Dubbelklik hier om uw eigen tekst toe te voegen.
Welkom Januari, welkom 2021.
Koning winter zwaait de scepter met de feestdagen vlak achter ons. Op naar nieuwe kansen met bijbehorende nieuwe uitdagingen en oplossingen.
Ik wens iedereen een mooi maar vooral gezond nieuwjaar, een mooie maand Januari en veel voorspoed.
MG
De in mist verhulde schil leek te bezwijken,
zijn schaarse licht kon geen kamer bereiken.
Op slechts een fractie van zijn krachten,
deed nevel hem zwijgen en langer wachten.
In vol ornaat, oftewel een maandelijks iets,
lijkt hij daar te zijn, opgedoemd uit het niets.
Een feit dat hij na zijn dieptepunt dagelijks groeit,
schil voor schil erbij tot hij uiteindelijk bloeit.
De hemel verlicht en duisternis bestrijd,
ons van donker doemdenken bevrijd.
MG
Zonder handen, voeten of ledematen,
zal een druppel niet snel zijn houvast verlaten.
Uren hangen aan een besje of aan een blad,
roerloos in de wind, glibberig en glad.
Bovennatuurlijke krachten winnen terrein,
ja zal maar zo'n krachtige druppel zijn.
MG
Mensen gaan sneller lopen,
handen in de zakken, kraag omhoog.
Voeten die zich in plassen dopen,
een jas volgelopen houd je niet droog.
Capuchon en regencape als wapen,
paraplu bezweken onder de wind.
Straks thuis, de regenjas die kan slapen,
het tapijt wat het druppen ondervindt.
Te pas en onpas worden wij vaak verrast,
soms het miezerige, soms het fatale.
Het is het weertype wat bij ons past,
waarom behalen wij nooit droog de finale.
MG
Een interesse is snel gewekt,
zodra het "tipje oplichten" lekt.
Per ongeluk, expres iemand verleiden,
heel eenvoudig zonder te strijden.
De rode lap voorhouden werkt averechts,
maar iets verklappen verhuld slechts.
Eenmaal iemands interesse gewonnen,
betekent winst, oplaten van ballonnen.
Pakken wij altijd door waar we wilden,
of alleen het gevoel waar we onze honger stilden.
Mensen worden snel enthousiast,
ergens bijhoren is wat velen goed past.
Mijn interesse wordt slechts gewekt,
als de "erbij horen" lading niet is gedekt.
Blijf jezelf, laat het patroon je niet inlijven,
in de meeste gevallen lastig om jezelf te blijven.
MG
Spannend is een gevoel, een euforisch vooruitkijken,
spanning is te meten, de hoogte ervan zal blijken.
Spannend is vaak positief, een vooruitzicht, een avondje stappen,
spanning die stijgt bij onzekerheid en of we het kunnen behappen.
Wordt het te spannend, spreken we gauw over eng,
een dreiging bij te hoge spanning is niet waar ik mij in meng.
Spannend is leuk, wij worden vaak uiteindelijk beloond,
spanning moet worden afgevoerd eer het met hoogspanning wordt bekroond.
MG
Met koud de winter een maand oud,
is het de grijze hemel die zich open vouwt.
Minuscule grijze witte vlokjes dwarrelen,
gaat door voor sneeuw in enorme getallen.
Veroorzaakt her en der witte plekken,
komen de kinderen toch nog aan hun trekken.
Weet niet goed of ik hier blij van wordt,
kijkend naar morgen gooiden ze het op een akkoord.
Mocht er serieus sneeuw vallen wat de nacht overleefd,
hebben we toch samen even het wintergevoel beleefd.
Een weekend van sneeuw en dooi,
die kleine witte wereld nu, is best wel mooi.
MG
Als niet eigen gedachten gaan dwalen,
beginnen vaak onbekende kwalen.
Wanneer zij een eigen leven gaan leiden,
wordt het lastig om je ervan te bevrijden.
Spinsels via social media verspreid,
zijn de grondleggers van een ongelijke strijd.
Uiteindelijk zijn je eigen gedachten onherkenbaar,
wordt de drang naar voltooien verklaarbaar.
De weg terug, de weg naar je persoonlijkheid,
lijkt een lastige, behoort niet meer tot jouw werkelijkheid.
Als je ervaart dat je van jezelf bent vervreemd,
zal het voelen dat je enigszins bent ontheemd.
MG
De grilligheid van hout is wat mij imponeert,
wat de gladde beschaving goed reflecteert.
Ruwheid die wij kennen als onbehoorlijk,
staat hier voor schoonheid en bekoorlijk.
Het zijn de knoesten en vervormde takken,
klein kreupelhout wat wij tot brandhout hakken.
Kronen die dragen en als parasol fungeren,
zullen wij ze ooit iets meer gaan waarderen.
Ze horen in onze dag met al hun grilligheid,
laten wij ze eren met onze onverschilligheid.
MG
Mijn deur die klemt,
ben erdoor ontstemd.
Het scharnier wat kraakt,
ben erdoor ontwaakt.
De wc weer verstopt,
een agressor die ontpopt.
Onze krant weer te laat,
wat ik vreselijk haat.
Een monteur die je laat zitten,
had nog even kunnen pitten.
Veel doet onze balans verstoren,
wie de rust kan bewaren zal scoren.
MG
Als we ziek zijn worden we uiteindelijk gewipt,
zij die achterbleven voelen zich geript.
Dat we ooit gaan is de enige zekerheid verkregen,
leef je leven, wees niet te verlegen.
Wat ooit debuteerde en straalde,
is ook gegaan eer hij de finish haalde.
Resterend zijn vaak de herinneringen,
maar daar hoef je niet graag om mede te dingen.
Eeuwig en altijd zullen er door de mazen glippen,
die uiteindelijk als laatste aan de beker mogen nippen.
MG
Op de valreep van verveling,
geniet ik van elke streling.
Kan zijn in de vorm van een compliment,
of iets tastbaars waar je je in herkent.
Voordat we gaan peinzen of zeuren,
of met een moderne burnout gaan leuren.
Open staan voor ideeën en fantasieën,
of het creëren van nieuwe melodieën.
Goed mogelijk om jezelf te strelen,
van verveling en ergernissen te helen.
Creatief zijn, open staan voor vernieuwing,
behoeft geen etiket, anders is niet zonderling.
MG
Het stuivende zand,
het schuim aan de rand.
Vlokken weggeblazen,
blijft je altijd verbazen.
Meeuwen blijven hangen,
wind kan je niet vervangen.
Schelpen, keien en drijfhout,
oostenwind, vochtig en koud.
Gevangen in shawl en capuchon,
op het oneindige waar alles begon.
Leven, dood, drenkelingen,
zee, ik zal je vrijheid blijven bedingen.
MG
Druppels in de dakgoot die het weer verraden,
wakker worden met dit geluid maakt de dag geladen.
Motivatie weggedrukt om te ontwaken,
het, wil blijven liggen gevoel, zal niet staken.
Maar de plicht die roept, doet mij rijzen,
ik zal mij later om deze overwinning prijzen.
Met uitzicht op zij die het weer bestrijden,
kon ik mij slecht van het dekbed bevrijden.
MG
Een sombere januari zondagmiddag,
waarvan hoe door te brengen in het verleden lag.
Een weinig mogelijkheden moment,
waar ongemakken worden onderkend.
Nog steeds niet kunnen wennen aan een gemis,
naast wandelen is er weinig wat ikzelf beslis.
Wandelen en bewegen was al gewoon,
een bakkie op het terras was vaak de kroon.
Voldane benen, een frisse neus en blik,
de schaarse afwisseling is waar ik op mik.
Plannen maken lijkt kansloos met alles dicht,
maak van de nood een deugd,
schrijf over deze periode menig gedicht.
MG
Prikkels die ons doen verleiden,
zijn er ook die pijn onderscheiden.
Prikkels die uiteindelijk motiveren,
om daadwerkelijk iets anders te proberen.
Prikkels die prikken of zelfs steken,
zijn verraderlijk en zullen gauw breken.
Prikkels met teveel nadruk negeren,
behoren tot de categorie domineren.
Geprikkeld worden om tot een besluit te komen,
helpen je dichterbij je dromen te komen.
MG
Voorzichtige stapjes over enorme plassen,
gebouwen die in hun weerspiegeling passen.
Sneakers en hakken verliezen van de regen,
het is een slalom in ondergelopen stegen.
De klinkers zijn spiegels, verraderlijk glad,
als je kon koos je waarschijnlijk een ander pad.
Smalle straten die dit al eeuwen verwerken,
laten van het ongemak niet veel bemerken.
Zij blijven stralen, hun schoonheid groeit,
de wandelaar die hier dagelijks mee stoeit.
Oud ijzeren regenpijpen dreigen te breken,
terwijl van de moderne plastic de houdbaarheid is verstreken.
Putten die overlopen laten de stoep verstikken,
hopeloos probeert een beambte hun door te prikken.
MG
Hij volgde het baasje, deed zijn best,
met de riem los alle vertrouwen verpest.
Losgelaten om te plassen deed hem ontpoppen,
rennen, grommen, blaffen, niet meer te stoppen.
Baasje schreeuwde steeds harder, afstand groeide,
stoïcijns voor alle commando's, dominantie die bloeide.
Laat maar even razen, helemaal uit zijn bubbel,
als hij uiteindelijk komt, voelt lief blijven en belonen wel dubbel.
Ook een hond moet los van zijn wilde haren,
eenmaal eraan geroken krijg je hem moeilijk tot bedaren.
MG
Elke dag zijn er bijzonderheden,
wondertjes die onze horizon verbreden.
Oog voor deze wonderen zijn benodigd,
uitverkorenen hiervoor genodigd.
Rijkdom als je ze ziet en herkent,
de weg naar eentonigheid ontkent.
Categoriseer ze en laat niets ontsnappen,
aan enkelen om dit alles te behappen.
Meesten hebben genoeg aan het alledaagse,
die lopen geblinddoekt een avondvierdaagse.
MG
Jouw gestelde vragen,
die later pas gaan knagen.
Voelen meer als verwijten,
die mij langzaam splijten.
Vragen die veroordelen,
sarcastisch voor zovelen.
Geen ruimte voor discussie,
gesprek blijkt een illusie.
Veroordeling lijkt gekomen,
verdediging ontnomen.
Onschuld tot schuld bewezen,
jou niet bekend, alles te vrezen.
MG
Druppels op verregend blad,
als parels rollend, glimmend glad.
Vaste gasten na een regenbui,
ze veilig beloeren vanachter mijn pui.
Ben niet van al dat vocht maar geniet,
een explosie waar zij het blad verliet.
Het omgekrulde blad kan ze niet vangen,
haar fluwelen lijnen hebben andere belangen.
Vrouwenmantel heet zij en groeit gestaag,
steeds meer blad volgt, laag voor laag.
Druppels op haar fluwelen tapijt,
blijven rollen, raken hun vorm niet kwijt.
Het toneel wordt door bloemen verstoord,
verrijzen daar waar de steel doorboort.
Na weken bloei, boeketten verrijkt,
verwelkt, elke bloem en steel bezwijkt.
Maar het blad blijft komen,
schoonheid blijft stromen.
MG
Moe, pijn, rusteloos, ontspannen in bad,
luchtjes, geurtjes, bubbels waar ik in trad.
Kabbelende golfjes, schuim wat verplaatst,
het lichaam wat ontspant, niets misplaatst.
Een wijntje als metgezel op het bad zijn rand,
eega tegenover mij in diezelfde stand.
Liggen, dromen, zweven, gedachten varen,
net niet wegdommelen, dromen zonder bezwaren.
Overloop die overloopt, warm water bijvullen,
hoofd wat gloeit, niets meer te verhullen.
MG
De muis onder de kast wilde de rust bewaren,
maar de kat op de kast maakte dikke bezwaren.
Zo snel als de muis naar de andere kant wilde glippen,
dook Felix van de kast om zijn vrijheid te skippen.
Oortje won en kon ontkomen door een kier,
is en blijft een bijzonder snel en slim dier.
Maar Felix heeft meer geduld en zal waken,
op een gegeven moment zal hij Oortje aanraken.
Eén tik is genoeg met zijn scherpe klauwen,
om hem vervolgens naar binnen te stouwen.
Geduld won van snelheid en werd beloond,
werd alleen gebruikt als trofee voor de baas van het huis waar hij woont.
MG
Voorgenomen mij ook iets voor te nemen,
niet iets tastbaars wat een ander kan claimen.
Zit meer te denken aan een voor te nemen gedachte,
oproepbaar, wanneer ik wil, om pijn te verzachten.
Eén knik, één gebaar en hij zal opdoemen,
op mijn aangeven bij een probleem inzoomen.
Steunen op momenten voor mij belangrijk,
in de breedste zin, omvangrijk.
Ja, dat gaat hem worden, ik geef hem een naam,
als hij zijn afgesproken werk doet bezorg ik hem " Faam" .
Ga nu al geruster slapen, de eerste dag van het jaar nadert,
ben nu rustig, dat terwijl Faam door mijn gedachten bladert.
MG