijand in barre dromen,

Deze agressor die iedereen veracht.

Toch was het deze die openbaarde,

Toch daar, de man met zijn hamer,

Toch de angsten die je ervaarde,

Toch kennis met operatiekamer.

Uiteindelijk het gevecht van je leven,

Uiteindelijk de realiteit van de dag,

Uiteindelijk moest je deze beleven,

Die je uiteindelijk overleven mag.

Zitzakbank

Geschreven donderdag 27 maart 2025 om 15:04

Plaatsgenomen in een zitzakbank,

meestal laten die niet als dank.

Maar de zon lonkte, kuste mijn gelaat,

de schaduwhoek die ik graag verlaat.

Het uitzicht op de gracht verruild,

gevoelens gelaten, waren vervuild.

De zon blaast schoon, we warmen op,

kruimels en zandkorrelbank voelt top.

Draaien met je kont voor de perfecte zit,

straks hijsen, niet zomaar in het gelid.

Koffie was smaakvol, mooi gepresenteerd,

met mij in die bank, mooi geëtaleerd.

Inpalmen

Geschreven donderdag 27 maart 2025 om 12:37

Haar haren die vrolijk danste,

haar ogen verleidelijk sjanste.

Ja hoor, ingepalmd door haar lach,

die ik van het prille begin doorzag.

Je voelt het gebeuren, miste besef,

om toe te happen miste ik ook het lef.

Mijn ogen goed de kost gegeven,

dit zal ik niet gauw herbeleven.

Stralende ogen die bleven turen,

schaamteloos uren naar mij gluren.

Zij nam uiteindelijk het initiatief,

mijn terugdeinzen leek wat naïef.

Reikhalzend groeiden onze handen,

die avontuurlijk overal belanden.

Marionet

Geschreven woensdag 26 maart 2025 om 13:40

Je moet er niet teveel aan denken,

gewoon jezelf die vrijheid schenken.

Lekker zijn en vooral lekker doen,

gelukkig wringt bij een ander de schoen.

Ontneem niet jouw vrijheid gegeven,

leef, alleen jouw wereldje beleven.

Vrijheid is van onbetaalbare waarde,

waar vroeger schuchter zich ontaarde.

Gedachten van jou, op de vrije loop,

wat een ander denkt, op de hoge hoop.

Wees dapper, speel niet de marionet,

jouw conclusies, door niemand belet.

Verspillen

Geschreven zondag 23 maart 2025 om 13:51

Het gevoel dat je jouw tijd verspilt,

is waarschijnlijk omdat je teveel wilt.

Bij bergen van verlangens en wensen,

beheerst alleen tijd jouw grenzen.

De tijd dat je moet werken is bekend,

teveel vrije tijd is waar je aan went.

Uiteindelijk blijken jouw momenten,

een periode van rozijnen en krenten.

Tijd is gelimiteerd en uiterst kostbaar,

besteed haar goed, beheersbaar.

Baken wensen en mogelijkheden,

deel belang hoe zij is te besteden.

Eenvoud

Geschreven zondag 23 maart 2025 om 13:44

Geluksmomenten die bloeien,

bolletjes die stralend groeien.

Felle voorjaars kleuren stralen,

geluksmomentje omhoog halen.

Veel meer hebben wij niet nodig,

verworvenheden blijken overbodig.

Toch blijft de drang van verzamelen,

waar voorjaarsgeluk blijft stamelen.

Wie kan zonder, wie met minder,

geluk begint hier, niet ginder.

Het mooiste geluk is eenvoud,

zoals liefde en bolletjes, eeuwenoud.

Redenen

Geschreven zondag 23 maart 2025 om 10:31

Ben gaan schrijven uit frustratie,

aangemoedigd door een operatie.

Het heft uit handen moeten geven,

nieuwe lichaamsdelen beleven.

Pijn en ongemak ingeleverd tegen stijf,

de nieuwste ongemakken van een lijf.

Schrijven hielp, operaties bleven,

afleiding benodigd was al mij gegeven.

Schrijf gevarieerd, wat ik die dag voel,

voor mijn ontspanning, geen doel.

Lees zelden terug wat ik verwoorde,

slechts schrijven naar wat mij verstoorde.

Daardoor lijkt de toon herkenbaar,

zij is niet afstandelijk of ongenaakbaar.

Type

Geschreven zaterdag 22 maart 2025 om 17:13

Welk glas komt goed van pas,

van welk drankje raak je in je sas.

Het is het oog wat iets verwacht,

een verkeerd glas wat je veracht.

Elk drankje verdient haar gestalte,

een eigen identiteit, hoog gehalte.

Sommigen accepteren naar het scheen,

menigeen meent, er zit glas omheen.

Een vaste stek vaarwel wensen om dit,

verderop wellicht een mindere zit.

Onze kelken met wijn die proosten,

laat de kroezen maar elders toasten.

Afstand

Geschreven zaterdag 22 maart 2025 om 10:47

Niemand heeft jou ooit veroverd,

waar jij wel velen hebt betoverd.

Statig met jouw altijd volle staart,

de mooiste glimlach voor mij bewaard.

Waar ligt de route voor benadering,

mijn hart is toe aan jouw verandering.

Zullen wij ooit iets samen delen,

elkaar liefhebben, lachen en strelen.

Jij leeft in jouw wereld, mij onbekend,

mijn wereld waarin jij bent erkend.

Wij zullen het nooit weten, gescheiden,

nimmer zullen onze harten verleiden.

Hoofd en hart dromen over samen,

terwijl wij dat nooit zullen beamen.

Het blijft bij die hoffelijke glimlach,

voor elkaars zijn en aanwezig ontzag.

Maar de wens en de droom vervullen,

wat mijn spraak nooit zal onthullen.

Leef, blijf gelukkig, stel nooit teleur,

ogen die glimmen, een hart in mineur.

Wetenschap

Geschreven vrijdag 21 maart 2025 om 13:57

Waar DNA, waaruit je bestaat,

langzaam maar zeker vergaat.

Overgaat naar die mutatie,

weerloos, kansloos de frustratie.

Blikseminslag op meerdere plekken,

huid die als vloeistof zal lekken.

Geconsumeerd door jouw duplicaat,

hij spiegelde elk beeld wat staat.

Armen en benen worstelden, groeiden,

hoofd en huid waar bloemen bloeiden.

Wetenschap heeft niets ontrafeld,

mens en dier leken voortaan bekabeld.

Weersverwachting

Geschreven donderdag 20 maart 2025 om 14:08

Het voorjaars zonnetje voorgesteld,

nu al vier dagen op rij, welgeteld.

Na maanden herfst weer wennen,

een oud seizoen opnieuw verkennen.

Zij schittert, schijnt, streelt ons gelaat,

bezorgt kippenvel voor ze weer gaat.

De periode van dagelijks schijnen,

zal hopelijk niet snel meer verdwijnen.

Zo vroeg in het voorjaar verwennen,

kan ik in ieder geval snel aan wennen.

Angstvallig volgen wij de verwachting,

van het weer en haar minachting.

Manipulatief

Geschreven woensdag 19 maart 2025 om 14:20

Als je ook maar heel even denkt,

dat ik gehoorzaam als jij wenkt.

Aan knoppen draait, waar ik luister,

wil schreeuwen, terwijl ik fluister.

Als je maar met de gedachte speelt,

dat ik volgen zal, mijn ego streelt.

Een val opzet, mij wil laten geloven,

terwijl jouw plannen willen roven.

Als je ook maar heel even probeert,

mij te bespelen, waar je ook parkeert.

Valsheid gebruikt om te verleiden,

zal ik mij nog eerder van jou bevrijden.

Als je zelf gelooft in jouw indoctrinatie,

zet ik mij verder af van die manipulatie.

TranenTroost

Geschreven maandag 17 maart 2025 om 13:46

Tranen die het uiteindelijk verloren,

waterlanders als nooit tevoren.

Verdriet laat zich de les niet lezen,

van haar opponent niets te vrezen.

Verdriet liet haar tranen wenen,

waterige ogen die weer verschenen.

Troebel zicht wat deed spoelen,

stak haar gevoel niet onder stoelen.

Zichtbare vochtige pijn toonde,

terwijl troost haar beloonde.

Tranen van troost en nieuwe hoop,

laat ze maar even op haar beloop.

Geel

Geschreven zaterdag 15 maart 2025 om 23:16

De vrouw die een zaal veroverd,

door haar gele jurk betoverd.

Charme en sexappeal gevangen,

ontaard in een heimelijk verlangen.

Vloeiende bewegingen verleiden,

de hartstocht is niet te vermijden.

Vuurrode lippenstift doet dromen,

laat mannenharten overstromen.

Satijnen verleiding verpakt in geel,

laat van mijn fantasieën niets heel.

De geoogde oprechte seksualiteit,

in die bubbel, raak ik mijzelf kwijt

Vermannen

Geschreven vrijdag 14 maart 2025 om 15:35

Van het kastje naar de muur,

zekerheid voor de korte duur.

Haar flexibiliteit ten gehore,

kwaliteit werdt zo bevroren.

Kunnen werken zonder doel,

het negeren van die smoel.

Concentratie ondanks blikken,

op elke nalatigheid mikken.

Solo tussen het team "haantjes",

werkdruk loopt buiten de baantjes.

Functioneren boven ieder niveau,

helikopter view vanachter je bureau.

Overzicht voor inzicht laten landen,

waar mannetjesputters vermanden.

Endorfine

Geschreven donderdag 13 maart 2025 op 13:45

Stof die tussen mijn vingers glijdt,

van haar statische lading bevrijd.

Haar glooiingen makkelijk te vinden,

prikkels die mij blijven opwinden.

Sommige stofjes bemoedigen,

de aanmaak van nieuw aanmoedigen.

Endorfine verzorgt een geluksgevoel,

blijdschap, vrede, elk liefdes doel.

Een tekort voedt neerslachtigheid,

slaapproblemen in de meerderheid.

Zaligmakend moet je ruimte geven,

liefde en seks intensief beleven.

Bewaak de aanmaak met ziel en zaligheid,

opdat jouw vreugdevuur je van alles bevrijd.

Schikken.

Geschreven donderdag 6 maart 2025 om 13:36

Genieten van spaarzame momenten,

meest waardevolle elementen.

Verzonken in eigen gedachten,

even niemand die je kan verachten.

Heilzame, goed besteedde tijd,

zelf ingelast, een dierbaar respijt.

Even verloren gedachten schikken,

doelen stellen, alleen vooruit blikken.

Zo zag men hem dagelijks evalueren,

totdat hij zelf anders ging concluderen.

Laatste evaluaties gingen op in mist,

zijn schaduw had weer anders beslist.

Gedreven door onaf gerond onderzoek,

verslagen door intriges uit eigen boek.

Herschikken, reden voor een valse start,

helaas, door eigen schrift getart.

Samsam

Geschreven woensdag 5 maart 2025 om 12:13

Samen leven is samen delen,

geen verlangens, geen bevelen.

Samen zijn is samen voelen,

geen ego's, zelfde doelen.

Samen wonen is combineren,

voorkeur en smaak parkeren.

Samen genieten is samen sjansen,

samen door het leven dansen.

Samen houden van, is een bestand,

altijd en overal, hand in hand.

Samen oud worden is een zegen,

nooit bescheiden, nooit verlegen.

Samen met jou, alleen maar samen,

onze harten kunnen dat beamen.

Empathie

Geschreven dinsdag 4 maart 2025 om 15:27

Ongeduld en agressiviteit groeit,

waar Jan zich met Alleman bemoeit.

Begrip naast empathisch vermogen,

eerlijkheid boven het lelijke bedrogen.

Openheid, gedeelde interesse,

egocentrisch met grootste souplesse.

Wat gebeurt er met ons, welk belang,

houdt mooie eigenschappen in de tang.

En zoals gewoonlijk moeten we wijzen,

corona, iets als schuldige aanwijzen.

Snelheid van leven die wij verkiezen,

laat ons vrede en saamhorigheid verliezen.

Herkomst

Geschreven zondag 2 maart 2025 om 14:14

Je geboortestad ontgroeid,

ooit met een afscheid gestoeid.

Vergroeid met je nieuwe thuis,

nooit zwaarder gedragen dan mijn kruis.

Verliefd, getrouwd, kinderen,

overstelpt, nooit hoeven minderen.

De tijd stond niet stil, ontwikkelen,

een verliefd stel, altijd prikkelen.

Mensen veranderen, nieuwe intenties,

het verkrijgen van volgende licenties.

Daar zou ik nooit kunnen ontplooien,

een toekomst leek hier te ontdooien.

Een nachtmerrie bleek mijn geboorte,

het avontuur waar ik mij in stortte.

Ontwaken uit een pijnlijk verleden,

over elke bananenschil uitgegleden.

Terugschakelen

Geschreven vrijdag 28 februari 2025 om 13:32

Wie haastig wil vertrekken,

zal aan zijn stutten trekken.

Er lijkt haast te zijn geboden,

geen tijd meer om te doden.

Tijd die er blijkbaar niet toe doet,

haastige spoed is zelden goed.

Iedereen is omringd door haast,

gedachten en doen wat raast.

Wij en ons vervoer op de automaat,

terugschakelen waar je maar gaat.

Terugschakelen zonder koppeling,

is lastig, misschien wel zonderling.

Puber

Geschreven donderdag 27 februari 2025 om 14:40

Jonge kinderen, pubers baren zorgen,

jouw strijd houdt je verborgen.

Zij zijn nou eenmaal beïnvloedbaar,

zijn impulsief, zien geen gevaar.

Zullen zich niet op hulp beroepen,

zichzelf eerder harteloos vervloeken.

Zij willen hun problemen verbergen,

liever hun eigen wereldje tergen.

Eerlijk naar jou is verleden tijd,

moeders snappen niks dan stoepkrijt.

Hun grootste zorg draait om centen,

je sust ze niet meer met krenten.

Laat verleidingen niet slingeren,

jouw portemonnee blijft triggeren.

MIB

Geschreven zondag 23 februari 2025 om 19:13

Veel is te simplistisch,

verre van realistisch.

Verzonnen micro organismen,

veranderen snel van ritme.

Transformaties die regeren,

op futuristische charmes reageren.

Een diamant geheim wapen,

waar vijand en eigenaar slapen.

Buitenaardse gedaanten beslissen,

welke wereld wij gaan missen.

Van trainee tot speciaal agent,

vrouwelijk met het lef van een vent.

Kwast

Geschreven donderdag 20 februari 2025 om 14:36

Het idee om te gaan schilderen,

kwasten die gevoel verwilderen.

Het idee om, is daar, nu nog die stap,

om te gaan kliederen, niet als grap.

Wat mijn hoofd nu schrijft in gedicht,

creativiteit waar men mij van beticht,

zal de kwast dit kunnen evenaren.

Waar is dit gevoel toch geboren,

voel mij zonder kladblok verloren.

Nog nooit ervaarde ik een kwast,

wellicht een wens die niet eens past.

Mij laten vervoeren met verfspatten,

realiteit die ik nog niet kan bevatten,

silhouetten om uren naar te staren.

Bewijs

Geschreven donderdag 20 februari 2025 om 14:35

Hoe zou het toch komen,

niet het figuur van je dromen.

Verleidingen achter een luikje,

bezorgden je dat bolle buikje.

Zelfvertrouwen gaf je een deuk,

niet nee zeggen tegen die peuk.

Elke verleiding doet je bezwijken,

principes die niet ver reiken.

Hoe kan gezondheid je ontglippen,

artsen die jouw binnenste strippen.

Je gedrag hieromtrent oogt stoïcijns,

heb het idee dat ik er meer over peins.

De man met de hamer, Hein met zeis,

als zij komen, is dat mijn bewijs.