Pagina 4 van de rubriek Liefde.

Alles wat er aan Liefde bloeit, alles wat rijkelijk vloeit, door menig mens geboeid. Liefde in al zijn vormen, bezielt en bestierd een ieder dagelijks. Vandaar alweer een vierde pagina.

MG-LOVE

Wapperen

Wind die stoeit met jouw keuze,

je wapperende rokje in gevecht.

Toch die gekozen, bijna fameuze,

laat de natuur blazen, alles is echt.

Niks te verbloemen, je bent mooi,

de prikkel die mannen voelen, hoort erbij.

Mooier dan jeans met die gaten zooi,

laat lekker wapperen, open en vrij.

Je bent fris, jong en kerngezond,

het staat niet sletterig of ordinair.

Mooi en ondeugend, jij en je mond,

als anders, zou ik het zeggen, wel zo fair.

Lijkt knullig en onbegonnen werk,

rok tussen je benen, lastig fietsen.

Hoe je tegenspartelt, wind is te sterk,

ik blijf kijken, mijn momentje bietsen.

MG

Weten

Jouw ogen zochten en dwaalden,

ik zag zoveel, dat ik bijna verdwaalde.

Jij kreeg mij in het vizier en staarde,

ik voelde je blik, niets wat jou evenaarde.

Als magneten aangetrokken zo sterk,

in gedachten, jou al naast mij in de kerk.

Het gevoel was te sterk, haast onbehaaglijk,

nuchter blijven afwachten, was ondoenlijk.

Als een echt stel, we zoenden en streelden,

de macht van het liefdesspel ons bespeelde.

Dat alles, voor we ons voorstelde aan elkaar,

de drang naar bevestiging maakte ons een paar.

Soms weet je gewoon, waarop je hebt gewacht,

dan is die eerste zoen, alles wat het wachten verzacht.

Onuitgesproken weten van die ander,

dat dit juist is, zonder dat ik iets verander.

MG

Omarmen

Tussen lakens die soepel gleden,

waar wij ons van kleding ontdeden.

Intens, een gevoel wat mij bekroop,

liet je gaan, liet alles op zijn beloop.

Gevoel schakelde gedachten uit,

geen verzet, ik accepteerde jouw buit.

Liet me gewillig door jou ontvoeren,

jij wilde mij eens goed beloeren.

Mijn beurt zou komen, heb geduld,

jij liet alles komen, al je wensen vervuld.

Leeggelopen, lusteloos in jouw armen,

mooi, zoals je de liefde kan omarmen.

MG

Vergroeid

Jouw glimlach deed mij smelten,

hoe ijs onder een zomerse parasol druipt.

Vervolgens mijn hoofd op stelten,

gevoelens maken zich meester, wat mij bekruipt.

En er volgden er meerdere, verschillend,

lamgeslagen, niets tegen in te brengen.

Nergens protest, allen waren welwillend,

onze momenten mochten we verlengen.

Maar die glimlach, het onbevangen schoon,

oprecht, zonder touwtje van oor tot oor.

Leek voor mij in het begin zo gewoon,

je zorgde dat ik mijn schroom verloor.

We vonden, we groeiden, werden intens,

het nieuwe terrein gaf zich gewonnen.

Ik voelde mij herboren, een compleet mens,

de sporen versleten, waar ooit begonnen.

MG

Hunkeren

Jij zocht liefde en vond mij,

terwijl ik hunkerde naar mijn vorm.

Mijn schaduw, een maatje,

je grote liefde, die overal zou passen.

Elke dag zwevend met je hoofd,

in de wolken, die voorbij stuiven.

Op hun rustige momenten, je laten beseffen,

wat gelukkig zijn, momenteel kan zijn.

Beperkt tot hoe de wind waait,

wij samen zullen dansen, huizenhoog.

Onze liefde, voor velen ongrijpbaar,

nederdalend gelukkig zijn op alle plekken.

De tolk zijn en de vertaler die de ondertiteling kust,

een omhelzing zo innig dat vuur smelt.

Terwijl ons vuur opzweept en nimmer dooft,

anderen zullen duizelen en vragen.

Waar hebben zij dat vuur gevonden?

MG

Verkennen

Elkaar weer vinden,

elkaar opwinden.

Hand in hand verkennen,

niets is meer wennen.

Elkaar weer aftasten,

niemand belasten.

Spannende momenten,

jij de pap, ik de krenten.

De lucht, erotisch geladen,

smaken, niet te versmaden.

Blij, elkaar weer gevonden,

waar stopborden stonden.

MG

Verwoest

Heel mijn hart heeft jou lief,

heel mijn hart in die brief.

Wat niet paste, schreef ik niet,

daar waar jij het mijne verliet.

Heel, heel mijn hart blijft bestemd,

voor jou, vurig maar vooral ongeremd.

Het zal blijven zoeken, verlangen,

ondanks jouw andere belangen.

Liefde zet je niet uit met een schakelaar,

we groeiden niet langzaam uit elkaar.

Van jouw kant af, die plotselinge impasse,

waar mijn hart niet was tegenop gewassen.

Onbeantwoord vuur, prangende vragen,

scenario's die in mijn leven blijven knagen.

Hoe kan in een hart nog de liefde stromen,

van een verwoesting blijven dromen.

Duizenden

Duizenden pennen schreven,

wat ik gisteren mocht beleven.

Weken, maanden gingen voorbij,

geheel onverwacht, kwam zij voor mij.

Geïntrigeerd door mijn voorkomen,

liet ik haar onbevredigd dromen.

Zij zette haar zin om in daden,

ik mijn hoofd bleef ik slechts raden.

Zou ze vrij zijn of wellicht bezet,

had niet zo goed op die signalen gelet.

Geheel verdoofd door haar charme,

liet mij dromen, hoe ooit in haar armen.

We werden één , zij nam de initiatieven,

schreven elkaar vurige liefdesbrieven.

Maar nu vereeuwigd, samenwonen,

het ging zo snel maar paste in mijn dromen.

Spanning

De naakte waarheid onder het laken,

liefde die daar nimmer zou staken.

Bedreven en vol passie begonnen,

hun samensmelting, ongedwongen.

Handen die leerden en begrepen,

zachtjes streefden en knepen.

Handen die uitleggen en wonnen,

eindigden daar, waar zij begonnen.

Geen geheimen, alles wordt gedeeld,

zoenen, vrijen, de rug gestreeld.

Spannend zijn de speeltjes en veren,

het liefst gehuld in opwindende kleren.

Donkerte

Mysterieus zwart gekleed,

een donkere kant, wat iets met mij deed.

Betoverd, aan de grond genageld,

mijn dagritme zwaar ontregeld.

Diepdonker rood vlammend haar,

oppassen dat ik niet oeverloos staar.

Twee extra ronden, elkaar volgend,

een kleine glimlach, werkte tergend.

De laatste ronde verloor ik haar uit het oog,

een volgend volgen, hoeft geen betoog.

Nog steeds het stille verlangen,

dat wij ooit zoenen met onze blozende wangen.

Bezinken

Waar moest ik heen met al die liefde,

terwijl ik je dikwijls en frequent briefde.

Hemel en aarde bewogen zonder succes,

ik accepteer dit maar als een hele dure les.

Blijkbaar negeerde je mijn signalen,

kan mijn pogingen niet anders vertalen.

Maar in ieder geval is er nu duidelijkheid,

zal momenteel gaan voor eenzaamheid.

Mijn pijlen op elders moeten richten,

maar voorlopig even tot niets verplichten.

Hoe verwerk je zoiets, waar te beginnen,

van oppakken en verdergaan, bezinken.

MG

Dompel

Ik dompel je in liefde, mijn eigen bad,

gevuld met zoet zacht water, zijdezacht.

Mijn zeep masseert je, nog nooit zo glad,

oliën bewerken ruwheid, zoals verwacht.

Ik gluur, bestudeer, leer van jouw vormen,

wegglijden, de beugel als houvast.

Je ingezeepte lijf beschrijft jouw normen,

gracieus bewegen is wat mij verrast.

Een bad schouwspel, woorden als bellen,

een zachte borstel, laat mij jou verwennen.

Schuimvlokken drijven, zijn niet te tellen,

mijn massage, sensueel zonder te wennen.

Je laat je gaan, laat je haar door mij wassen,

handen die vertellen, bewerken je onrust.

Het vertrouwen groeit, zal ons passen,

diepste wens wordt bevredigd door lust.

MG

Riskeer

Alles verbleekt als jij verschijnt,

elk niemendalletje verdwijnt.

Kus de grond waar je hebt gelopen,

waar voorgangers hebben gekropen.

Het is niet dat ik verzin of hallucineer,

ben verstomd, en dat iedere keer.

Weet niet hoe jou te bereiken,

kan nu eenmaal gebeurd, niet gladstrijken.

Een zoveelste poging, gedoemd te falen,

zal alleen mijzelf verder omlaag halen.

Hou teveel van mijzelf om iets te riskeren,

hopelijk zal ooit voor mij, het tij keren.

MG

Realiseer

Je lippen gekleurd, sensueel rood,

je lach die je tanden ontbloot.

Jouw vormen doen mij fantaseren,

ben geprikkeld door je looks en kleren.

En dat alles binnen 20 seconden,

mijn ogen die dit alles verslonden.

Jouw passeren deed mij realiseren,

een eerste indruk mag je niet negeren.

MG

Seizoenen

Liefde groeit, als de dagen slechten,

we binnen tegen eenzaamheid vechten.

Liefde bloeit als de dagen lengen,

ons kleur, hoop en genade brengen.

Liefde bevriest bij het zien van bloemen,

in de vorm van ijs, die bij ramen opdoemen.

Liefde explodeert als de zon op zijn hoogtepunt staat,

al je geheime gevoelens en lustige gedachten verraad.

MG

Stoet

Je sloot je ogen, weg van mij,

vooraan in de stoet, die lange rij.

Waarnaar toe met mijn gevoel,

zonder jou geen emotie, geen doel.

Moet opnieuw weer leren leven,

ik had je nog zoveel moois te geven.

Lagen nog liefdesbrieven in mijn lade,

was angstig voor eventuele schade.

Zou wensen dat je ze had kunnen lezen,

had ik meer mijn trouw bewezen.

Had ik veel vraagtekens beantwoord,

mijn manier, niet hoe jij het had verwoord.

Maar nu te laat, waanzin deed je drijven,

deels mijn fout, men mag het inwrijven.

Momenteel lig je zacht en wordt gedragen,

nu blijf ik achter met al die onbeantwoorde vragen.

MG

Tijd

Verliefd voor een dag,

wanneer ik je kussen mag.

Verliefd voor een week,

bij jou, waar ik verbleek.

Verliefd voor een maand,

jouw liefde houdt mij staand.

Verliefd voor een jaar,

inmiddels een geweldig paar.

Verliefd, verliefd voor altijd,

voor andere liefde geen tijd.

Geen benul, geen drang, geen belang,

het is jouw liefde waarnaar ik verlang.

Liefde groeit als je niet bedriegt,

bewust zijn, het is de tijd die vliegt.

Ervaar, omarm, geniet intens,

leef, adem, wees het verliefde mens.

MG

Zweef

Je doofde het zoete licht,

kaarsen voor jou gezwicht.

Je schonk de laatste wijn,

jouw zwoele kus was mijn.

We struikelen over woorden,

lichamen spelen onze akkoorden.

Eens, oneens, we luisterden,

zachter, ssst, we fluisterden.

Liefde geniet niet veel zinnen,

handen, de kunst van beminnen.

Jouw zuchten, was mijn lucht,

waarheen, ik neem je mee op mijn vlucht.

MG

Wanneer

Als wegen onbegaanbaar worden,

zal ik je vinden.

Als bergen niet meer te beklimmen zijn,

zal ik hogerop moeten.

Wanneer jij iedereen dreigt te verliezen,

zal ik nooit jou verlaten.

Wanneer jij troosteloos blijkt te zijn,

zal ik jouw schouder zijn.

Als een ramp jouw zaligheid verslindt,

zal ik jouw reddingsboei zijn.

Als er dood en verderf in je familie is,

zal ik je nieuwe familielid zijn.

Wanneer je echt niet meer verder wilt,

zal ik je opbeuren.

Wanneer het leven jou gaat verlaten,

zal ik je dragen.

MG

Resultaat

Handen die helpen vergeten,

waarom nooit eerder geweten.

Traceren een lichaam, versleten,

een glimlach waar eerst verbeten.

Handen vol liefde, geleiden en helen,

slechts twee maar lijken er velen.

Het kantelpunt zal niet veel schelen,

gelijkheid op meer ongelijke delen.

De laatste behandeling, zojuist voltrokken,

afscheid nemen van zijn wandelstokken.

Hoorde hij voorheen dagelijks alarmklokken,

laat zich nu niet meer door hen ontlokken.

MG

Weerzien

Waarom kwam ik jou tegen en bezweek,

terwijl jij passeerde en amper keek.

Het kan iedereen gelukkig overkomen,

van dit moment durfde ik slechts te dromen.

Sprakeloos in extase liet ik jou passeren,

wilde geen slechte indruk riskeren.

Spijt dat ik je zomaar voorbij liet lopen,

op een spoedig weerzien, mag ik hopen.

Al weken, op hetzelfde tijdstip op die plek,

heen en weer, of ik even de benen strek.

Misschien kwam je zelfs uit een andere stad,

dit was de plek, ik wist nog wat je aan had.

Die rode zomerjurk, half doorschijnend,

een hoge split, mijn gevoel ondermijnend.

Sleehakken, welgevormde glanzende benen,

door de zon, die morgen vrolijk beschenen.

Ik hoop je ooit nog te treffen, ik zal wachten,

de rest van mijn wake zal ik verachten.

Het gevoel, de onmacht, tevens mijn angst,

zal bij jouw weerzien verdwijnen, verlangen duurt het langst.

MG