Autobio 2023 part 1

Weer een nieuwe Autobio pagina. Nieuw jaar, nieuwe gedachten. Niet alles is 100% mij maar wel gerelateerd en of op gebaseerd.

Trots

Geschreven donderdag 20 juli 2023 om 12:08

Waar trots mij troost,

gevoel wat bloost.

Alleen zijn prijst,

eigenwaarde wat rijst.

Anderen hun conclusies,

veroorzaken ruzies.

Beantwoord alleen eigen vragen,

niemands vraagtekens dragen.

Graaf maar in mijn historie,

verrijk je met jouw glorie.

Bestempel je vermoeden,

de veroordeling laten broeden.

Jouw ei met vooroordeel kraakt,

is wat mij nimmer meer raakt.

Onbevooroordeeld is schaars,

gedoofd als een nachtkaars.

Wennen

Geschreven woensdag 3 mei 2023 om 14:31

Tevreden zijn met wie je bent,

men raakt vanzelf wel gewend.

Veel persoonlijkheden van binnen,

niet wetende waar te beginnen.

Ben een echte kerel, op en top,

toch staat mijn wereld op zijn kop.

Wat ik ook draag, zie een stoere bink,

aanschouwers leggen een andere link.

Ze zeggen, moedig om jezelf te zijn,

toch vaak die afkeur, vol met venijn.

Ik heb geen moeite met wie ik ben,

zolang ik mijzelf maar tijdig herken.

Wat ik ook draag, draag ik met trots,

mijn trots is onbreekbaar, als een rots.

Wat ik nooit zal dragen is minderwaardigheid,

bemoei mij verder niet met jullie strijd.

De strijd van afkeur, van gematigd middelmatig,

een geforceerd burgerpak is mij te statig.

Acteren naar een gemiddeld burgerleven,

zal nimmer aan die polonaise kleven.

Dartelen

Geschreven vrijdag 28 april 2023 om 06:28

Als je geest nog jeugdig dartelt,

terwijl je lichaam drastisch spartelt.

Het hoofd haar benen achter zich laat,

je afvraagt of je schaduw nog wel staat.

Genoegdoening zien te verkrijgen,

de moed in je nek voelen hijgen.

Alles gereduceerd, goed overdenken,

de man met de hamer laat zich niet wenken.

Gemotiveerd en blij blijven tegelijk,

als je die kunst bezit, ben je toch rijk.

Niet meer willen wedijveren met wat ooit,

is geweest, zonder acceptatie blijf je berooid.

Afkeur

Geschreven zaterdag 15 april 2023 om 12:36

De dierenwereld waar kracht domineert,

schoonheid bepalend is en imponeert.

Mannetjes uitgedost in felle kleuren,

bij de vrouwtjes niets te bespeuren.

Mannen paren, rusten en eten eerst,

vrouwtjes werpen, jagen, alles beheerst.

Mannetjes vlaggen, blijven demarreren,

hun territorium bakenen en markeren.

In onze mensenwereld veel tegengesteld,

de onwetendheid die vaak anders verteld.

Mannen lijken transparant en ogen saai,

veel afkeur waar ik mij enigszins verfraai.

Het is afwijkend, totaal tegendraads,

liever dat ik mij binnen de kudde verplaats.

Vrouwen dossen zich uit, verven alles bont,

mogen alles dragen, schilderen hun mond.

De kudde keuren wij goed,

zoals voorgeschreven wat moet.

Daarbuiten is afwijkend en idioot,

waar social de nodige tegenstand bood.

Maar ik ben ik, ben wie ik ben,

bij afkeur doe ik wel net of ik je niet ken.

Breng ik hier niemand in vergetelheid,

zijn jullie van mij, ik van jullie bevrijd.

Scania

Hemelse noten die zich verdringen,

de weg naar boven voor je bezingen.

Ik hoorde ze komen en weer gaan,

buiten zinnen, de vijand verslaan.

Niets bevattende wat zou gebeuren,

de vrachtwagen die mij zou kleuren.

Mijn dag zwart, mijn zijkant beklad,

met zijn verf, was hij wellicht ladderzat.

Het gevaar geweken, noten verdampte,

terwijl mijn hoofd en spieren verklapte.

Stilletjes toch een dreun, heel gedwee,

een deurstijl geeft nu eenmaal niet mee.

Adrenaline doet je niet beseffen,

dat je pijn niet kunt ontheffen.

Later bonkt zo'n beetje wat kan bonken,

terwijl mijn ogen zijn bumper zien lonken.

Rustig adem halen en weer relativeren,

hoe klein en nietig je nooit mag negeren.

Slijtageslag

Geschreven zaterdag 4 maart 2023 om 16:45

Het loopt niet echt in de pas,

mijn lichaam als een harnas.

Ontstekingen die komen en gaan,

nooit ver bij de ergernis vandaan.

Goede momenten geschuwd,

door pijn overschaduwd.

Versleten cruciale onderdelen,

gerestaureerd, wat nooit zal helen.

Elke dag de vraag, de verwondering,

een dag pijnvrij is een uitzondering.

Dagelijkse pillen die mij dirigeren,

zou wel een week zonder willen proberen.

Elk lichaam slijt, onze ouderdom telt,

het mijne 30 jaar eerder, werd mij verteld.

Zuinig zijn op alle bewegende delen,

veel beperkingen wat wellicht kan schelen.

22 Februari

Geschreven dinsdag 21 februari 2023 om 16:24

In onmin leven met een gedeelte van je bloedeigen gezin, bewust hebben gekozen om een tak af te zagen en die in de versnipperaar te vergruwelen tot splinters en verscheurde herinneringen. En uiteindelijk sterven, overgaan in diezelfde onmin zonder vergeving, zonder vergiffenis naar de verstotene en jezelf. Zo verbitterd kunnen mensen raken, zo zijn ze waarschijnlijk altijd geweest. Onder het juk van een meerdere orders uitgevoerd die niet bij hem paste, bij verlost te zijn van die last nooit de kracht kunnen vinden, de moed kunnen vergaren, zich te vermannen om aangedaan leed te herstellen. Zichzelf ooit bewust afgezonderd van de warmte van een familie, een gedeelte van een gezin. In mijn optiek onbegrijpelijk dat zonder ooit een gesprek te zijn aangegaan, de keuze was gevallen om tot het bittere einde dit vol te houden, hoe volhardend en hardvochtig kan een individu zijn. Inmiddels heengegaan met de stilte, de geheimen waar hij zich de laatste decennia hulde. De deken van onschuld, beklad met leuzen die hij nooit durfde te lezen, wordt nu zijn dodeman deken. Gehuld in schaamte voor wie hij straks mag gaan ontmoeten, zelf zonder kennis wie zijn biologische vader was zijn eigen kind van vlees en bloed verstoten alsof het niet te helpen wezen vleugellam was. Met de wetenschap afstand te doen van je kind, waarvan je weet dag JIJ daar de vader van bent, na zelf gefrustreerd tot aan het einde van zijn moeders aards bestaan hebben moeten gissen naar de zijne. Gekozen voor de onbezorgde weg naar het hiernamaals, gekozen voor het hazenpad waar geen vragen worden gesteld, gekozen voor afkeer boven inkeer en egoïstisch een zelfingenomen plan uitgevoerd.

Laten we hopen dat je boven inkeer en inzicht verschaft wordt, jezelf bewust geraakt, ook al is het te laat, van je wandaden. Jouw ongehoorde afscheiding en splitsing te hebben aangemoedigd tussen twee dochters, twee wezen, die nu beiden solo door moeten.

Fuiken

Geschreven vrijdag 3 februari 2023 om 17:11

Promotie waar je werdt gedegradeerd,

plotseling alles weer gewaardeerd.

De baan die werdt verkwanseld,

de werknemer zijn spirit afgeranseld.

Een functie vergeten komt weer tot leven,

pakken we op waar we waren gebleven.

Betekent die herstart nieuwe gebruiken,

zekerheid, loop nooit meer in hun fuiken.

Penibel

Geschreven maandag 19 december 2022 om 21:08

Darmen die jammeren en klagen,

zich bij elke lading voedsel vragen.

Is dit goed voor je, zeker weten,

teveel van het goede of afgemeten.

Gezond eten en toch die klachten,

wat dan wel niet van junkfood te verwachten.

Pillen en poeders die constant stuwen,

alles naar en door de uitweg duwen.

Het ongemak is groot, de krampen heftig,

niets aanvoelen is op zeker niet deftig.

We spreken dus niet van obstipatie,

gewoonweg van een penibele situatie.

Koeioneren

Geschreven donderdag 15 december 2022 om 12:21

Duidelijkheid verschaffen,

niet meer laten afblaffen.

Tijd en perk aan eigen behoefte,

waar indoctrinatie vertoefde.

Koeioneren behoort tot het verleden,

te vaak onzelfzuchtig gestreden.

Ga mijn eigen weg, mijn eigen pad,

teveel zogenaamde goede raad gehad.

Mijn tempo, mijn geneugten en plezier,

indien niet gewenst, zoekt U uw eigen vertier.