Dubbelklik hier om uw eigen tekst toe te voegen.
December, de feestmaand van het jaar, maand van het licht en de lichtjes die wij zelf uitvoerig laten schijnen. Maand van cadeaus en gezelligheid, maand van marsepein en kruidnootjes, knabbelen en bubbels.
Iedereen een gezellige, gezonde fijne laatste maand van een sinister jaar.
Liefs MG
Geschreven vrijdag 31 december 2021 16:22
Na vanavond laten we het jaar varen,
laatste onhebbelijkheden verjaren.
Om middernacht is alles vergeven,
gaan we zaken weer opnieuw beleven.
Goede voornemens zijn eigenlijk bekend,
als je de beloftes van vorig jaar nog kent.
In de herkansing, drie maal is scheepsrecht,
als je de grens opnieuw maar weer verlegd.
Mijn dank voor het lezen van mijn schrijverij,
op sommige momenten liep de continuïteit averij.
Het was een zwaar jaar, operaties en herstel,
maar niet voor niets, ik ben er nu wel.
Ik hoop mijn lezers en volgers blijven te plezieren,
ik zal mijn blog blijven vullen en bestieren.
Voor nu alle gezondheid en voorspoed gewenst,
blijf gelukkig, blijf gezond, blijf veilig, blijf.
MG
Geschreven donderdag 30 december 2021 15:08
Patiënten in gevecht met die ongenode gast,
die niet in hun wereld, hun lichaam past.
Een strijd leveren, waarom niet gevraagd,
familie en vrienden bidden dat hij vertraagd.
Hij put je uit, dreigt het gevecht te winnen,
en jij streept af, de plussen tegen de minnen.
Doctoren geven weinig hoop maar wel keus,
om wat tijd te winnen, maar niet heus.
Je lichaam veranderd, raakt je haren kwijt,
schokkend slink je, zelfs je humor slijt.
Moed en kracht vroegen zij voor kerst,
inmiddels wordt de morfinepomp ververst.
Kracht verdwijnt, samen met een uitzicht,
wat troebeler wordt, waar je voor pijn zwicht.
Uitzichtloos inmiddels, de donkere dood woekert,
zich naar buiten vreet, genadeloos nadert.
Wetende dat deze gevechten worden geleverd,
waar wij omwille van wel of niet vaccineren worden belegerd.
Graag zouden zij met je ruilen, tegen drie luizige prikken,
wees lief, hou vol, laat onze zieken en hun verzorgers niet stikken.
MG
Geschreven woensdag 29 december 2021 16:03
Het nieuwe zwart, heet grijs,
waar ik mij steeds vaker in hijs.
Zwart past altijd, lekker veilig,
voor mij inmiddels niet meer heilig.
Ook legergroen, naast tijdloos bruin,
gecombineerd van teen tot kruin.
Schoenen, kousen, alles afgestemd,
het liefst gewaagd, zeker niet geremd.
Niet iedereen kan mijn keuze waarderen,
op jouw leeftijd, koop normale kleren.
Het is ook niet iets van de laatste tijd,
kan op deze manier veel gevoel kwijt.
Mijn hele leven al afwijkend gekleed,
waar ik graag mijn tijd aan besteed.
Tijdens het werk loop ik in het gareel,
anders blijft er van hun illusie niets heel.
Maar anno de moderne tijd nog een last,
voor anderen meestal, vind ik ongepast.
CO2 vrij zijn, zal vrees eerder slagen,
dan dat anderen mijn keuze dragen.
MG
Geschreven dinsdag 28 december 2021 13:43
Terugkijken, een jaar overdenken,
momenten, waar zij mij wilden krenken.
Afkeur en verwijdering om wie ik ben,
om hoe je denkt, zonder dat ik ze echt ken.
Ik kon ze dus blijkbaar niet goed genoeg,
storen zich genoeg aan mij of wat ik droeg.
Maar klaar, iedereen bewandeld zijn pad,
van zulke vrienden heb ik er zat gehad.
Genoeg om te weten dat zij kleurloos blijven,
met hun overdadige mannelijke lijven.
Niet alleen jullie, ik ben ook bevrijd,
kan met alle gemak buiten jullie nijd.
Ik ben wie ik ben, loop desnoods alleen,
verbouwereerd maar op het goede been.
Het is goed, ik heb genoeg aan mijn zijn,
in ieder geval eerlijkheid en geen venijn.
Zal binnen mijn "vriendenlijst", overdaad schrappen,
genoeg van cynisme en sarcastische grappen.
MG
Geschreven dinsdag 28 december 2021 09:36
Bubbels voor oudejaar weer ingeslagen,
oliebollen besteld naar welbehagen.
Kijken naar een conferencier zonder publiek,
kijkers laten lachen vereist nieuwe tactiek.
Waar we voorheen feest vierden en lachten,
nu angst, de zelftest laat op zich wachten.
Mogen we wel de deur uit, op bezoek,
nog net geen virus controle om de hoek.
Een jaar vervlogen, er is veel verloren,
personeel is moeizaam aan te boren.
Veel mensen, bedrijven, raakten veel kwijt,
met torenhoge schulden, diep in het krijt.
Een boosterprik moet ons laten lachen,
ons door deze jaarwisseling heen dragen.
Voor velen een optie, voor mij niet,
misschien dat ik nog van een verdwaalde pijl geniet.
Straten zullen stil zijn en deels verlaten,
waar de media over zal blijven praten.
We kunnen het voor onszelf verstieren,
maar laten we denken aan onze dieren.
MG
Geschreven zondag 26 december 2021 14:18
Het gevogelte eindelijk gebroken,
te lang aan haar komst geroken.
Haar lucht vervulde de kamer,
voor haar, de man met de hamer.
Kaalgeplukt, vederloos verloren,
om ons carnivoren te bekoren.
Zij slaagde met haar gedane offer,
paste net in haar oven koffer.
Vergezeld met vruchten, salade,
domineerde zij met haar escapade.
Peertjes, haricotes in spek verpakt,
broccoli soep, was maar net gezakt.
Gerookte kipsalade, ergens daartussen,
mooie wijn om onze dorst te blussen.
Bevroren ijsvarianten pruilden,
waar wij dagelijkse kost verruilden.
Fijn kerstfeest,
MG
Geschreven vrijdag 24 december 2021 15:53
Altijd speciaal geweest, kerstavond,
de dag waar je naar uit keek, voor op stond.
Familie, gezelligheid, pakjes met een lach,
samen drinken, hapjes, voor God ontzag.
Tijden veranderen, samen is verdronken,
nu eigenbelang en egoïsme die lonken.
Het was een farce, een verloren feest,
een gemaskerde avond, een geofferd beest.
Hoe blind zijn we geweest, waar we geloofden,
waar zij ons eigenlijk van het gezin beroofden.
Samen plaatjes draaien, kersthit scoren,
terwijl wij langzaam aan alles verloren.
Maar de wereld veranderde mee, geluk,
de geste verdampte, de geest sloeg zijn fles stuk.
Door eigen vlees en bloed op Kerst verstoten,
katholieken die zo hun geloof en respect verloten.
Geen nachtmis meer, geen gezamenlijke kerstnacht,
wat hadden we meer van, de wereld is een toverbal, verwacht.
Ieder in zijn eigen huis, zijn eigen vertrouwde kribbe,
als God het zo wilde, kerstavond voelt als een por in je ribben.
MG
Geschreven donderdag 26 december 2019 12:35
Blije kindergezichtjes bij het binnen komen,
een stapel ingepakte dozen verraad hun dromen.
Ook de papa's en mama's zetten grote ogen,
we zijn compleet, hoop dat we nu proosten mogen.
Een koude bubbel, een knallende kurk,
een foute kersttrui, een galajurk.
Volle dozen gaan leeg, blijde verrassingen,
kalkoen moet de oven uit, op het aanrecht wordt het dringen.
Gang na gang verorberen wij het gala maal,
onder het genot van de mooiste wijnen drinken we de kast kaal.
We scheppen nog een keer op, we proosten vrolijk door,
kijkend naar het aanrecht staan wij er morgen lelijk voor.
Maar het was het waard, dubbel en dwars,
om dit er weer af te lopen betekent een hele mars.
MG
Is het altijd schitterende kerstlicht,
de magie wat wonderen verricht.
Zal het magische licht daar stralen,
waar nog hereniging valt te behalen.
Het licht, haar sterren, liet ook splitsen,
families, gezinnen van elkaar losritsen.
Niet meer in staat om verder te borduren,
liever de duisternis, dan naar het licht te sturen.
Iedereen sluit zijn lichtjes aan, zoekend naar vrede,
waar zij eerder, bijgeleverde empathie meden.
Huizen stralen waardoor de straten verwarmen,
laten we stoppen met haat zaaien, liever elkaar omarmen.
MG
Ken je het gevoel, genoeg is genoeg,
is het voor een definitief afscheid te vroeg.
Wanneer is het tijd, wie bepaalt,
diegene die betaald of ontzettend baalt.
Waar de emmer dreigt over te lopen,
wordt het zwemmen, laten we hopen.
Op een wonder, wat niet zal komen,
beter laten varen, dan blijven dromen.
Het komt nooit uit, altijd onverwacht,
geen bonus, die opgedaan leed verzacht.
Luister naar je gevoel, al is het onbekend,
jij bent het zelf, die onbehaaglijk verwend.
MG
Lounge mij, lounge samen met mij,
waarom zit ik hier in godsnaam dan alleen.
Loungen, chillen zoals voorheen,
een feit op zich, de eenzaamheid voorbij.
Eenzelfde stek, een hoek bij de haard,
gezelligheid en luxe in elke vorm.
Zaterdagmiddag, inmiddels mijn norm,
een breekpunt, een heerlijk drankje waard.
Vanavond de conferentie vol bedrog,
een week voor kerst sluiten is gestoord.
Voorbereiding en planning overboord,
met Rutte en Jong in hun kielzog.
Voor wat het waard is wens ik jullie succes,
sleur de feestdagen door, zonder die taak.
Dichte deuren, personeel thuis, een uitgemaakte zaak,
een meer dan trouwe klant springt in de bres.
MG
Mijn kerstwens, past niet onder de boom,
hoeft niet ingepakt, ook geen strik.
Een bonnetje is waar ik tegenaan hik,
een cadeau, verlost van alle schroom.
Is nergens te koop, kan je niet ruilen,
geen webshop die het aanbied, uitverkocht.
Ga je niet vinden, waar je ook maar zocht,
niet teleurgesteld, je hoeft niet te pruilen.
Ja mijn wens, broodnodig, dagelijks gebruik,
ontastbaar, draagbaar in je hart.
Wenselijk bij iedere finish en start,
een onsje liefde en respect, vlinderbuik.
MG
Definitief het doek gesloten,
uiteindelijk werdt hij verstoten.
Wurmen deed hem geen goed,
daar zijn opponent ontmoet.
Kronkelen en oeverloos draaien,
liegen, bedriegen, de vijand paaien.
Eindeloos gerommel met identiteiten,
ontaarde in criminele activiteiten.
Nu, geboeid en beschaamd voorgeleid,
zwijgt, zonder advocaat, wil niets kwijt.
Zodra hij praat zullen anderen vallen,
die hem zijn tijd in de nor zullen vergallen.
Het volhouden, het zwijgen siert,
niet dat hij hiermee de rechter pleziert.
Een maximale straf, alles ten laste gelegd,
maanden later alsnog uit de gracht gedregd.
MG
Kerst in aantocht, zo ook koning winter,
de laatste dagen voor het heilige feest.
Temperaturen die er een tijd niet zijn geweest,
en de sneeuw, die ligt nu nog ginder.
Waarschijnlijk geen arrenslee door de steden,
wel Santa, die ons zal gaan begraven.
Hij zal de kleintjes laten zoeken en draven,
onder die kerstboom, versierd uit verleden.
Lampjes die gloeien, niet meer branden,
kerstkransjes maakten plaats voor led.
Kerstkaarten, nu verzonden op de i pad,
bomen van plastic die op zolder belanden.
Alle kerstacties inklapbaar en bewaard,
een zolder vol herinneringen verstoft.
De kerstbal die volgend jaar haalt boft,
een advent kalender is stoffig en bejaard.
Jaren slijten en zelfs Kerstmis veranderd,
als kind ervaarde ik de rituelen als verankerd.
MG
De sneeuwvlok, dalend en gestuurd,
als een ballerina haar pirouette.
Het dalen verstoord en weer gestuwd,
door opwaartse warme wind geduwd.
Haar reis naar beneden, onstuimig,
onderbrekingen die tumult doen rijzen.
De duur van haar reis duurt langer als gepland,
mutaties van water, naar sneeuw en ijs zijn ongekend.
Met zo'n reis achter de boeg, het tedere,
de kwetsbare houding danst gracieus.
Uiteindelijk de landing tussen soortgenoten,
de laag groeit, hier wordt niemand verstoten.
MG
Sommigen laten zich bijna dwingen,
omtrent hun eigen verwachtingen.
Een maand van surprises en feest,
nuttigen van het gebraden beest.
Alles glimt en laat zien dat we stralen,
zelfs de honden opdat ze niet verdwalen.
De lichtjes en glitters, die blijdschap,
vertalen, naar onze gezamenlijke boodschap.
De boodschap met verwachtingen, hoop,
oplossingen voor families in de knoop.
Niet bespreekbaar vaak, maar noodzaak,
wellicht eindelijk de oorzaak in opspraak.
Laten we genieten, vieren en feesten,
wenselijk voor iedereen, haalbaar voor de meesten.
Vergeving, absolutie, excuus, voor alle leed,
we horen het vaak, leek wel of het hem speet.
MG
Stond ik daar in mijn nette pak,
jij in die minirok, veel te strak.
Bij elke stap, kroop hij terug omhoog,
maakte werkelijk niet uit hoe je bewoog.
Goed gevormd, vrouwelijk en rond,
te dikke lippen, leiden af van je mond.
Vaak de poederdoos, scheurtjes ontdekt,
snel dichtkitten voor er straks iets lekt.
Teveel van dit, veel te veel van heel veel,
zou niet weten waar te beginnen, hoe ik verdeel.
Het totaalplaatje glimt, is schitterend,
maar of je date het zich zo herinnert.
De etensresten van je nachos cheese,
onder die kunstnagels, sorry, no please.
Je priemde kaas slierten elegant naar binnen,
een bord vieze plak, zou niet weten waar te beginnen.
MG
Een zoveelste vaccinatie,
een mensen rij vol irritatie.
Liefst duwen, gaat het sneller,
de sfeer, schimmig en feller.
Het ongeduld, de eeuwige drang,
meesten vergeten het belang.
Samen in de rij, allemaal die prik,
het voor traject bezorgd velen schrik.
De zenuwen, altijd dat vragenvuur,
het napraten is weer van lange duur.
Mensen worden ongeduldig van wachten,
security bewaakt te verwachten klachten.
Mensen op een kluitje, stippen op de grond,
stoïcijns in hun wereldje, lapje voor hun mond.
Eindelijk anderhalve meter voor eigen gebruik,
eigengereidheid leidde weer tot een fuik.
MG
Meisjes van ongeveer tien en elf,
ontdekken momenteel zichzelf.
Meisjes van zestien voelen zich volwassen,
dag bestaat uit nieuwe kleren passen.
Meisjes van eenentwintig, jonge vrouwen,
maken zich op, willen ooit trouwen.
Jonge vrouwen van zesentwintig groeien,
zijn in staat om de hele dag te bloeien.
Vrouwen van eenendertig, die vaak klagen,
stellen dagelijks dezelfde onbeantwoorde vragen.
Vrouwen van zesendertig die weifelen,
nog steeds over een baby'tje twijfelen.
Vrouwen van eenenveertig maken carrière,
omzeilen, negeren hun eigen barrière.
Vrouwen van zesenveertig dobben over hun lijf,
toch liever die snack dan de schijf van vijf.
Vrouwen van eenenvijftig dreigen in te dutten,
meer energie uit hun wanhoop, dan gemaakte plan putten.
Veel vrouwen van zesenvijftig zijn oma geworden,
kunnen inmiddels beter hun levensloop verwoorden.
Oma's van eenenzestig passen veel op hun schroot,
hun ervaring en wijsheid die vaak velen troost bood.
Vrouwen van zesenzestig staan vaak buiten spel,
missen de aandacht en begrip van het jongste stel.
Bejaarde vrouwen, zien er vaak beter uit als dertig jaar eerder,
gedragen door ervaring en rust, de kalmte van een stoffeerder.
Hoogbejaarde vrouwen, schommelen en zingen kinderliedjes,
hebben een zakdoek in hun mouw en lusten steeds grager frietjes.
MG
Gisteren maar gauw vergeten,
liever met nu of morgen daten.
Wat gebeurd is, is nu eenmaal gebeurd,
voorbij, over het verleden niet getreurd.
We hoeven niets weg te wuiven of negeren,
sommige zaken zullen we nooit afleren.
Van niet opgelost raken we vaak diffuus,
voor ongewenst leed bestaat excuus.
En dan is het klaar, we gaan verder met nu,
niet al het oudzeer past onder die paraplu.
Iedereen bezit een aard van het beestje,
leer ermee omgaan, het leven is een feestje.
Kies wat of wie het best bij je past,
ongeacht alles, wat anderen verrast.
Zoek naar een gelijkheid uit het verleden,
of kies liever iemand die kijkt naar het heden.
MG
De zoektocht naar die dolende geest,
ooit tastbaar en eens mens geweest.
Aangetast door zuur en chemicaliën,
nu verteerd door haat en bacteriën.
Verscholen voor het dagelijks leven,
zijn huiveringwekkende gelaat deed beven.
Gaten in de wangen, push uit zijn oren,
zo worden er geen mensen behoren.
Schaamte en angst om zichzelf te tonen,
liever blind, dan de gene van het honen.
Waarschijnlijk zich voorgoed van ons ontdaan,
ver bij de spiegels der waarheid vandaan.
MG
Geluk ontvang je, sta ervoor open,
doorgeven, mag de volgende hopen.
Spreek van geluk als het tij gunstig keert,
niets tegen jou, of je moment probeert.
Geluk dwing je niet af, niet te forceren,
maar het zal zich als een stempel markeren.
Eenmaal gevonden of ontvangen, vrijheid,
in alle vormen, openbaard geluk als blijheid.
Maar als gas, kan geluk vluchtig ontsnappen,
omarm het, zolang je het kan behappen.
Ben je een echte geluksvogel, altijd bingo,
geef bijtijds iets weg, deel met elke cringo.
Door te delen, creëer je je eigen groei,
geen willekeur, gooi die reddingsboei.
MG
Flinterdunne zonnegloed bij het ontwaken,
sluimerende rookslierten, die opstijgen uit de daken.
Uitzicht van hoger gelegen, fascineert,
daarvoor er alleen over gefantaseerd.
Natte dakpannen, die verraderlijk glimmen,
torenhoge bomen, die niet meer zijn te trimmen.
Daken aan elkaar geregen, lood wat begeleid,
her en der een steeg die ze van elkaar bevrijd.
Verschillende stijlen, ooit spontaan gebouwd,
vanaf de grond niet zichtbaar, voelt als vertrouwd.
Maar de pannen, eensgezind en allen rood,
het is de naam van het dorp, wat tegenstand bood.
MG
Komt ooit de waarheid jou halen,
als je gelooft in de kracht van mineralen.
Kracht uit vervlogen en vergeten stenen,
eerder door engelen en goden aanbeden.
Werden door Elfen geëerd en geprezen,
waar zij genezing en effect hebben bewezen.
Meer mensen gaan leven naar hun krachten,
in de hoop ongemakken te laten verzachten.
Echte kennis, puurheid, niet iedereens gebied,
waar je voor haar glans, werkelijkheid verliet.
Betrekkelijk zijn glimmende en glanzende zaken,
vaker zal door het gebruik, dofheid ons raken.
MG
Zussen, zussen voor het leven,
verwijdering met kerst, voor even.
Opgegroeid met dezelfde vlechtjes,
ontaarden in familie gevechtjes.
Een afsplitsing, juist in deze feestperiode,
nooit zien aankomen, een zwarte episode.
Gevoelens ooit tussen deze twee vergroeid,
nu door idioterie en hysterie uitgeroeid.
Waar is het respect en begrip gebleven,
twee zussen, geboren en altijd blijven kleven.
Nu een band, zwaar onder vuur werdt vermoord,
is er goed genoeg geluisterd, is alles gehoord.
Was er ruimte om te communiceren, te begrijpen,
gedane zaken kunnen niet uitgepraat, moeten rijpen.
Begrip en respect voor meningen, eventuele verschillen,
alleen zij, kunnen een verdrag over dat lijntje tillen.
MG
Even die break, even jouw moment,
een heerlijke cappuccino, ongekend.
Overdenken wat nu nog moet gebeuren,
meer slingers om het thuis op te fleuren.
Dozen van verleden jaar met nieuwe ballen,
boom hing al vol, kon ze niet eens stallen.
En toch, weer een nieuwe trend, verleiding,
meeste opslag op zolder, dient begeleiding.
Koopdrang, hebzucht, moeten scoren,
je dierbare ruimte raakt zo gauw verloren.
Toch stinken we er weer in, impulsaankoop,
laten de etalages niet op zijn beloop.
Lichtjes, nee die mogen, nooit genoeg,
al voor de Sint, begint nooit te vroeg.
Zelfs wijzelf en onze honden zijn verlicht,
en zij die ons nastaren hebben beter zicht.
MG
Langzaam aan naderen speciale dagen,
feestdagen, die ons naar 2022 dragen.
Etalages die muteren en glinsteren,
deze maand zal niemand minderen.
Door een ieder wordt er flink uitgepakt,
met een bankrekening die flink inkakt.
Na een jaar van ontberingen, zwaar de klos,
mogen wij eindelijk weer eens helemaal los.
Voorbereidingen, plannen voor kerstdiner,
met zijn allen, of weer met zijn twee.
Vanmiddag de eerste wit gevallen deken,
de hemel brak open waar sterren verbleken.
Onder alle winterse rituelen, de spanning,
toch nog op veel plekken de verachting.
Respect en begrip, mijn jaarlijkse wens,
iets meer empathie maakt een mooi mens.
MG