December 2022
Alweer de laatste kalendermaand van dit jaar, ook deze maand zal met al zijn feestdagen snel verlopen. Destemeer om er volop van te genieten. Veel zal in het kader staan van het Kerstgevoel, saamhorigheid en de donkerte waar wij momenteel onze dagen in slijten.
Een fijne maand gewenst met veel warmte en gezelligheid.
MG
Oudejaarsavond
Geschreven zaterdag 31 december 2022 om 11:37
Deze laatste dag van de laatste maand,
ons weer door een tumultueus jaar gebaand.
Momenten van geluk overschaduwt,
humanitair leed, een oorlog die loeit.
Artikelen vol met leed, nodeloos lijden,
waar men kansloos geweld wil bestrijden.
We verharden, gevoel raken we kwijt,
iedereen staat bij iedereen in het krijt.
Een afgeronde epidemie die weer groeit,
naast al het moois wat tussen ons bloeit.
Dictators en regeringen die afknijpen,
warmte, brandstof, ooit voor het grijpen.
Nu vanzelfsprekende zaken op de bon,
bezuinigen waar het jaar mee begon.
Maar gelukkig nog geld voor oliebollen,
bubbels en tijd om met vrienden te dollen.
Goede voornemens en elkaar veel beloven,
respect en liefde, elkander niet langer beroven.
Iedereen zijn ding, mensen in hun waarde,
tussen de rust, die we ergens bewaarde.
Gezondejaarwisseling,
Alle liefs voor 2023
MG
Wondertjes
Geschreven donderdag 29 december 2022 om 21:22
Soms een wondertje wat ons verrast,
wat op een wonderlijke wijze past.
Waar ongenoegen je deed wankelen,
een helpende hand doet sprankelen.
Nooit gedacht dat je zou slagen,
niemand om hulp durfde te vragen.
Uit onbekende hoek een reikende hand,
met beide voetjes op het droge belandt.
Ze bestaan nog, wondertjes van het leven,
op die momenten niet halen maar geven.
MG
Bepakt
Geschreven donderdag 29 december 2022 om 16:07
Waar we de verleiding bevochten,
ongedwongen vergelding zochten.
Haar haast niet kunnen weerstaan,
ons door ongenoegen laten verslaan.
Hoe meer keus, des te vaker bezwijken,
aan impulsen die ons denken te verrijken.
Slepen met befaamde naam tassen,
vol met sales, aangeschaft zonder passen.
Alleen al de kick om bepakt en bezakt,
te paraderen voordat alles wordt uitgepakt.
Hoge ogen werpen bij bekenden,
hoe wij onszelf ogenschijnlijk verwenden.
Kasten puilen uit, hangertjes te kort,
alles weer passend krijgen is topsport.
Ik heb vandaag gewonnen van verleiding,
huiswaarts zonder tas, zonder beperking.
MG
Overgang
Geschreven woensdag 28 december 2022 om 21:51
Dagen, weken, maanden die vlogen,
weer een jaar hebben omgebogen.
Hemelse luchten, weer en wind leefden,
waar donder en onheil angstig beefden.
Agenda's, planners die overstroomden,
bondscoaches die teams klaarstoomden.
Lockdowns en crisis volgden elkaar,
oorlog en inflatie waren ineens daar.
Personeelstekort waar het iedereen ontbrak,
geen actieve herinnering waar men schande van sprak.
Drommen, rijen gestrande reizigers ontheemd,
van normaal vakantiegevoel vervreemd.
Een turbulent jaar, iedereen zijn ontberingen,
gas en energie tekorten zorgen voor scharkeringen.
Zijn we er al of nog bij lange na niet,
een nieuwe energie oorlog ligt in het verschiet.
MG
Putout
Geschreven dinsdag 27 december 2022 om 20:37
Wegkijken terwijl volkeren bloeden,
tranen als heet asfalt van hen druipen.
Waar cultuur en levensvormen muteren,
naar verslagen schedels met holle ogen.
Geld bieden maar steggelen om opvang,
kogels kopen en raketten bestellen.
Zwijgen wanneer burgers kanonnenvoer,
etaleren, terwijl de kogel hen fusilleert.
Verslagen schedels waar kinderen kruipen,
zich verstoppen en angstig schuilen.
Hun enige bescherming, die donkere holte,
in wintertijd, waar vorst geen meelij kent.
Gescheurde gebouwen en wegen,
onbegaanbaar, verscheurde families.
Ontroostbaar, de ongemakken en het leed,
waar een communistische dictator zwaait.
Naar zijn toekomstige sokkel, zijn tribunaal,
onverstaanbaar, onverschrokken regeert.
Hoe kunnen wij dit accepteren,
wie wat en waarom houden wij dit in stand waar een wereld bloedt.
MG
Meenemen
Geschreven dinsdag 27 december 2022 om 10:11
Herhaalt het jaar zich deze laatste dagen,
deja vu van al veelgestelde vragen.
Alsof je brein dit moet verwerken,
gevoelens die dit duidelijk versterken.
Bij overlijden schijn je deze ontmaskering,
te moeten ondergaan als fijne herinnering.
Wat je eigenlijk al jaren wilde vergeten,
wordt wederom in je gezicht gesmeten.
Overschaduwd worden mooie momenten,
die je eigenlijk wel wilde inprenten.
Het blijven herinneringen, mooi en naar,
niet teveel meenemen naar het volgend jaar.
MG
Stroomstoot
Geschreven dinsdag 27 december 2022 om 09:00
Stroomstootjes worden schokgolven,
onder prikkelbaar bedolven.
Kleine irritaties die uitgroeien,
zich met elke beweging bemoeien.
Onhoudbaar blijken, door gevolgen,
in die ontembare brij verzwolgen.
De continu aanhoudende stroom,
maakt slaperig, als een terugkerende droom.
MG
Perversie
Geschreven zondag 25 december 2022 om 07:41
Waar hemellichamen stoeien,
wij met onze vervuiling knoeien.
Manen, sterren en andere planeten,
draaien, konkelen, zonder medeweten.
Elkaar betasten, gloeien en knokken,
en wij, wij ontvangen haar brokken.
Onze godvergeten eigen creatie,
gaat nu wereldwijd tegen ons in cassatie.
En wij, zo achterbaks als we allemaal zijn,
gaan nu de inhaalslag tegemoet, onrein.
Waar wij kunnen slagen, wint commercie,
geld willen verdienen aan een wereld redden riekt naar perversie.
MG
Kerstherinneringen
Geschreven vrijdag 23 december 2022 om 16:50
Buiten de meest grijze dag ooit,
waar lichtjes gezelligheid vieren.
Van witte kerstdagen zijn wij berooid,
enkel lampjes die ons plezieren.
Weggedoken in hoge kragen en shawls,
het hoognodige in huis halen voor kerst.
Een warm huis, nu gezien als iets banaals,
financieel rondkomen lijkt nu het verst.
Aangesproken worden op teveel verlicht,
geldelijke belangen krijgen een plafond.
Onafgebroken bezuinigen voelt als plicht,
geen nagel om te krabben aan je kont.
Krijgt kerst straks een andere dimensie,
neerbuigend kijken naar ons aller falen.
Cadeaus geven via een andere frequentie,
alleen nog maar herinneringen laten dwalen.
MG
Koorts
Geschreven donderdag 22 december 2022 om 09:09
De kortste dag en langste nacht achter ons,
een jaar vervlogen, een uitgeknepen spons.
Maar nu dagen weer gaan lengen,
ons bijna het nieuwe jaar brengen.
Over wat is geweest, over wat gaat komen,
voornemens waar wij allen van dromen.
Wat gaat zij ons brengen, voor de afwisseling,
eerst nog Kerstdagen en de jaarwisseling.
De winter is nu officieel begonnen,
over elfsteden praten is onbezonnen.
Eén zwaluw brengt geen zomer,
Wie na schrale vorst wil schaatsen, is een dromer.
MG
Multi
Geschreven vrijdag 23 december 2022 om 15:50
Ondergesneeuwd maar niet kapot te krijgen. Voorbijgangers snelden te hulp en bevrijdde het kind van het dikke pak parels wat al half versmolten was met de te dunne kleding. Onverstaanbaar bedankte de half bevroren jongen, leek onbeschadigd maar erg vermoeid en hongerig.
Zijn bevrijders pakten hun zware boodschappen tassen weer op om hun weg te vervolgen. Met het water in de mond keek de jongen naar de uitpuilende tassen vol lekkers. Hij dorst het niet te vragen.
Het reddende echtpaar keek elkaar aan en zonder een woord te wisselen boden zij hem een warmbad en maaltijd aan.
Aarzeling was hem vreemd en knikte direct heftig van, ja graag.
Het drietal liep gezamenlijk richting huis.
Flikkerende lichtjes op een stoffige oude kerstkrans sierden hun voordeur. Zij hadden het duidelijk niet breed maar lieten dat niet merken.
Mevrouw liet een bad vollopen en vroeg de jongen zich te ontdoen van zijn doorweekte kleding. Hun eerder verloren zoon verleden jaar was ouder maar hun maten hetzelfde.
Als verbijsterd liep de vondeling door zijn, voor nu, nieuwe slaapkamer en bekeek de foto's van hun overleden zoon.
Na het warme bad, werdt hij wederom gedompeld in een nieuw warm bad. Een bad van welkom, droge kleding en een overtreffende kerstmaaltijd.
Waterlanders van herinneringen bij de voormalige ouders, bij het zien verorberen door een nieuwe, kersverse geborene.
Gesproken werdt er niet veel totdat hij vertelde wie hij was en hun vriendelijk wilde bedanken. Hij wilde afscheid nemen na het eten, met een frisse outfit en volle maag een nieuwe nacht buiten trotseren.
Die werdt gelijk ontkracht en hij moest blijven slapen, "morgen zien we verder", werdt er geopperd.
Bij het ontwaken stonden zij verbijsterd aan het voeteneind van een leeg bed. Hij was het huis ontglipt en vertrokken in het donker.
Er stond op het nachtkastje een envelop met de tekst, "bedankt ".
Zij openden deze en tot hun verbazing tilden zij een cheque uit de envelop met een bedrag van €10.000. Uit te betalen aan toonder.
De ondergesneeuwde drenkeling die zij hadden gered en over ontfermd bleek de zoon van een oliemagnaat.
Multi miljonair, dit was een opzettelijk stukje van de jongen geweest om te ervaren hoe de reacties zijn van een dergelijke situatie. Dit was zijn kerstcadeau aan de wereld.
Merry Christmas
Desillusie
Geschreven woensdag 21 december 2022 om 11:40
Wachten in die ijzige mist,
slecht zicht, wellicht jou gemist.
Uren die leken te verstrijken,
zonder jouw gezelschap te bereiken.
Vergezeld door schimmige bomen,
zou jij uren te laat, nu nog komen.
Bomen die mij uit de wind hielden,
knokige wortels die voor mij knielden.
Mijn troost bij hen gevonden en aanvaard,
hun ondergrondse omarming bewaard.
Met deze desillusie huiswaarts gelopen,
jouw afwezigheid bezorgde extra knopen.
MG
Bolster
Geschreven vrijdag 16 december 2022 om 16:18
Ooit was hij stoer, groot en verstoken,
geweerd van liefde, definitief gebroken.
Een ruwe bolster, planke pit overleed,
het was een gemis, wat het hem deed.
Al zijn kracht en energie vergankelijk,
zo'n spiermassa, bleek ook dodelijk.
Een ongetraind hart wat moest bezwijken,
geen kans had om de finish te bereiken.
Zijn eindstreep, terwijl hij nog floreerde,
verkalkt en verstopt wat hem domineerde.
Het uiterlijk van een reus, geveld door zeer,
hartpijn van een gemis velde hem dit keer.
MG
Meeldeken
Geschreven vrijdag 16 december 2022 om 15:55
Hij hing schuin op de plank,
voor de opruimer, onze dank.
De impact van een zak meel,
die valt en scheurt in zijn geheel.
Ademloos stuiven wij compleet onder,
kieren, gaten, onze kleding in het bijzonder.
Voetafdrukken die wij herkennen,
aan het stuiven niet kunnen wennen.
Iedere stap verzameld meel en verspreid,
zo volhardend dat het overal neerstrijkt.
De stofzuiger zuigt haar longen overvol,
de zak zuigt en blaast, staat compleet bol.
Uiteindelijk stikt zij in de overdaad,
een ouderwets stoffer en blik ligt paraat.
De glimlach om het gebeuren smoort,
witte voetstappen planten zich voort.
MG
Spoorzoeker
Geschreven woensdag 14 december 2022 om 08:25
Banden trokken nieuwe sporen,
die zij in de verse sneeuw verloren.
Ondanks de koude laat je ons glunderen,
met gemak laat je eigen geluk plunderen.
Beroven van warmte en welbehagen,
een extra trui maar wat graag dragen.
De nieuwe sporen wederom verdwenen,
een nieuwe laag liet zich hiervoor lenen.
Verse sneeuw, een kraakbare fragiele laag,
kruiende sneeuw creëert een hoge haag.
Miljoenen nieuwe parels die verkleven,
zijn tot na dit jaar Kerstmis gebleven.
MG
Onheilsplek
Geschreven donderdag 15 december 2022 om 13:55
Jij weet niet wat mij bezielde,
toen ik naast jou knielde.
Een onheilsplek die je raakte,
naar pijnlijk ontroostbaar smaakte.
Mijn handen voelden en genazen,
vervoering die jou deed verbazen.
Broeders die je plaatsen op brancard,
ontvoerden onze band, aldaar.
Het ziekenhuis noemde het een mirakel,
je botbreuken benoemen als debacle.
Mijn handoplegging veranderde het beeld,
tussen genezing en waar het weinig scheelt.
Foto's genomen, bleken achterhaald,
bovennatuurlijke hereniging, vrij vertaald.
Botten gescheurd en gebroken,
bleken zich van verdere bemoeienis verstoken.
MG
Vroom
Geschreven donderdag 15 december 2022 om 15:18
Gebogen, dagelijks hun last gedragen,
verweerd door hun belastende werk,
Getergd door tegenslag, moeten slagen,
in het vrome zwart, kruipend naar hun kerk.
Vergiffenis vragen voor hun zonden,
boetedoening terwijl de priester lacht.
Berouw waar andere niets van vonden,
duizend weesgegroetjes is wat hen wacht.
Blik op oneindig, zonder te spreken,
een gemeenschap van zonderlingen.
Gedwongen te stoppen door hun gebreken,
geroepen door iets, zijn zij de zendelingen.
Alles, in de naam van de almachtige Heer,
maar achter de gesloten donkere luiken.
Tomeloos, tegen Hem nooit in verweer,
stiekem met de meid in bed duiken.
MG
Asem
Geschreven vrijdag 16 december 2022 om 07:30
Een omgeving die jou niet langer herkent,
vrienden die niet groeten, niet gewend.
Niet geholpen worden in het restaurant,
overal als langst wachtende belandt.
Alsof alles aan jou voorbij gaat,
geen wind meer voelt op je gelaat.
Zelfs de sensors van de verlichting,
constateren bij passeren geen richting.
Twijfelen aan je zijn, jouw bestaan,
terwijl de ramen van je asem niet beslaan.
MG
Aaibaarheid
Geschreven dinsdag13 december 2022 om 21:13
Thuis, tussen de kussens en je plaid,
een knus moment, tijd wel besteedt.
Knuffelen tussen behaaglijkheid,
die omarming, is jouw waarheid.
De streling aaibaar is werkelijkheid,
weg kunnen kruipen, jouw veiligheid.
Onbereikbaar voor deurbel en mobiel,
een stukje onschendbaar wat zo beviel.
Koude momenten worden verwarmd,
een herinnering zo weer omarmd.
MG
Traptreden
Geschreven maandag 12 december 2022 om 17:44
Oude treden die haar verraden,
haar vettige laag, niet te versmaden.
Planken gevormd door haar gasten,
die door rondom kraken je verrasten.
Ze kon geen geheim goed bewaren,
zonder leuning openbaarde haar gevaren.
De plotselinge verrijking van een loper,
met beugels van oud geslagen koper.
Jaren vette wax verdween onder het tapijt,
haar karakter verloor zij, jaren kwijt.
Jaren van omhoog hijsen, oneffen vlakken,
de putten van die geheimzinnige hakken.
De deuk die aan vader deed herinneren,
zijn tempo omhoog niet kon minderen.
Zij gaf nooit mee, kalmte werdt beloond,
dus een kleedpartij, voor zij is uitgewoond.
MG
Plafond
Geschreven zaterdag10 december 2022 om 10:12
Discussies over wat ons raakt,
waar onze portemonnee kraakt.
Recessie die ons leven besmeurd,
waardoor menig humeur verkleurd.
Vaker worden dagdagelijkse zorgen,
overkoepeld door de vrees van morgen.
Kunnen wij nog de rekeningen betalen,
tekorten op de overheid verhalen.
Iedereen bezeten met retorische vragen,
kunnen wij nog onze dag blijven dragen.
Oplossingen slapen in het verschiet,
doen ons zolang aan schulden teniet.
Het gevoel wordt sterker en bezorgd,
hopeloosheid die wordt gewaarborgd.
Gevoelens die eindejaar ons tarten,
opgestapelde illusies spelen ons parten.
Wellicht wordt daar ook een plafond voor verzonnen,
leven zonder is klaarblijkelijk onbegonnen.
MG
Losweken
Geschreven maandag12 december 2022 om 17:09
Losgeweekt van oud vertrouwd,
teveel op die steun gebouwd.
Tijd geworden voor eigen zuilen,
niet meer zomaar elders uithuilen.
Bouwen aan eigen normen en waarden,
rijkdom opeisen die zij vergaarden.
Profiteurs die hijgend je nek belagen,
nooit zonder bijbedoelingen iets vragen.
Altijd die catch waar je voor moet waken,
leugens en listen die zinnen laten kraken.
Voorgoed voorbij, mijn deur gesloten,
zonder jouw afkeuring zelf besloten.
MG
Gelijkvloers
Geschreven zaterdag 10 december 2022 om 09:41
Zaken van zolder, ongeroerd,
een herinnering die vervoerd.
Kwijtgeraakt en vergeten,
door tand des tijd versleten.
Oude foto's, los in gammele dozen,
vergeeld en stoffig, tijd om te lozen.
Het fysieke meeslepen wil verhullen,
dat het nodig tijd is om te ontspullen.
Met het doorgaan van een vorig leven,
is een zeldzame glimlach overgebleven.
Even terug, vasthouden aan die emotie,
weggooien zou voelen als een amputatie.
We zouden dapper zijn en stappen zetten,
maar een schuldgevoel laat ons beletten.
Alles weer terug in de doos, naar zolder,
verhuizen naar gelijkvloers is toch kolder.
MG
Dubbelklik hier om uw eigen tekst toe te voegen.
Pressen
Geschreven vrijdag 9 december 2022 om 16:22
Iemand angst inboezemen,
zijn zwakheden benoemen.
Nadruk leggen op het falen,
deadlines niet behalen.
Nog net niet manipuleren,
hem laten manoeuvreren.
Met een glimlach pressen,
zijn onbetaalbare lessen.
De kunst van meedogenloos,
duwen naar definitief kansloos.
Je gezicht nimmer verliezen,
zijn falen laten bevriezen.
MG
Rekening
Geschreven donderdag 8 december 2022 om 16:16
Ze is duidelijk in aantocht,
zij, die zich door de herfst vocht.
Haar tranen nat en bevroren,
wisselen af als nooit tevoren.
Koning winter zal ons bezoeken,
velen zullen haar weer vervloeken.
Gehuld in haar witte rijke deken,
doet zij ons landschap weer verbleken.
Zij zal streng zijn, volgens kenners,
teveel last, vervolgen de planners.
Zijn wij opgewassen tegen haar machten,
kan de gaskachel haar verzachten.
MG
Godsdienstig
Geschreven dinsdag6 december 2022 om 18:14
Een goed heiligman gevierd,
nu die boom snel versierd.
Zelf kappen bij de bomenboer,
veel spaanders maakt stoer.
Een familietraditie herhaalt,
geduld en liefde, die uitbetaald.
Kinderen die de boom uitkiezen,
hebben hun cadeaus in de smiezen.
Traditionele geuren kleuren het huis,
in de gang hangt Hij aan het kruis.
We vieren Hem, Hij die werdt geboren,
leefde, deelde en uiteindelijk heeft verloren.
Wie denkt daaraan als we onze lichtjes,
ophangen, naast vrolijke kindergezichtjes.
Wat is de herinnering van de feestdagen,
waar wij lang verloren saamhorigheid zagen.
We hebben dus iets nodig wat ons verbindt en kalmeert,
waardoor iedereen het nog één keer probeert.
Laat het nu net een christelijke gebeurtenis wezen,
terwijl we zoveel van andere godsdiensten vrezen.
MG
Gejaagdheid
Geschreven dinsdag 6 december 2022 om 17:09
Hoeveel donkerder kan het worden,
te korte dagen waardoor we ontspoorde.
Te weinig zonlicht is een gegeven feit,
dan raken we onszelf een beetje kwijt.
Over twee weken gaan dagen weer lengen,
kijken hoe snel zij die verlichting brengen.
Gaan we feestdagen in, vol goede moed,
brengen we vreemden een gemeende groet.
Een paar minuten meer licht zal verlichten,
ons niet langer tot binnen verplichten.
De winter dan nog meer net begonnen,
waar wij alweer de lente verzonnen.
Dat sprankje hoop vooruit, doet leven,
mensen glimmen we ervoor heel even.
Waarom niet genieten van donkere dagen,
gezelligheid waarborgen zonder vragen.
Het leven is al kort, waarom willen we sneller,
binnen vijf jaar, tien jaar extra op de teller.
Gejaagdheid is onze ondergang,
hangen we te vroeg achter het behang.
MG
Ruimtereiziger
Geschreven zondag 4 december 2022 om 11:42 uur
Ruimtereizigers die verkennen,
naar waar wij ooit zullen wennen.
Zal het ooit gerealiseerd worden,
het afstemmen van nieuwe akkoorden.
Gedaantes, aliens die ons observeren,
van ons vleselijke lijf willen profiteren.
Worden onze bederfelijke lichamen,
hun kraamkamer, hun nieuwe namen.
Jaren reizen om verder te kunnen leven,
een nieuwe planeet die alles kan geven.
Alles wat wij hier hadden wederom slopen,
overleven op rood zand mag je hopen.
Kapitalen die we in de ruimte pompen,
het verdampen voel je aan op je klompen.
Kapitalen waar we onze wereld mee kunnen helpen,
vergaan nu als een pleister die haar wonden niet kan stelpen.
MG
Snieklaas
Geschreven zaterdag 3 december 2022 om 12:31 uur
Tassen en zakken die uitpuilen,
kinderen die bij de zoveelste Sint huilen.
Ga maar uitleggen, zijn hulp sinterklazen,
als peuter door die ingewikkelde fase.
Mijn feest is het nooit geweest,
alleen al hoe men een gedicht voorleest.
Het kopen van cadeaus en surprises,
voorafgaand de lijstjes en analyses.
Waar we het hele jaar suikerstrijd voeren,
peuters met monden vol, die ons nu ontroeren.
Stapels cadeaus die op zolder belanden,
later weer op de rommelmarkt stranden.
Ruzie tussen volwassenen omtrent de rol,
van Sint en Piet, gemoederen lopen vol.
Waar wij ruziën moeten kinderen genieten,
van strooiende witte en gevlekte Pieten.
Houdt het maar, dat zogenaamde kinderfeest,
en voor die kinderloze actiegroepen is het allang bedtijd geweest.
MG
Naald
Geschreven zaterdag 3 december 2022 om 07:21 uur.
Kruipen door het oog van de naald,
oppassen dat je halverwege niet verdwaald.
Geen eenvoudig iets, behoorlijk wringen,
maar wel nodig om de dans te ontspringen.
Na leugens, oplichten en bedriegen,
je nergens meer uit kunnen liegen.
Je ontsnapping ruimte plots ontdekken,
inmiddels een nek gevuld met rode vlekken.
Zonder nadenken die ruimte kiezen,
deze uitvlucht had je niet eerder in de smiezen.
Nog maar net door het oog gekropen,
waar je door belagers werdt beslopen.
MG
Impuls
Geschreven vrijdag 2 december 2022 om 16:04 uur
De korting die je dwingt,
het laatste eruit wringt.
Toch uiteindelijk verkocht,
aan je hebbeding verknocht.
Noodzaak nooit gebleken,
houdbaarheid verstreken.
Impulsen laten ons beslissen,
wetende je te vergissen.
Het is wat ik altijd wilde,
verloren tijd aan verspilde.
Van deze krijg ik geen spijt,
ook al sta ik diep in het krijt.
MG
Feestdagen
Geschreven vrijdag 11 november 2022 17:44
Gun jezelf mooie feestdagen,
genieten met vrienden zonder vragen.
Even de puntjes op alle tekorten,
knuffels waar liefde en aandacht schortte.
Allemaal aan die kerst gedekte tafel,
kerstkransjes, chocolademelk, een wafel.
Los van haast, geen verplichtingen,
kerst vraagt geen extra verrichtingen.
Misschien is het mogelijk de hectiek te vergeten,
die adempauze, bijna door de dag versleten.
De kerstversiering helpt te muteren,
naar echte rust te transformeren.
Sfeer door kerstverlichting en kransen,
gedroogd fruit die met kaneelstokjes sjansen.
Gun een ieder maar vooral jezelf die tijd,
van ontspannen genieten, zonder spijt.
MG
Ontglipt
Geschreven donderdag 1 december 2022 om 15:02 uur
Het gevoel dat alles je ontglipt,
in je eigen bijzijn, wordt geript.
Geen vat op zaken noch gedachten,
geen oplossing die gaat verzachten.
Onuitstaanbaar en meedogenloos,
zij was er ongezien een hele poos.
Zelfbeeld en zelf helend op de loep,
behoren tot een onzichtbare groep.
Altijd alert geweest op momenten als deze,
nu overvallen door het gevoel iets te vrezen.
MG
Doler
Geschreven woensdag 30 november 2022 om 16:23 uur
Het was een bijzondere ervaring,
haar betreden een openbaring.
Jaren haar beloerd en gefantaseerd,
eerder al een bezichtiging geprobeerd.
Raakte haar kwijt aan de hoogste bieder,
nu oog in oog met kleurrijk geklieder.
De ruimtes waren hoog, balkenplafond,
na meerdere deuren verdwaalde ik terstond.
Alle wanden geruwde bakstenen,
waar haar schilderijen licht op schenen.
De geur van geolied hout en open haard,
bewaarden een geschiedenis met baard.
Op de zolder kippenvel die mij overviel,
een duistere gedaante volgde op de hiel.
Een doler op zolder die zich vermaande,
of ik wel doorhad waar ik mij in waande.
De boodschap werdt gemarkeerd,
een waarschuwing die je beter niet negeert.
Het pand verlaten, kippenvel wat bleef,
nooit begrepen wie mij uit mijn droom verdreef.
MG