Dubbelklik hier om uw eigen tekst toe te voegen.
Mijn tweede Autobio pagina dit jaar, met een operatie en verhuizing in het vooruitzicht zal hij wel snel vol zijn.
Veel leesplezier, jullie weten het, veel rijmelarij en hersenspinsels. Overal een stukje waarheid...
MG
Geschreven zondag 26 december 2021 11:45
Waar de Christmas playlist rustig speelde,
tegelijkertijd, cadeaus elkaar streelde.
Een huis ingericht met glimmers en licht,
kwam de warmte binnen, die wonderen verricht.
Familie, het gezin, tuig je niet op, zet je niet aan,
geen verplichtingen, als ze komen zijn ze er spontaan.
Niet aan elkaar hoeven wennen, ieder zijn eigen ding,
kleinkinderen die samen spelen, hun eigen kring.
Samen eten, lachen, drinken, een herinnering,
onder het mom van kerst, een nieuw geboren eersteling.
Kerst is niet meer hoe ik haar als kind ontmoette,
de gezelligheid, de saamhorigheid mocht ik gelukkig weer begroeten.
Bedankt voor de fijne uurtjes, liefde en gezelligheid,
wilde dit even delen met jullie, wilde het even kwijt.
Vader
Een rustpunt, koffie moment verdwijnt,
de temperatuur en smaak altijd, verfijnd.
Behoort het definitief tot het verleden,
zijn er die in hun voetsporen treden.
Broodjes, niet te versmaden veelzijdig,
zoetigheden keuze maakt soms nijdig.
Zoveel lekkers, geserveerd met een lach,
waar je als welkome gast, genieten mag.
Onze zondag wandeling eindigde vaak in mineur,
snap de ontspannings nood, maar stelde teleur.
Bedankt voor de gastvrije momenten,
die persoonlijke service naar cliënten.
Het vertrouwde plankje met gemeende attentie,
scoort bij iedereen, op iedere frequentie.
Een kleine kaart, gevuld met grootheden,
mijn smaakpapillen die ermee streden.
Weldra zullen de nieuwe eigenaren,
net zoveel fijne momenten evenaren.
Voor de gastvrije Jacqueline en Roelof, a
lle rust gewenst, bedankt en alle lof.
MG
Mijn pijnwereld als inmiddels een fata morgana,
een plek waar spierpijn en zenuwpijn opereerden.
Mij zo langzamerhand tergden en verteerden,
de weerspiegeling van juk, na teveel marihuana.
Pijn en uitval zijn niet meer zij die regeren,
pijnstillers die mij niet meer uitproberen.
Statische belasting als nieuwe belager,
pijnlijk, maar komt minder en is trager.
Werken aan herstel vergt energie en geduld,
dagen stellen niets voor, zijn zo gevuld.
Gevuld met verdragen sluiten, mijn pact,
maar hopen dat de moed niet in je schoenen zakt.
MG
Als zaken boven je hoofd groeien,
waar vraagstukken en wanhoop stoeien.
Beheersing over cynische uitspraken,
benodigde geduld en fatsoen kwijtraken.
Onder de noemer, maar even negeren,
als er rust is zal ik je weer respecteren.
Nu even ben ik jouw bliksemafleider,
beter dat ik mijzelf uit jouw aura verwijder.
Nee, nee, we gaan niet bagatelliseren,
op zeker ga ik het niet weer proberen.
Paniek in een hoofd is onvoorspelbaar,
rust voor mij is cruciaal en ongenaakbaar.
MG
Slapeloosheid die zich wreekt,
met mijn nachtrust de draak steekt.
Uren verloren, het lichaam wat breekt,
langzaam maar zeker de huid die verbleekt.
Knijpende oogleden die verzwaren,
niets meer voor het toeval bewaren.
Toch niet kunnen slapen en wegvaren,
naar nachtelijke uurtjes zonder gevaren.
Overdag de vraag, hoe dit kon gebeuren,
wakker blijven van in plaats te meuren.
Knipperende lichten, in dezelfde kleuren,
die mijn nachtelijk uitzicht besmeuren.
MG
Vorm van een hart, handen die spreken,
ervaren kneden en voelen, niet voor leken.
Voelen met je hart en gesloten ogen,
weinig die dit zonder toestemming mogen.
Voel spanning en onrust onder de leden,
onopgeloste raadsels hebben gestreden.
Strijken, voelen en niet gewenst afvoeren,
magnetische velden die ik mag vervoeren.
Hulp ingeroepen van hogere machten,
helpen mij mensen hun pijn te verzachten.
Energieën die stromen en verlichten,
dankbaar dat ik dit mag en kan verrichten.
MG
Voor de spiegel, harde feiten,
witte strepen markeren wonden.
Moest alles nu echt zo snel slijten,
chirurgische incisies die mij vonden.
Meerdere malen voor mij de narcose,
ingrijpen was nodig, erger voorkomen.
Dat ook nog eens met korte tussenpozen,
noodzaak opereerde mijn ergste dromen.
Nu weer de fase van herstel en opbouwen,
ritssluitingen in plaats van de knopen.
In mijn chirurg het grootste vertrouwen,
ferm gesloten, mogen niet meer open.
Na iedere ingreep volgde een schietgebed,
blij met de wonderen die zij verrichten.
Word opgelost wat mij tot nu toe belet,
het positieve eindresultaat, wat mij verlichte.
MG
Noodgedwongen moeten leren,
hoe tussen wielen te manoeuvreren.
Wielen ter ondersteuning en begeleiding,
op zware momenten het zitje ter bevrijding.
Geen trots weerhield mij hiervan,
blij dat ik het weer proberen kan.
Rustig opbouwen, niets forceren,
vandaag even stoepranden proberen.
Bijzonder hoeveel mensen staren,
de groet voor het laatste moment bewaren.
Ook heel veel spontane gesprekken,
waar de beweegredenen toch uitlekken.
MG
Op zaal tussen MS en herseninfarct,
hoe krijg je het bij elkaar geharkt.
Moeite met coördinatie en bewegen,
ik zat alleen om pijnstillers verlegen.
Natuurlijk niet niks, op 6 niveaus opereren,
maar dat zou andere patiënten frustreren.
Sommigen al maanden aan het revalideren,
kwamen soms niet verder als, even proberen.
De noodbel voor een enkeling als communicatie,
tot de verplegers hun begrijpelijke frustratie.
Armoe, niet zelfstandig kunnen urineren,
sommigen spelen het spel, om uit te proberen.
Tot hoever kan ik gaan, waar verliezen zij hun tolerantie,
zijn zij stoïcijns, bomvol van de verworven arrogantie.
De ruimtes zijn klein, er gebeurd veel, patenten onderling,
vliegen elkaar bijna naar de keel.
MG
Waar verplegers tenues elkaar ontmoeten,
gewassen, in de plooi elkaar groeten.
Een huis van verpleeg en eerste hulp,
embryo's bewaard in een glazen stulp.
Waar mensen ledematen kwijtraken,
nieuwgeborenen voor het eerst ontwaken.
Ziektes en lijdensweg worden genezen,
ja, daar moet ik morgen ook wezen.
Ken de rituelen, bekend met de glimlach,
allemaal goed bedoeld, blij dat ik mag.
Niks uitslapen, voor dag en dauw ontbijt,
kiezen uit wit of bruin, wilt U nog iets kwijt.
En nog een pil, weer de bloeddruk meten,
stiekem hoop ik even dat ze mij vergeten.
Water voor je meegebrachte medicijnen,
het morfine pompje om weg te kwijnen.
Hoeveel nachtjes, ik laat mij verrassen,
alles zal binnen mijn agenda passen.
Indicatie is één nachtje observatie,
of U moet last hebben van obstipatie.
Ook daarvoor mijn eigen poeders en pillen,
stiekem een Liga mee om honger te stillen.
Als de resultaten er maar zijn, vrijheid, v
oor mij en het thuisfront eindelijk blijheid.
Zoals gebruikelijk weer die ouverture,
samenvatting van hoe lang het gaat duren.
Onzekerheden omtrent het precieze,
voor welk gereedschap hij zal kiezen.
Zes niveaus geselecteerd, wellicht twee meer,
moet nu goed, komt geen volgende keer.
Inmiddels narcotiseur gesproken,
heeft even aan mijn dossier geroken.
Was niet bekend met de ingreep, pasgeleden,
keek wel terug naar mijn rug, een verder verleden.
Voorspelling zijn niet te maken, geschat 4 uur,
als dat klopt is het niet van hele lange duur.
Alle planningen nagelopen, één nachtje slapen,
controlenachtje, willen niet langer waken.
Gauw weer naar huis en het herstel kan beginnen,
maar hopen dat slijtage niets anders gaat verzinnen.
Als kind droomde ik vaak en veel,
nachtmerries hadden ook hun deel.
Beiden ondertussen kwijtgeraakt,
nachtrusten wreed gestaakt.
Jaren moest ik zonder, de nacht overleven,
inmiddels oud en vertrouwd, herleven.
Rust en bezinning zijn gesetteld,
lang genoeg met elkaar gebattled.
Als de dag teveel is, wreekt de nacht,
van je hoofd op hol, teveel verwacht.
Poorten blijven dicht, scharnieren verroest,
druk om te openen, die alles verwoest.
Je zal er maar door zijn bevangen,
schrijven, je grootste verlangen.
Potlood vervangen voor inkt,
de pen geautomatiseerd door lint.
Van het lint naar de pc, digitaal,
in the cloud, het nieuwe onthaal.
E Books gewild en floreren,
ik blijf gedrukt respecteren.
Enkele schrijvers kunnen ervan eten,
hoe hard de rest ploetert, wil je niet weten.
Ik blijf schrijven, niet om geld maar het levert iets op,
een gerustgesteld brein, duidelijkheid ten top.
MG
Moeten of kunnen uitleggen,
zonder er teveel over te zeggen.
Leven met een hoofd wat maalt,
de uitleg kan niet vrij vertaald.
Alles op tafel, is slechts beperkt,
is een manier die bij mij niet werkt.
Zo heeft iedereen zijn nukken,
de mijne loopt op krukken.
Leg en rijg al mijn vragen achter elkaar,
heb je een ketting van Venlo naar Alkmaar.
Daarom beperk ik mij tot het heden,
over vroeger ben ik uitgestreden.
MG