December 2024

En daar zijn we dan, onze laatste maand van het jaar, een Feestmaand vol hectiek, verassingen, cadeaus en etentjes. Feestelijk gedekte tafels, versierde bomen en overal glas, lichtjes, sterretjes. Maar is alles wat het lijkt, is het echt voor iedereen een feestmaand? Velen zullen door gebeurtenissen deze maand anders ervaren, lees maar! De maand van de lijsten met TOP 10 Ergernissen, beste series, beste streamdiensten, beste dieet, beste nieuwslezer, beste whatever voor bullshit nog meer. Lijstjes waar we terugblikken en opsommen, waar we verder niets van leren en/of mee doen, op volgend jaar herhalen na.

Fijn December, Fijne Winter, Fijne Feestdagen.

Bedankt voor alle trouwe lezers, voor de volgers die het waarderen.

Liefs MG

Muziekles

Geschreven zondag 29 december 2024 om 13:50

Ik schreef dit stuk muziek,

in toon, gevoel en woord.

Elke frase, zin is uniek,

niets is hoe het hoort.

Muziek beschrijft gevoel,

woorden die vertolken.

Een uiting, een zeker doel,

als verliefdheid in wolken.

Dromerig, geromantiseerd,

soms scherper dan messen.

Werkelijkheid die fraseert,

elk lied vertelt haar lessen.

Toplijsten2024

Geschreven zondag 29 december 2024 om 13:37

Opsomming ranglijsten,

die stemmingen inlijsten.

Publieke opinie ramen,

één tot honderduit kramen.

Jaarlijks herziene conflicten,

waar nieuwkomers pikten.

Mijn irritatie top honderd,

door volgers overdonderd.

Evenredig aan politiek getreuzel,

weergegeven door ons gepeupel.

Rangschikken, herschikken,

wie gaat het volgend jaar flikken.

Hoogstandjes

Geschreven woensdag 25 december 2024 om 21:17

Een kalkoen die iets moest bewijzen,

na afloop viel hij unaniem in de prijzen.

Daarnaast met variatie lopen stoeien,

met saus en wijn lopen knoeien.

Keukenprinsessen die nimmer koken,

nu van maaltijdsalades verstoten.

Ingenieus iets moeten uitproberen,

hoe kan een kalkoen in zoiets verkeren.

Het ganse jaar eten zij dagelijks vulgair,

maar met Kerstmis moet het culinair.

Hoogstandjes, recepten via de post,

alsof het voor hen is dagelijkse kost.

Samenkomen

Geschreven dinsdag 24 december 2024 om 23:37

Je omgeving die alsmaar krimpt,

een kennissen kring die niet pimpt.

Familie die meer op zichzelf verblijft,

meningsverschillen zijn verstijfd.

Hebben wat verplichte virusprikken,

dan echt relaties doen verstikken.

Een paar maanden ongemak uitzingen,

deed vooral samenkomen verdringen.

Een avondklok deed zijn duit in de zak,

vrijbrief voor afkeer met alle gemak.

Heeft Kerstmis iets kunnen ontdooien,

of sluiten we ons verder op in onze kooien.

Onsterfelijk

Geschreven dinsdag 24 december 2024 om 20:21

Tot over je oren verliefd,

van het leven worden ontriefd.

Naar de hel van midden-aarde,

waar de duivel haar zonden bewaarde.

Een duistere gebeurtenis beweerd,

door een duivelskind gemanipuleerd.

Onschuldige liefdes voor eeuwigheid,

een onmenselijke wenselijkheid.

Samenspel van verslapte familie,

veranderde leven in een tragedie.

De bewaker van de hel retourneerde,

waar een laatste kans schoffeerde.

Opoffering voor de liefde van jouw leven,

jouw onsterfelijke reis duurde maar even.

Solitair

Geschreven dinsdag 24 december 2024 om 14:20

Hoge hakken deden mij rijzen,

ogenschijnlijk viel ik in de prijzen.

Passend bij de rest, klik met mijn rok,

haar entree bezorgde bij velen wrok.

Afwijzing is te lezen in hun ogen,

blikken die je niet langer mogen.

Ontwijken, sommige een blokje om,

door kleding, die associatie is te dom.

Als je voor eigen keuzes, bewust kiest,

is het gevolg dat je omgeving bevriest.

Dat geldt natuurlijk niet voor iedereen,

maar de situatie is anders als voorheen.

Een stijl, een look kies je voor het leven,

elke verandering zal een schokgolf geven.

Beroemdheden worden door apartheid geroemd,

voetballers hun Barbie schoenen nooit benoemd.

Mijn keus is gemaakt, wen of wen niet,

u is niet de eerste die mij hiervoor verliet.

Voor mijn part leef ik voortaan solitair,

liever dat dan gespeeld familiair.

Anarchist

Geschreven maandag 23 december 2024 om 15:19

December, de maand die schittert,

waar boom en mens glittert.

Alles mag glinsteren en glimmen,

waar we zelfs het dak voor opklimmen.

Etalages stralen, pailletjes verleiden,

verlangens die zich mogen bevrijden.

Het hele jaar wensen we blingbling,

maar het blijkt een echt vrouwending.

Een ongeschreven wet die verbiedt,

mannen en glitter, verboden gebied.

Jammer dan, als geboren anarchist,

de blikken, je weet niet wat je mist.

Winterjas

Geschreven maandag 23 december 2024 om 14:37

Eerder nog nooit zo groen bevonden,

nu likt gevallen blad haar wonden.

Gevallen, roekeloosheid liet draaien,

onder takken, stronken waaien.

Zij was groen, ondoordringbaar,

nu is haar transparantie ongenaakbaar.

Door storm en ouderdom kwam verval,

afgebroken, vergeten, een tranendal.

Rust is waar zij zich nu om bekommert,

breng wat afbrak naar de lommerd.

Zij zet zich vaster en vaster, solide,

een winterwandeling maakt je timide.

Neigen

Geschreven zondag 22 december 2024 om 15:47

Winkelstraten ondergelopen,

door kerstwaanzin bekropen.

Ongeduldige rijen die groeien,

klanten zich met alles bemoeien.

Papieren verlanglijstjes achterhaald,

wifi en WhatsApp wat nu bepaald.

Toch kopen we weer schrijfwaren,

blocnotes blijven leeg en bewaren.

Zijn we ideeën loos, kopen we weer,

de herinnering van toen, van weleer.

Oude gewoontes blijven ons eigen,

oud en vertrouwd waar we naar neigen.

Hoge hakken

Geschreven vrijdag 20 december 2024 om 16:13

Het "hoge hakken echte liefde" effect,

is geldig zolang zij haar been strekt.

Zonder hoge hakken gedijt zij slecht,

nylons met haar stiletto's in gevecht.

Nylon kousen, hangend aan haken,

drukkers en elastiek die bewaken.

Samen spannend alles losknopen,

door fantasie en lust bekropen.

Bandjes los, nylonkousen blijven,

liefde kent verschillende bedrijven.

Een rode kousenband, mijn plezier,

werkt als een rode lap op een stier.

Door alle verleidingen ben ik gedreven,

alle wenselijke lusten na te streven.

Oliën en massages die verleiden,

waar onze lippen en handen strijden.

Schijnwerpers

Geschreven vrijdag 20 december 2024 om 14:32

Zijn waar anderen faalden,

waar de allerbesten straalden.

Popster in hart en nieren,

om duizenden fans te plezieren.

Maar dit gaat niet over rozen,

schaamteloos nooit mogen blozen.

Hotels plaatsen jou in verblijven,

luxe waar een ander zal verstijven.

Flitsend in eeuwige schijnwerpers,

bij een slecht album naar de kerkers.

Zo gewonnen, zo geronnen,

waar ben je ooit aan begonnen.

Geschreven dinsdag 17 december 2024 om 16:10

Het ruime sop verkozen,

nare ervaringen lozen.

Mineur heeft hier gewonnen,

de situatie niet verzonnen.

Afstand nemen, de rug rechten,

lijkt als tegen een bierkaai vechten.

Laten afglijden wat je kon missen,

niet langer in jezelf vergissen.

Probeer eerst jouw reddingsboei,

niet langer met die ex in de knoei.

Losweken van, kan soms lang duren,

probeer het schip alleen te besturen.

Sommigen weten niet wat EX betekent,

zijn op zelf belust uit en te berekend.

Naaldzand

Geschreven maandag 16 december 2024 om 21:38

Slee sporen verraden haar rit,

een versnelling geeft extra pit.

Snaren die strakker staan als sporen,

melodieën die sneeuwend scoren.

Marshmallows die smelten en ruiken,

rendieren die ze als trekker gebruiken.

Een circus land in de stad en steelt,

de show die tussen Kerst en Nieuw speelt.

Als ik maar thuis ben voor Kerstmis,

en we neuriën door naar de nachtmis.

Maar weer geen sneeuw, niet geland,

wij doen het met naaldhakken in het zand.

Petticoat

Geschreven maandag 16 december 2024 om 21:17

Vingervlugge vingers strelen,

stiekem zes snaren bespelen.

Bijna onbewogen ten gehore,

gypsy kerstachtige folklore.

Zijn tegenspeler, mijnheer de bas,

in zijn solo, stralend in zijn sas.

En de zangeres roemt haar vader,

gevangen in een Londons kader.

Zij sjanst het leven uit, omarm,

het leven, hoe ik het verwarm.

Een petticoat die hupst en wiegt,

spat zuiver, geen noot die liegt.

Altaar

Geschreven maandag 16 december 2024 om 20:25

Liefde is geen sprookjesverhaal,

genegenheid spreekt een andere taal.

Waar voeten dansen, samenkomen,

geboren, je aller stoutste dromen.

Dromerig van wolk naar wakker,

echte liefde maakt je nog geen makker.

In sprookjes komt alles aanwaaien,

glitters die alles klakkeloos verfraaien.

Niet altijd schittert een liefdesleven,

het is wel waar we naar streven.

De opdracht, de plicht naar elkaar,

ooit oprecht beloofd voor een altaar.

Zeden

Geschreven maandag 16 december 2024 om 20:09

De dame van lichte zeden,

kietelde voornamelijk beneden.

Gecharmeerd onder haar licht,

van schunnigheid beticht.

Heupen die zelden zwegen,

een lijfspreuk deed bewegen.

Gevangen tussen realiteit,

besef van dag en nacht kwijt.

Raakte meermaals gevoelige snaren,

haar werk deed haar nimmer baren.

De rode gloed deed haar bezweren,

geen gelegenheid zou dit ooit keren.

Soepeler

Geschreven zaterdag 14 december 2024 om 19:45

Tranen die spontaan vloeiden,

met achtergrondmuziek stoeiden.

Weemoed riep de herinnering,

een traan bevestigde de mijmering.

Diep verborgen leed, zo broos,

schuilen, wat zij zelf verkoos.

Gewekt door muzikale genieën,

voor de tonen ging zij door de knieën.

Dus tranen bleven niet ongeroerd,

natte wangen, gevoelens gesnoerd.

Muziek brengt bij een ieder iets teweeg,

waar dan ook, terwijl ik soepeler beweeg.

Excentrieken

Geschreven zaterdag 14 december 2024 om 13:58

Jezelf zijn, jezelf blijven,

mannen en vrouwenlijven.

Blij zijn en blijven met wie je bent,

zolang je jezelf maar herkent.

Jouw zijn, niet de sekse bepaald,

hoe jouw expressie zich betaald.

Durven zijn, wees jouw creatie,

niet lopen in de massa frustratie.

Stempels, in hokjes duwen,

een storm die nooit zal luwen.

Excentriek past pas in ons hoofd,

als de bijkomende titel is beloofd.

Kortzichtig zoals de schapen grazen,

ik blijf mij liever dagelijks verbazen.

Winkelstraat

Geschreven zaterdag 14 december 2024 om 13:21

Totale opheffing uitverkoop,

winkelpanden naar de sloop.

Nieuwe ruimtes voor kantoren,

makelaars, tatoeages naar behoren.

Winkelstraten worden hernoemd,

als woon, werk, leefgebied geroemd.

Feestverlichting blijkt overbodig,

voor de bewoners niet meer nodig.

Een oud V&D pand, drie hoog achter,

koop en huurwoningen via pachter.

De ziel van een stad duur verkocht,

internet verkoop werdt beter bezocht.

Fotogeniek

Geschreven zaterdag 14 december 2024 om 12:30

Fotogenieke straatjes,

leveren prachtige plaatjes.

De invalshoek bepaalt,

welk effect wordt behaald.

Zonlicht, lichtjes vertellen,

waar mijn hart gaat versnellen.

Niet iedereen deze mening bedeeld,

de fotograaf die het nooit verveeld.

Q&A

Geschreven vrijdag 13 december 2024 om 16:27

We kwamen en zagen,

een wereld volvragen.

Vergaten eigen zorgen,

dachten aan die morgen.

Die morgen die vroeg,

altijd eigen zorgen droeg.

Vroeg om nieuwe kracht,

de zon werdt langzaam zacht.

Haar kracht en warmte slonk,

waar ik in haar tranen verdronk.

Een eeuwige vuurbal die doofde,

ons een zonnig leven beloofde.

Nu teleur in doemende duisternis,

zonder haar glimlach, wat een gemis.

We ervaarden en we gingen,

waar vragen geen antwoord ontvingen.

Ivoor

Geschreven vrijdag 13 december 2024 om 14:56

Gedachten uit de ivoren toren,

laten zich niet snel ringeloren.

Vrijgevochten, nu serene rust,

waar het ivoor de hemel kust.

Zacht ademend verkleurd elpenbeen,

ten dode opgeschreven naar het scheen.

Dierenleed vermaande onze wereld,

met uitsterven bedreigd, welgeteld.

Haar geheim bewaakt de toren zelf,

op een perkament, in haar gewelf.

Lang waakt zij over haar soevereiniteit,

niemand die het ivoor van de toren bevrijd.

Vleugeldroom

Geschreven donderdag 12 december 2024 om 14:11

Nog eenmaal begeerde teugels,

vastklampen aan jouw vleugels.

Jouw vlucht, mijn ontsnapping,

en dat alles blijkt verbeelding.

Alles gedroomd, mijn wenselijkheid,

een verzonnen werkelijkheid.

Maar wat hield ik vast, geen veren,

geen teugels waarmee ik kon keren.

Geen terugkeer naar mijn droom,

na deze desillusie geen schroom.

Van nieuwe dromen verstoten,

mijn ledigen ogen stevig gesloten.

Halszaak

Geschreven woensdag 11 december 2024 om 12:24

Op de bank van vergeetachtig,

je alles herinneren, wis en waarachtig.

Voorzichtig met je gedachtengoed,

selectief onthouden, niets wat moet.

Futiliteiten vergeten, geen halszaak,

niet over spotten, geen leedvermaak.

Ouder worden komt met gebreken,

onomstotelijk bewezen is gebleken.

Terug naar die vergeten bank,

vroeger pompeus, nu lijkt zij slank.

Maar zij zit hetzelfde, niet vergeten,

hier begonnen gedachten met daten.

Cirkel

Geschreven woensdag 11 december 2024 om 11:21

Principes die slijten,

bij teveel verwijten.

Zo nu en dan principieel,

laten de schertsvertoning heel.

Principes zijn niet meer van goud,

vermolmen, vergaan als verrot hout.

Met de wereld instroom versnelling,

staat gebruikelijk op een zeephelling.

Tegenwoordig moeten we laveren,

gedoogd situaties laten escaleren.

Een cirkel om jouw kracht, afsluiten,

laat ongevraagde negativiteit buiten.

Zwijgen

Geschreven dinsdag 10 december 2024 om 12:42

Soms is het beter te zwijgen,

waar we naar spreken neigen.

Niets is altijd logischerwijs,

logica heeft meestal zo zijn prijs.

Niet alles hoeft persé uitgekauwd,

geen stad op één dag gebouwd.

Maar toch spreken, confronteren,

onrecht valt slecht te egaliseren.

Hoe dan toch die drang, gedrevenheid,

zij getuigd nooit van bescheidenheid.

Spreken is zilver, zwijgen is goud,

om iets te leren ben je nooit te oud.

Glooiingen

Geschreven dinsdag 10 december 2024 om 18:41

Jouw bleke huid op het laken,

maakt een silhouet, mijn baken.

Mijn toevluchtsoord, mijn haven,

jouw rondingen, glooiende slaven.

Mijn handen die vloeiend volgen,

zij zijn niet langer verbolgen.

Inmiddels door jouw vlees begrepen,

rimpeltjes teder samengeknepen.

Zachtjes, wil jouw rust niet wekken,

nog langzamer op sommige plekken.

Mijn adem in, emoties weg slikken,

makkelijk door mijn schild te prikken.

Zie je genieten, je ogen knijpen,

je wilt mijn lust en fantasie begrijpen.

Laat mij gaan, je lichaam kronkelt,

door liefdesvocht besprenkeld.

Blarenduivel

Geschreven dinsdag 10 december 2024 om 15:11

Blaren barsten uiteindelijk open,

bloed, push mengsel ging lopen.

Schubben, leerachtig verscholen,

openbaarde zich als bevolen.

Door een indringer bezeten,

demonische invloeden ingevreten.

Neemt gedaantes aan die smeken,

vroeger een andere kant op keken.

Beduveld, door een onderkruipsel,

geen Lucifer brandt zich aan de duivel.

Naar een nieuw lichaam, overleven,

een 9mm einde heeft hem niet verdreven.

Het leven gegeven als oplossing,

bespaar je omgeving die berisping.

De bezetting deed vrienden lozen,

jouw lot door hem gekozen.

Sieren

Geschreven zondag 8 december 2024 om 15:24

Bomen die onze huizen sieren,

pronken, prijken, ons plezieren.

Glazen ballen, al wat maar glimt,

elk kitten die haar eens beklimt.

Eén maal per jaar mag alles stralen,

waar de glimmers de sfeer bepalen.

Het wordt meer, een collectie groeit,

onze zolder die hiermee stoeit.

Lekker eten en drinken amuseren,

onze wenselijkheid laat zich parkeren.

Alle geneugten doen ons bezwijken,

laatste loodjes niet kunnen ontwijken.

Verschillen

Geschreven dinsdag 3 december 2024 om 16:44

Verschillende interesses,

diversiteit haar finesses.

Hoe je tijd zinvol besteden,

zonder de irritatie betreden.

Uiteindelijk is dat ons onderscheid,

die uiteenlopende diversiteit.

Wennen aan keuzes, aan elkaar,

identiteit bewaren, een gevaar.

Want onderscheid beschrijft,

wie uit de gratie valt, wie blijft.

Gelukkig zijn wij niet allen gelijk,

excentrieken zijn de koning te rijk.

Oorlog

Geschreven woensdag 27 november 2024 om 14:19

Dat is dan wat er gebeurd,

als oorlog je wereld kleurt.

Pracht en praal terug tot as,

hun weerspiegeling in een plas.

Dood en verderf in alle hoeken,

naar een kloppend hart zoeken.

Oorlogskinderen getekend,

een schuld die nimmer verrekend.

Jaren in strijd, met jezelf en overleven,

wellicht ooit de vijand verdreven.

Tot die tijd, zuinig met water en elkaar,

zonder melodie raakt oorlog de gevoelige snaar.