Dubbelklik hier om uw eigen tekst toe te voegen.
Juni, onze vakantie maand, in ieder geval de eerste drie weken. Mondjesmaat geschreven en geplaatst de eerste drie weken van juni i.v.m. onze vakantie.
MG
We zagen het jaar doormidden,
de tijd achter ons, zal niemand aanbidden.
Het weer momenteel in overgang dip,
voorjaar met zijn nukken op de wip.
Smachtend naar de zon, vullen we terrassen,
gelukkig hoeven we iets minder op elkaar te passen.
De natuur had veel te verduren en loopt iets achter,
maar de vogels fluiten vrolijk en zeker niet zachter.
Wij vierden zomervakantie en het weer was formidabel,
ik wens iedereen een mooie zomer, de omstandigheden acceptabel.
MG
Waar boomklevertjes op de hoogste takken dansen,
daar waar oneindige takken blijven groeien.
Waar een maand op zijn retour blijft sjansen,
daar waar oneindig veel kruiden en voorjaar blijft bloeien.
Waar gebieden weer worden gevrijwaard van geboden,
daar waar een scheurkalender nog 2 pagina's telt.
Waar instanties nog moeten bijkomen van vele doden,
daar waar te laat ingesmeerde delen, voelbaar zijn vervelt.
Waar een volgende maand nog even haar adem inhoud,
daar waar de hoogste takken van schaars water worden voorzien.
Waar menig verliefd koppel voor de eerste maal trouwt,
daar waar dit alles huist valt voorlopig nog te bezien.
MG
Onder die boom gezeten, waar laatste druppels glijden,
zich voor hun laatste sprong naar beneden voorbereiden.
Sommige plonsen in een plas, waar merels gulzig drinken,
anderen vallen op de vochtige grond en zullen eerder zinken.
De vochtige grond geeft hen een koud onthaal en incasseert,
de plas houdt iets langer stand waar de zon het probeert.
Na dagen regen en storm, tijd voor berusting,
dat het bos snel zal opdrogen, blijkt aan haar uitrusting.
Met al dat groen, is het welkome water snel verzwolgen,
voor de rest van de bodem, desastreuze gevolgen.
Alsof de wortels weten dat het volgende water zal duren,
besluiten zij hun wortels verder de grond in te sturen.
Lijkt de bovenkant van het bos uitgegroeid,
is het ondergronds druk, niets wil verschroeid.
MG
We schrijven verantwoordelijkheid,
een woord van heel vaak spijt.
Automatisch voelen wij ons geroepen,
nog meer van onze energie afsnoepen.
Gehoor geven aan het verzoek, de vrager,
inmiddels lijkt deze meer op, de belager.
De drang om te gehoorzamen, te pleasen,
dringt aardig aan en gaat bij jezelf teasen.
Achteraf voelt gehoor geven als berooid, 4
inperken, afbakenen, verlies jezelf nooit.
MG
Een haven stil en verlaten,
geen schip binnen gelaten.
Rustig water, weinig vertier,
dansende futen doen mij plezier.
Gekrakeel om wat etensresten,
krijsende meeuwen die elkaar pesten.
Moment van bezinning, wat schrijven,
enkel wat vrachtjes gelost bij bedrijven.
Een greep uit mijn ochtend, mijn moment,
een moment van inspiratie, ongekend.
MG
Jakkes of gadver, beiden niet te pruimen,
hoe dan ook, toch de vaat opruimen.
Soms met weinig de heerlijkste maaltijd,
andermaal smaakt het niet, ondanks de kwaliteit.
Is het de zinnigheid, tevoren al bezweken,
of teveel kook programma's bekeken.
Smaken die spelen met je pupillen,
ook als je maag anders zou willen.
Uiteindelijk betreft het een beperkte fase,
spoelen alles door met goed gevulde glazen.
MG
Het leven bevat vaak veel ongemakken,
kansloos door je bescherming zakken.
Een ieder kent zo zijn onfortuinlijkheden,
waarschijnlijk al langer tegen gestreden.
Het is een troost als bekend is waarvoor te waken,
om niet bij iedere stuip in het ongewisse te geraken.
Ik las laatst een column, de man wou gezonder leven,
het idee geboren dat ons dan meer is gegeven.
Tevredenheid omtrent goede cijfers voor de gezondheid,
zouden de stimulans moeten zijn voor voldaanheid.
Ikzelf ben het slachtoffer van artrose en slijtage,
operaties, pijnpoli en zenuwpijn als dagelijkse bagage.
Gegeven het feit dat ook mijn gezonde leefwijze hoog scoort,
is toch ergens iets binnen mijn genen duidelijk ontspoort.
Kan mijzelf en omgeving niet behoeden voor verdere uitval,
daarvoor haalden wij al teveel neurochirurgen van stal.
Mijn liefde voor het leven en dat van anderen schiet nimmer te kort,
het is wat het is, leef het leven en bewaak je lichaam, je fort.
Niets is onvermijdelijk, pluk de dag en dank het leven,
meerdere medemens is vaak minder gegeven.
MG
Vertrouwd ritme weer gevonden,
als een oude wekker opgewonden.
Het rinkelen, opstarten der rituelen,
gelukkig niet alleen, we zijn met velen.
Moest even zoeken naar mijn keurslijf,
poos niet aangehad, voelde wat stijf.
Weliswaar gewassen en gestreken,
kansen op passen blijkbaar verkeken.
Meer voer genomen, de vulling puilt uit,
het onderliggende zat strak tegen mijn huid.
Maar zonder kleerscheuren eind van de dag gehaald,
mede door mijn veiligheidshesje, wat verblindend straalt.
MG
Ochtendzon raakt de toppen,
wekkers die niet stoppen.
Nog half in mijn roes,
gemorrel in de douche.
Buiten het eerste verkeer,
worden er telkens meer.
De natuur op haar manier,
dieren beleven hun plezier.
Vrolijke fluiters die foerageren,
weer een nieuwe plek proberen.
En ik strek de benen, ontwaken,
oh mooie morgen, je blijft mij raken.
MG
Letterlijk en figuurlijk geven wij ons daar bloot,
in tegenstelling waar de voordeur bescherming bood.
Zonder gene, zonder muren gluren,
geoorloofd, alles horen van de buren.
Gevoerd door de wind, vinden stemmen hun weg,
ben gewaarschuwd, oppassen met wat ik zeg.
Vaak luidkeels worden gesprekken gevoerd,
ontvangen door buurman, die al een tijdje loert.
Met het grootste gemak delen we, zijn onbeschermd,
thuis bouwen we een firewall die ons tegen alles beschermd.
Als ik mij tussen de overdaad aan vlees naar zee beweeg, wat vaak gebeurd,
mis ik, als bij de slager, de groene strookjes, waardoor het vlees mooier kleurt.
Gebonden rollades, met het bindtouw door de billen,
aangebrand rood vlees wat al veel te lang ligt te grillen.
Als we straks gaar zijn of zelfs aangebrand,
komt het irritatie moment als je in de file belandt.
MG
Terug van even weggeweest,
geluid van de zee, mistte ik het meest.
Beetje bij beetje groeit het gezelschap,
van eenzaam naar druk en beetje krap.
Bepakt en bezakt van talud naar benee,
in hun zoektocht, nog geen notie van de zee.
Zij kabbelt onverstoord verder, begroet iedereen,
wij kwamen op haar hoogtepunt, hoe de zon scheef.
Gemiddeld tien minuten, eer alles ligt,
handdoeken en stoeltjes, het uitzicht gericht.
Eenmaal geïnstalleerd, begint het smeren,
eten, drinken en oeverloos keren.
Stuntelige verkleedpartijen waar privacy er niet toe deed,
naast de jonge meiden, met dr. Martens op de hoek van hun kleed.
Het alleenrecht van de strandtent die floreert,
naast de klungelig volleyballer, die van alles probeert.
Aandacht trekken is wat menige bezoeker bestiert,
stilte is mijn motto, wat mijn bezoek siert.
MG
De zon deed hem ontwaken,
op zijn parkbank vol draken.
De nacht was zwoel geweest,
piesen in de bosjes, als een beest.
Ontwaken, niet zijn mooiste moment,
demonen, zoals de honger die hij kent.
Achter de bank, een krakkemikkige fiets,
zijn enige bezit, zijn verrijkte iets.
Vloeken naar nieuwsgierige honden,
de avond ervoor, hem dronken konden.
Blikken onder de bank verraden dorst,
zo erg, dat hij nooit een druppel morst.
Straks weer bedelen en indoctrineren,
overal worden weggestuurd maar blijven proberen.
MG
Vreugde, plezier, losbandigheid,
vrijheid, alle schroom kwijt.
Spierbundels en blondines,
meeuwen, die belagen als turbines.
Jurkjes die net niet passen,
levensgenieters in alle klassen.
Een enkel mondkapje wat misstaat,
laatste resten, covid wat vergaat.
Hotpants, rokjes, weinig bloot,
wat mijn fantasie vergroot.
Eerstelingen in oranje gehuld,
die stemming en saamhorigheid vervult.
Drank, snacks, bittergarnituur,
ons terras, vriendschap van het eerste uur.
MG
De ambiance van luxe en stijl doet jaarlijks verleiden,
laat ons meerdere malen, naar Utrecht doen rijden.
Vriendelijkheid gecombineerd met gastvrijheid,
laat de beleving groeien, in alle heerlijkheid.
Op de binnenplaats, temidden van het waterornament,
worden wij op het ontbijt terras aangenaam verwent.
Een stad die bruist op loop afstand en verrast,
het centrum waar alles samensmelt en past.
Hotel Karel V beslaat meerdere gebouwen, inclusief een wellness,
voorheen een klooster,nu voor privé bezoek en business.
Fabelachtige kamers laten je in een sprookje stappen,
vaak is de weldaad voor thuis begrippen niet te behappen.
Wij danken weer, ons feest weer gevierd,
bedankt voor de gastvrijheid, die U siert.
MG
Enigszins verdwaald door een andere route,
door een smalle steeg met tegenstanders wroeten.
Vertwijfeld bij een mooie gevel, even gluren,
een restaurant bij uitstek, naast de buren.
Zichtbaar vanaf het duistere straatje, de serre,
een achterliggende glazen oase, 's avonds de sterren.
Een aansluitende tuin met een eeuwenoude boom,
een grindpad met tafeltjes, een moment uit een droom.
Een parel, beschermd in de binnenstad, die nu mag bloeien,
temidden van klaprozen, vrouwenmantel wat er mag groeien.
Een oase van rust, een sfeer van rustiek eten en drinken,
hier zullen onze wijntjes bijzonder proeven en klinken.
MG
Twee opponenten, door één letter verschillend,
de één sarcastisch, de ander welwillend.
Twee werelden door iets kleins gescheiden,
uitersten, die soms trachten te verleiden.
Onmacht, gepaard met sarcastisch gedrag,
gebrek aan zelfvertrouwen wat tegen welwillend lag.
Sommigen zoeken hun hele leven en blijven uit balans,
menigeen te koppig, vergooien bewust, die ene kans.
Hatelijk tegenover hartelijk, door de letter R verscheurd,
laat begrip en respect voor je medemens bepalen, hoe jij kleurt.
MG
Waar scheermesjes onder mijn voeten barsten,
eerder het grindpad hiernaar toe ijverig knarste.
Bij iedere stap vervliegen hedendaagse demonen,
verruimend mijn verhelderde status belonen.
Het tij wat zich aandient, begint te dringen,
kuilen die wegkwijnen, nu levenloze kringen.
Waar het strand tijdens mijn wandeling muteert,
bemerk ik dat mijn aanwezigheid ervaart en leert.
Herinneringen vervliegen, losse flarden die komen,
bij het knarsen van de schelpen, het ontvangen van dromen.
MG
Op een terras, immens,
wordt je een ander mens.
Hier neemt de wind je gedachten,
leeg, niets meer te verwachten.
Slechts vreedzame geluiden,
luchten, als die van kruiden.
Negatieve gevoelens die slinken,
proost, laten we op de liefde drinken.
MG
Waarom het vertrouwen beschaamd,
stiekem achterbakse plannen beraamd.
Het moment dat de leugen werd geboren,
was tevens waar we de waarheid verloren.
Iemand vertrouwen op zijn blauwe ogen,
ligt inmiddels niet meer in ons vermogen.
Eerst volgt de wantrouwige gedachte,
gebaseerd op wat wij normaliter verwachten.
Ondanks het prolongeren van de waarheid,
blijkt achterdocht, toch vaker de realiteit.
We glijden van de spiraal, die er niet om liegt,
waar blijkt, dat omtrent werk en privé schijn bedriegt.
MG
Het emmertje en schepje verruild,
op een moment zijn kinderen uit gehuild.
Waar moeders nog willen vertroetelen en pamperen,
zijn de loeders losgeslagen en niet te temperen.
Niemand wil ze kwijtraken, we zullen moeten loslaten,
anders vervreemden ze van je, raken in alle staten.
Lichamen worden ontdekt, ontdekkingsreis die bloeit,
hunkering naar de andere sekse of lichaam groeit.
Voorheen bouwden ze mee aan het grootste zandkasteel,
nu laat de realiteit niets van hun illusie heel.
Hoe mooi was het als de golven je zandkasteel verzwolgen,
als die golf nu hun looks verpesten zijn ze verbolgen.
Kleine kindjes, kleine zorgen, grote kinderen, grote zorgen,
sta in het heden, laten de zorgen zijn voor de volgende morgen.
MG
Haar entrée, overschaduwd door hooghartigheid,
gouden glimmende zonnebril, benadrukte haar eigenzinnigheid.
Lange plooirok, grote hoed, dikke rode lippenstift,
heupwiegend naar haar tafel, echt geschift.
En daar kwam het gevolg, in zijn blote bast,
showend zijn dikke vette pens, ongepast.
Een arrogant heerschap, zonder fatsoen en manieren,
het tonen van zijn bilnaad om ons te plezieren.
Temidden van net geklede jeugd een ongepast tafereel,
liet van kinderen hun illusie aan een opa weinig heel.
Op aangeven toverde hij een vod over zijn pens,
de rode lippen aan een fles bier benadrukte een naar mens.
Tegenstrijdigheden binnen een hautaine stel op een terras,
misschien een blind date en konden elkaar pas.
MG
Enkels die in de vloedlijn draven,
tenen daaronder, die naarstig graven.
Kroelen met het zand, zich vastzetten,
moeders die beter op de golven zouden moeten letten.
Eén moment van onoplettendheid,
veranderd op het strand de saamhorigheid.
Vrouwen die luidkeels, machteloos schreeuwen,
daarmee trekken zij de aandacht van hongerige meeuwen.
Cirkelend waar het laatst gezien, boven mannen die zoeken,
lijken de aaseters meer geluk te boeken.
Scherend naar beneden, tussen armen die zwaaien,
vinden zij het kind, bewusteloos maar gered van de haaien.
Die oase van rust kent zo haar gevaren,
een zee die geeft en neemt, zij maakt geen bezwaren.
MG
Geschreven dinsdag 1 juni 2021 09:09
Gezalfd door eigen verdriet en oprechtheid,
een traan latend bij haar openbare eerlijkheid.
Onderwerpen aansnijden als de taart van rouw,
emotioneel verdelen en heersen als belangrijkste vrouw.
Vrouw, tevens vorstin, van een land met een andere taal,
verbaal sterk en open, onderging zij haar persoonlijke verhaal.
Het verlies van een dierbare die zichzelf was kwijtgeraakt,
voortijdig, daar zij klaar was, bedankt en eenzaam had afgehaakt.
Kracht gevonden in de spoel van kolking en draaiing,
geen acht geslagen, bij nagedacht, van familie in walging.
Begrip is er zelden voor een dergelijk moedig besluit,
zonder mededeling of afscheid, eenzaam de ogen sluit.
De eenzaamheid was haar niet vreemd, eigenlijk vertrouwd,
met die bekende een muur, maar ook een relatie opgebouwd.
Vragen en verwijten overstemmen het schuldgevoel,
verdrinken, spartelen stuurloos, in die onneembare poel.
Termen gehanteerd, door Jan met de Pet, zijn onhoorbaar maar gedoogd,
voor de achtergebleven slachtoffers pijnlijk waar de tranen nog niet zijn gedroogd.
Voor de besluiteloze die uiteindelijk definitief heeft besloten,
zoekt de achterban begrip en antwoorden, waar zij zich voelen buitengesloten.
MG
Uitgezakte borstkas, daaronder een pruilende navel,
geen sixpack meer, maar de vorm van een Brusselse wafel.
Triceps maakten plaats voor zachte kipfilets,
geen strak gespannen, maar rimpelig vlees.
En de zon die gloeit en steeds hoger groeit,
zich op grote afstand met dit alles bemoeid.
Kale hoofden, die makkelijk zijn in te smeren,
smeren, smeren en bijtijds wezen met keren.
Net zoals de kipfilets in een pan, langzaam bakken,
een bolderkar die worstelt, voorzien van alle gemakken.
De borst ademhaling moet kijkers verleiden,
waar een katoenen pashok zich van lusten zal bevrijden.
De weg naar zee, gepaard met brutaal gluren,
een dagje strand mag van mij weken duren.
MG
Hij was er al lang, gewassen en wakker,
een nachtbraker, ambachtsman en bakker.
Bij het passeren, de intense geur van zijn oven,
zijn eerste klanten komen hem dagelijks loven.
Door zijn handen gevormde broden en kadetten,
croissants en vlecht brood, niets zal hem beletten.
De geuren zweemden de straat op en verleiden,
dansten de steeg door om nieuwe klanten te begeleiden.
Ook ik was in de ban en betaste mijn zakken,
droeg een broek voorzien van alle gemakken.
Op een gsm en sleutels na, niets gevonden,
schurkend in de rij waar al klanten stonden.
Een ingeving deed mij herinneren, de gsm hoes,
altijd een twintigje voor nood, ontwaakte uit mijn roes.
Mijn grootste verleiding van deze mooi morgen,
droeg ik onder mijn arm, in papier, veilig geborgen.
MG
Propellers die de stilte doorboorde,
badgasten die zich hieraan stoorden.
Het gejank deed je weer beseffen waar je vertoefde,
alles wat je tot je nam, zout en zilt proefde.
Omarmd door zee en duin, stil en verlaten,
alleen een boek wat met je wilde praten.
Schurkend zand en her en der een verlaten kuil,
klapperende parasol, bij onze benen, opgespaard vuil.
Restanten van fruit en een ouzo flesje uit de tas,
slechts een impressie van wat voorheen onze vakantie was.
De rust, de eenvoud, de kracht van het strand,
waar geluk, verdriet en blijdschap altijd land.
Verder kijken kun je niet, oneindig schoon,
niet zo gek dat ik hier ontspan en mijzelf mee beloon.
Hier alleen zand, geen kabbelend grint,
beide mooi, zolang je maar je rust vindt.
MG
De combinatie van letters,
het spelen met woorden.
Niet gerangschikte spetters,
vormen uiteindelijk akkoorden.
Geformuleerd door de pers,
jouw opstelling, jouw gevoel.
Of een mooi verzonnen vers,
niet altijd een te behalen doel.
Uiteindelijk gedrukt in inkt,
de pracht en geur van papier.
Zinsopbouw die klopt en klinkt,
een bundel gebonden, voor Uw plezier.
MG
Moeilijk om echte rust te vinden,
waar ogen alle concentratie verslinden.
Een net opgedroogd schilderij van zand,
veel stilleven op dat bijna verlaten strand.
Natuurlijk beweging, tot je zichtlijn,
wapperen van parasols, het knakken van een balein.
Partytent en scheerlijnen, tot sommigen hun ongenoegen,
lijkt vredig en stevig maar was wel even zwoegen.
Aan de duinrand, de huisjes in kubusvorm,
geen luxe maar dienend als opbergplaats is de norm.
De herbouwde strandtent, inmiddels weer terras,
haar gasten in badkleding komen te pas en onpas.
En de zee kabbelt voort, niemand laat haar zwijgen,
altijd druk om alle golven aan elkaar te rijgen.
Dus ja, de rust is hier, nu ik nog mijn moment,
adem in, adem uit, het ritme mij voorheen nog zo bekend.
MG
Als het verleden weer heden wordt,
balanceren wij op het dunste koord.
Vergeten dromen komen weer tot leven,
ooit overwonnen laat je opnieuw beven.
Bloemen vormen weer om naar zaad,
de geplaveide weg moet opnieuw bestraat.
Ontdekkingen als de gloeilamp en telefoon,
toen zo bijzonder, nu zo doodgewoon.
Kan ons hoofd alle ontwikkelingen volgen,
van verleden week al, zijn menigeen verbolgen.
Leef bij de dag, kijk alleen naar morgen,
gisteren en vroeger kunnen wij niet meer ontzorgen.
MG
Haar excentrieke herkenbare vorm,
bepalend, want anders is haar norm.
Wisselende schoonheid die verrast,
de lieve bevolking die bij haar past.
Ongekende charmes en gastvrijheid,
gaan hand in hand met veelzijdigheid.
De rust, de natuur, de vele stranden,
doen ons jaarlijks op Chios belanden.
Hoezeer luchtvaart ons blijft hinderen,
zal onze liefde en lust niet verminderen.
MG
Geschreven zondag 1 september 2019 17:13
Dagen slinken, spanning stijgt,
Vakantie nabij, weer wat dreigt,
Even geen spanning, druk eraf,
Geen telefoon, geen mail, best maf,
Razernij gedurende het hele jaar,
De stekker eruit, voor drie weken klaar,
In de koffer mijn schrijfblok en pen,
Op het strand geen pc of waar ik ook ben,
Zal U meenemen op mijn reis,
Maar ga niet schrijven tegen elke prijs,
Wellicht schrijf ik meer dan ik kan plaatsen,
Zal mijn September pagina weerkaatsen,
Maar vooral zal ik mij opladen aan de zon,
Voelen wat ik de laatste twee jaar niet kon,
Zin om oude vrienden te ontmoeten,
En dagelijks in het Grieks te groeten,
Veel uurtjes zullen bestaan uit proeven,
Kookkunstjes opdoen en thuis aftroeven,
Heb zin iets nieuws uit te proberen,
Zijn veel dingen die ik nog kan leren,
En natuurlijk de koffer goed gevuld,
Met Griekse lekkernijen en meer geduld,
Drukke perioden en een hoop gezeur,
Duwden mijn ik en wil in een sleur,
Het mooiste van de genoten vakantietijd,
Moet je vasthouden en wil je never kwijt.
MG