Dubbelklik hier om uw eigen tekst toe te voegen.
Na twee maanden alweer een nieuwe pagina Liefde, veel lieve en mooie reacties ontvangen op het eerste deel. Wij gaan er weer een paar mooie, warme schrijven en plaatsen.
Liefs, MG
Geschreven donderdag 21 april 2022 11:46
De ruimte en tijd voor liefde verdrongen,
waar mannen heimelijk jou bezongen.
Een overlijden, rouw, begroef je in tranen,
geen mogelijkheid om een nieuwe weg te banen.
Je schoonheid bleef, op en top verzorgd,
waar je door verplichtingen niet werdt ontzorgd.
De druk bleef, werdt groter, jezelf vergeten,
wordt nu weer tijd om met jezelf te daten.
Zo bewegen, waardoor je vrouw zijn weer gaat leven,
Jezelf verwennen, je iets vaker in de spiegel begeven.
Kom weer tot bloei, de glans is er, je schittert,
blijf niet alleen, raak omwille van, zeker niet verbitterd.
Parmantige hakjes, frivole stapjes vooruit,
eenmaal bekend, ben je snel iemands bruid.
Wordt weer die prachtige vrouw, bloei,
wellicht dat ik kans maak, naar je toe groei.
MG
Geschreven donderdag 21 april 2022 10:51
Waar de hemel de horizon kust,
zou ik jou ontmoeten, kennismaken.
Waar ik naar jou zocht, jou bewust,
zal ik mijn zoektocht nimmer staken.
Waar de zon in de zee zakt, haar warmte sust,
heb ik je niet gevonden, dagen gewacht.
Die plek, mijn prikkel, toekomstige lust,
je bleek al vertrokken, nooit gedacht.
Ooit zullen wij zweven naar waar jij wilt,
hand in hand, onder mijn vleugels getild.
MG
Geschreven woensdag 20 april 2022 14:47
Hoe ver je ook bent,
wie je allemaal kent.
Ik ben het die je verwarmd,
je bij verdriet omarmt.
Afstand kent geen tijd,
berouw staat vol van spijt.
Jou laten gaan, getuigd,
van vertrouwen wat buigt.
Nu zonder jou maar niet kwijt,
onze ruimte kent geen tijd.
Vervlogen, nooit verbogen,
wacht ik op jou, onvertogen.
MG
Geschreven zaterdag 16 april 2022 14:22
Waar ik je kwijtraakte,
mijn zoektocht staakte.
Daar begon ik met zoeken,
in ontheemde uithoeken.
Van mijn eigen gevoel braakte,
waar laatste hoop kraakte.
Waarschijnlijk verloren,
jij mij niet meer toebehoren.
Empathie mij slechts bewaakte,
eenzaamheid die zich wraakte.
Mijn liefde hield vol, werd beloond,
onszelf daarvoor liefdevol gekroond.
MG
Geschreven zaterdag 16 april 2022 13:06
Veranderd liefde in houden van,
blijven wij trouw als je veranderen kan.
Liefde blijft, verliefdheid muteert,
verandering is waar je riskeert.
Werk aan die verliefdheid, wees creatief,
ontdek samen nieuwe dingen, blijf lief.
Probeer dat, waar je altijd van droomde,
waar de afkeur was, waar je schroomde.
Ontdek van alles, herontdek verliefdheid,
schreeuw het uit, begraaf bescheidenheid.
Vlinders zullen wederkeren, je vergezellen,
je hoeft alleen, naar eerlijkheid te snellen.
MG
Geschreven donderdag 14 april 2022 12:18
Waar werd mijn liefde lust,
liefde die op lust is berust.
Waar vlinders met mij vliegen,
mij verleiden en nimmer bedriegen.
De uiting van liefde kunnen temperen,
de beheersing liet zich pamperen.
De les begrijpen en voortaan meester zijn,
samen met jou aan mijn zijde, hoe ik ons omlijn.
Liefde in onschuld, lastig te bewaren,
de lust openbaren gaf weer gevaren.
Waarheen met mijn gevoel, mijn lust,
de zelfkennis speelde met mij, heel bewust.
MG
Geschreven donderdag 14 april 2022 12:03
We deelden samen die openbare bank,
ieder zijn helft, ik op de linker flank.
Geïnteresseerd naar wat ik schreef,
was dat jij, langer aan mijn zijde bleef.
Je was gefascineerd door mij, die dichter,
door jouw glimlach voelde ik mij lichter.
Mijn liefdesgedichten die intrigeerde,
de verloren tijd, die je mateloos irriteerde.
Ik had genoeg aan je glimlach, je aandacht,
om over jou te schrijven, in al je pracht.
Voordragen in dat bos, in het openbaar,
leken wij voor de voorbijgangers, een paar.
Een kleine traan die jij liet, hielp ik drogen,
nu naast jouw, onze benen die schrijdend bewogen.
Strakker kon niet, voelde je arm langzaam kruipen,
ik was ontvankelijk voor jouw aanraking, kreeg de stuipen.
Gevoel zo puur, dat ervaar je maar zelden,
zoals in het gedicht, werden de verliefden helden.
Geraakt door uiterlijk en mooie woorden,
hand en hand verder, naar waar zij hoorden.
MG
Geschreven dinsdag 12 april 2022 14:08
Mijn liefde puilde uit haar geopend karkas,
het stroomde gretig over, te pas en onpas.
Liefde die ik onmogelijk kon bedwingen,
als een steen in het water, eeuwige kringen.
Iedere steen creëerde cirkels van het leven,
cirkels waar ik jou adoreerde, alles wou geven.
Met dagelijks een handvol stenen, gepolijst,
cirkels die groeien, naar mijn geluk verwijst.
Ik lees deze op mijn manier, eigen interpretatie,
soms meerdere stenen, voor een nieuwe creatie.
Neem nooit platte stenen, die kaatsen terstond,
wil die vorm zien, mijn cirkels en stenen zijn rond.
Zoals het leven, wordt gekreukt weer rond,
zo zie ik ook in gedachten, jouw vorm mond.
Al wat rond is rolt, vervolgd zijn gekozen weg,
waar ik graag in ronddraai, mijn grenzen verleg.
MG
Geschreven vrijdag 8 april 2022 13:51
Jouw glimlach, mijn beloning,
zoeter dan suiker en honing.
Tevredenheid op mijn gezicht,
jouw lach waar ik voor zwicht.
Gezien door velen, geadoreerd,
ook door jaloezie uitgeprobeerd.
Jouw lach behoort aan mij en mij alleen,
kan er beter mee overweg dan voorheen.
Laat de aardbol in mijn maag draaien,
jouw liefde laat mijn vreugde kraaien.
De kuiltjes in je wangen doen mij deugd,
is één van de vele herinneringen uit mijn jeugd.
Toen onbereikbaar, andere interesse,
jouw lach ontvoerde mij met souplesse.
Houd haar voor altijd, niet laten ontsnappen,
zullen wij altijd samen blijven, lachend om elkaars grappen.
MG
Geschreven donderdag 7 april 2022 15:05
Happen naar onbaatzuchtige lucht,
in haar bijzijn nam deze een vlucht.
Niet uit je woorden kunnen komen,
alles wat je voelt, lijk je te dromen.
De welbespraaktheid leek verloren,
waar sprakeloos makkelijk kon scoren.
Ooit zo vloeiende woorden en uitspraken,
leken ver bij jou vandaan, je kwijt te raken.
Aan de grond genageld, nagenoeg bevroren,
stamelde je spraak als nimmer tevoren.
Een ooit zo strakke aanwezige coördinatie,
was plots veranderd in een doofstomme imitatie.
Liefde laat je vliegen, kan je laten zweven,
was waar ik haperde, waar ooit bedreven.
Sommigen stijgen boven zichzelf uit en bedrijven,
liefde die ik niet kan behappen zonder te verstijven.
MG
Geschreven dinsdag 5 april 2022 20:32
Mis je warme aanwezigheid,
je zogenaamde verlegenheid.
Het draaien aan je krullen,
gevoelens deed jij onthullen.
Het draaien van je kont,
tuiten van je lippen en mond.
Benen die elkaar teder strelen,
mijn prikkels nooit vervelen.
Ik moet alles missen, het is voorbij,
belande in de wachtenden rij.
Jij koos anders, verliet mijn droom,
hij bood goud, ik een laagje chroom.
Soms als wij elkaar vluchtig passeren,
bemerk ik je opzwepende flaneren.
Het is duidelijk, mijn kans is verkeken,
jouw nieuwe goud kent andere gebreken.
MG
Geschreven maandag 4 april 2022 16:53
Je betoverende ogen fascineren,
dagen uit, wil mannen uitproberen.
Hun charme danst als amandelen,
in hun kassen, waar ik wil wandelen.
De vorm, omlijnd door een potlood,
altijd aangekleed, fleurig, nooit bloot.
Geven je ogen die geheimzinnige allure,
als oosterse, innemende culturen.
Die glimp door die halve open deur,
jij in die zijden japon, de geoliede geur.
Jouw witte huid, accentueren je gelaat,
vrouwelijke vormen wat mijn zicht beslaat.
Ik mocht met je dansen, jij ontvoerde,
mijn hart, door jou verleid en mij vloerde.
Je liet mij zweven, mijn gevoelens strelen,
verlangens, lust en realiteit verdelen.
MG
Geschreven woensdag 30 maart 2022 08:06
Had jaren het innige verlangen,
nog eenmaal jouw wangen.
Die zachte huid en tederheid,
kon mijn verhaal bij jou kwijt.
Miste het gevoel, jou bewust,
maar je was op, eeuwige rust.
Maar verdiend, een zwaar leven,
wij konden die rust niet geven.
Laatste jaren pillen en poeders,
slikte inmiddels meer als moeders.
Artrose liet je slijten en krimpen,
lieve oma, kon ik nog maar één keer glimpen.
MG
Geschreven dinsdag 29 maart 2022 16:26
Waar mensen elkaar mijden,
terwijl wij elkaar bevrijden.
Los van anderen hun zonden,
echte liefde en geluk vonden.
Sneden ons los van de heerschappij,
onze beklemmende maatschappij.
Wij lieten hen, voor wat het was,
het dwingende, te pas en te onpas.
Dagelijks moeten verorberde ons geluk,
hoe nu verder was geen vraagstuk.
Wij hebben genoeg, ook aan elkaar,
geen intriges meer, geen gevaar.
Wij kozen het ruime sop, emigreerden,
gelukkig, waar we ook maar aanmeerden.
Onze liefde was meer waard dan welke tol,
we konden uit de voeten, met een rugzak vol.
Eindeloze avonden onder één sterrenhemel,
in elkaars armen, geen druk gewemel.
De eenvoud deed ons telkens verrijken,
wij zouden nooit meer tegen haren in strijken.
MG
Geschreven dinsdag 29 maart 2022 13:42
Blij met van jou een glimp,
maar je geeft geen krimp.
Blij met een onsje aandacht,
duidelijk teveel, wat ik verwacht.
Met velen deel je blikken,
moet ik directer mikken.
Wat haal ik in mijn hoofd,
had mijzelf iets beloofd.
Een relatie en liefhebben,
zonder dat, zal ik wegebben.
Ben zorgzaam maar schuchter,
onbevangen en nuchter.
In gedachten, ineens je handen,
fortuinlijk in de mijne belanden.
Waardeerde mijn terughoudendheid,
lachen bleek later een kleinigheid.
Tien vingers verstrengeld en verliefd,
bewonderd en door niemand ontriefd.
Onze liefde won van iedere opponent,
jij mijn geliefde, ik jouw enige vent.
MG
Geschreven vrijdag 25 maart 2022 13:38
Ze is maar een droom,
een dun laagje chroom.
Ze sleept mij erdoor,
houd mij op het spoor.
Als ik haar tijdig verander,
lach ik als geen ander.
Zij is van mij, behoort mij toe,
nachtmerries maar een gedoe.
Zij bepaalt mijn rust, mijn lach,
de arrangeur van mijn gedrag.
Tijdens haar, sliep ik voorheen,
bezorgde vaak een tintelend been.
Nu geef ik signalen door als wens,
van vrolijk dromen, een vrolijk mens.
Droom over betere tijden,
de remslaap maar even mijden.
MG
Geschreven vrijdag 25 maart 2022 15:04
Liefde verstopt achter mijn verlangen,
bewaard voor romantische belangen.
Kan de prikkel, de echte lust niet herkennen,
moet vooral het meest aan mijzelf wennen.
Geen idee meer waar mijn voorkeur koos,
soms lijkt mijn keuze, leventje, hopeloos.
Hield ik nu van jong en jeugdig onbezonnen,
waarom dan aan die oudere dame begonnen.
Was mijn voorkeur slank, mollig of gezet,
hield ik meer van het hoogtepunt of voorpret.
Veel lijkt niet meer belangrijk maar blijft steken,
hoe moet je in godsnaam met een keuze breken.
Dus ik houd haar maar verstopt, voor haar,
leegte, gevuld met vragen waar ik naar staar.
Het voelt als te strakke bretels die striemen,
te strakke naden die in mijn kruis priemen.
Ooit de verlossing van aangesnoerd geweld,
zijn mijn dagen als geketend dromer geteld.
Word het een jong mokkel met gescheurde broek,
of een grijze muis die slaapt in een flanellen doek.
MG
Geschreven donderdag 24 maart 2022 15:16
De schemering omlijnde jouw gestalte,
het strand, was een volgende halte.
Als een engel met vleugels die daalde,
maar net de wisselende vloedlijn haalde.
Je leek licht te geven, zo wit jouw huid,
blonde pijpenkrullen als van een bruid.
Mijn adem stokte bij jouw weerzien,
hoop was opgegeven dat ik dit verdien.
Ooit proefde ik jouw mond op de mijne,
luchtbellen die belette dat ik zou verdwijnen.
Jij blies mijn longen vol en liet mij drijven,
richting vloedlijn waar ik zou verstijven.
Bijna verdronken, door jou nieuw leven ingeblazen,
kilometers uit de kust deed iedereen verbazen.
Uren zochten zij, tevergeefs waar jij slaagde,
een operatie die dagen aan mij knaagde.
Nu kwam je weer, zoals elk jaar op die plek,
liggen we 's nachts in elkaars armen, onze stek.
Een weerzien wat wij jaarlijks op die dag vieren,
tot mijn sterfelijkheid mij uiteindelijk zal ontsieren.
Dan meld ik mij aan de vloedlijn,
neem jij mij mee, naar een eeuwig samenzijn.
MG
Geschreven maandag 21 maart 2022 15:39
Wat, als ik nou eens van je hield,
begrijp, wat mij eigenlijk bezield.
Zonder terug te vallen naar haar,
wij, ooit ogenschijnlijk een paar.
Als jij mij ooit de hand zou reiken,
wij een gelukkig paar zouden lijken.
Een toekomst, die zich zou openbaren,
liefde, geluk zonder al te grote gevaren.
Samen zouden wij het tij kunnen keren,
spelbrekers deden wij snel elimineren.
Geen dwarsliggers die ons zouden verstoren,
eenmaal gevonden, zijn wij nooit verloren.
Zo, waarom de huivering, die eeuwige angst,
de schrikachtigheid, eerlijk duurt het langst.
Ik wil geen tijdzone zijn in jouw domein,
onderdeel van alles, niets in het klein.
MG
Geschreven zaterdag 19 maart 2022 12:47
Een verrassend weerzien deed mij deugd,
lieten mij denken aan een verloren jeugd.
Kriebels die mij deden herinneren aan toen,
gevoelens lieten mijn wensen overdoen.
Ik raakte jou kwijt door plots verhuizen,
onze beloftes die alles lieten doorkruisen.
Elkaar nooit meer uit het oog verliezen,
was verdwenen, zou ik weer mogen kiezen.
Duizenden kilometers van huis op dat terras,
mijn vraag, ben je er al een poos of pas.
Onze wens om daar ooit te gaan wonen,
ik kon mij met een woning daar kronen.
Jij had toevallig geboekt, wilde het ooit zien,
was het de toekomst wens, dat ik dit verdien.
Je bleef, mijn woning, jouw appartement,
ons geluk, onze liefde bleek ongekend.
MG
Geschreven woensdag 16 maart 2022 14:39
Jou even zien maakt mijn dag compleet,
is mijn dierbare tijd, weer wel besteed.
Het verlangen, de vraag of ik je zal zien,
de prikkel en nieuwsgierigheid, een tien.
En als je er dan bent, als ik even mag gluren,
mijn verliefde verlangen maakt dan overuren.
Jij, geen idee wat je altijd bij mij losmaakt,
het piepen van mijn hart, wat daarna kraakt.
Onbeantwoorde liefde staat en overleefd,
alleen jij voelt wat er aan je hart kleeft.
Hopen dat te lang kraken en kleven niet sterft,
wenselijk dat mijn liefde voor jou nooit bederft.
Hoop hem ooit te kunnen delen, gratie,
wil niet de wig zijn in je huidige relatie.
Benijd hem maar zal niets verstoren,
wacht rustig af, schuif eerder hem naar voren.
Jij moet het zien, jij moet mij zien en willen,
met mij aan je zijde, zal ik je honger stillen.
Dit is waarom wij oud kunnen worden, geduld,
wachten en zoeken naar je liefde, je hart vervuld.
MG
Geschreven woensdag 16 maart 2022 13:51
Waar de zogenaamde vlinders vliegen,
de schoonheid en zwaartekracht bedriegen.
Gevoelens die hun vleugels beschrijven,
in vergelijking met onze harige lijven.
Daar wil ik dagelijks, altijd verkeren,
de lessen der verliefdheid eren en leren.
De fragiliteit van hun vleugels beschermen,
mij over jouw welzijn en geluk ontfermen.
Terwijl ik mij afvraag of jij mijn liefde erkent,
mij accepteert als jouw lover, jouw vent.
Woed er oorlog, is er afgunst, haat en nijd,
zijn daar geen geliefden, zijn zij al bevrijd.
In één ruimte, dit alles op onze aarde,
waar ik dacht dat liefde de oorlog bewaarde.
Kwam zij tot leven na wellustige veteranen,
die in jaloezie alles verdonkeremanen.
Liefde is nodig om te leven en overleven,
waar is begrip en clementie dan gebleven.
Met liefde verzamelen wij kleding en geld,
als hartverwarmend gedrag tegenover geweld.
Geweld wat wij niet door belangen kunnen stoppen,
verdragen en afspraken behoeden ons hen te kloppen.
Zij mogen schenden want zij hebben olie en graan,
met de represailles om de hele aardbol te verslaan.
MG
Geschreven dinsdag 15 maart 2022 13:25
Jij plukte mij uit dat enorme publiek,
terwijl ik mij beperkte tot de retoriek.
Je was mij niet eerder opgevallen,
was te druk mijn gedachten te stallen.
Door de menigte kon ik niet onderscheiden,
herkend worden was niet te vermijden.
Jouw benadering was direct en geslaagd,
het hemd van mijn klamme lijf gevraagd.
Overdonderd en zo nu en dan verbaasd,
je sprak snel, er was duidelijk haast.
Je volgde mij geruime tijd, had ik begrepen,
zo nu en dan had je hem behoorlijk geknepen.
Dit is dus de andere zijde, worden verleid,
normaal voerde ik het woord en de strijd.
Van veel meer hoefde ik niet overtuigd,
ik aarzelde niet, was behoorlijk toegejuicht.
De innige omhelzing, gevolgd door die zoen,
vochtige lippen die het nog dikwijls overdoen.
Betoverd door je charme, jouw vrouw zijn,
al dat moois onder die scherpe haarlijn.
Jouw kleding, jouw keuzes, mijn fascinatie,
wat je ook aantrok, bleek een hemelse combinatie.
Ik zag je het liefst in die rok of frivole jurk,
dan sprongen mijn aderen als een knallende kurk.
Nog steeds verliefd, samen, dromen die droom,
wij hoeven niet veel te poetsen, onze liefde is als een laagje chroom.
Een doffe plek, een onaangenaam iets,
vagen wij weg, alsof het was niets.
MG
Geschreven donderdag 10 maart 2022 13:31
Roerend in je dagelijkse cappuccino,
dopjes in je oren verraden de radio.
Stoïcijns draaien je heupen richting terras,
de grootschalige aandacht komt je van pas.
Onder het genot van alle prangende ogen,
sjanste jij met je omgeving, vol vermogen.
Niet specifiek, jij wilde alleen maar gezien,
mijn stoute schoenen, gaven jou een tien.
Deze zag je niet aankomen, tot over je oren,
directe aandacht en je was verloren.
Jouw houding die opzichtig wankelde,
je rappe babbel die dadelijk stamelde.
Ik had je overrompeld en scoorde een date,
na jaren, is dat alles wat je er nog van weet.
Nu zwieren we samen, het koningspaar,
befaamd op de terrassen, getrouwd voor het altaar.
MG
Geschreven dinsdag 8 maart 2022 15:32
Je verse lippenstift sporen, op je tanden,
zonder zoenen daar toch kunnen belanden.
Felrode strepen bleven achter na het stiften,
achter die lippen, die je tong liet driften.
Het poetsen met je tong bracht mij in extase,
het bracht ons samenzijn in een volgende fase.
Eer je het wist poetste ik ijverig je mond,
alle hoeken, wat je tevens heerlijk vond.
Mijn handen door je haren, die zoen,
proefde en voelde heerlijk, zoals toen.
Gretige vingers en handen die zochten,
met haar immense overdaad en lust vochten.
We moesten verder, een diner stond gepland,
jij wilde chique, het was een stijlvolle tent.
Het stiften overnieuw, kreeg een nieuwe dimensie,
mijn aanhoudende drang verdiende geen clementie.
Jij was de Queen, mannen blikken dwaalde,
terwijl jij roodvurig geschminkt straalde.
Ik naast jou, mijn trots, mijn moment,
knipogen en fluisteren, ik ben haar vent.
MG
Geschreven maandag 7 maart 2022 15:16
Jouw paardenstaart deed mij uitzwaaien,
niet langer om mijn handen willen draaien.
Dikke golvende zilvergrijze lokken vergeten,
ooit door hun sjansen, met jou gaan daten.
Nu zwaaien ze vaarwel, omkijken is voorbij,
hand in hand, doe je niet meer met mij.
Het is over, de kogel ging door de kerk,
nu al je gemis, wat ik bij mijzelf bemerk.
Je wilde anders, iemand boven mij verkozen,
tussen jouw relaties, kortstondige pozen.
Men fluisterde mij in, waar ik negeerde,
jou verdedigde en anders beweerde.
MG
Geschreven zondag 6 maart 2022 13:06
Haar geur vond ik het meest aantrekkelijk,
kleding en een bos haar zijn betrekkelijk.
De verzorging van haar uiterlijk was top,
mooier en eleganter dan bloesem in knop.
Een voorkomen, vergezelt met die geur,
alles altijd in de puntjes, altijd kleur.
De omgeving die bij haar verbleekt,
een jaloerse vriendin is wat haar steekt.
Blikken die meedraaien als zonnebloemen,
diepste verlangens, die plots opdoemen.
Gretige gevoelens die je lust doen tergen,
een libido die je slecht kan verbergen.
Dichterbij haar dan ooit durven dromen,
zou mijn interesse hiermee wegkomen.
Nu rook ik ook haar gebloemde huid,
ik kwam te dichtbij, verschoot mijn kruit.
MG
Geschreven vrijdag 4 maart 2022 15:01
Klantgericht en hulpvaardig,
lief, attent en zeker niet onaardig.
Mooie vrouwelijke rondingen,
met even gelijke verrichtingen.
Bij de receptie, jij die gluurde,
mijn blikken het bos in stuurde.
Complimentjes zwijgzaam gedeeld,
bij jou aan die balie, nooit verveeld.
Elegant en modieus tot in de puntjes,
geverfde nagels drapeerde pepermuntjes.
Meelopen naar de auto, voor de laatste check,
nooit eerder liep iemand mee tot het hek.
MG
Geschreven dinsdag 1 maart 2022 16:28
Hemels bezongen, klanken die dansen,
gekozen woorden die met je sjansen.
Vluchtige ogen dwalen en verzoenen,
zich met jouw aanwezige rantsoenen.
Even sjansen en incasseren is ondenkbaar,
slechts een glimp van jouw krullend haar.
Mijn gretige handen zoeken bevrediging,
liefkozing, ongeduldig op mijn lieveling.
In gedachten betast ik je en adoreer,
verlangens waar ik het steeds mee probeer.
Met jou in mijn hoofd, mijn eigen streling,
een hoogtepunt, wat speelt met beleving.
Een rollenspel waar de kat telkens verliest,
van de muis, die eigenwijs anders kiest.
Jij, zo dichtbij, maar niet te bereiken,
blijft mijn verlangen, het zal blijken.
MG