November 2021

Donkerte, schimmigheid, sinister, nat en koud, de November soep wordt opgediend. Een maand van mineur en somberheid, wij gaan voor gezellige en mooie gedichten die de maand hopelijk opleuken.

MG

Snert

Ze leek wel een gesmolten berg,

een dampende brei met brokken.

Haar lucht verspreiden, om te lokken,

restanten op het aanrecht van merg.

Uren van verdoemenis in het duister,

niet iedereen bezat de gave van het maken.

Zorgvuldig meten, geen traditie kraken,

haar pruttelen leek soms op gefluister.

Walging bij het eerste aanschouwen,

oranje ogen, gepaard met een gore kleur.

Een smaakvolle rookworst gaf de juiste geur,

grootmoeders snert was te vertrouwen.

MG

Juk

Iets heel graag willen verstoppen,

geen aandacht, niets accentueren.

Indruk verspreiden, licht toucheren,

nieuwsgierigheid zal bij je aankloppen.

Heimelijk je geheim blijven bewaren,

manoeuvres om hen om de tuin te leiden.

Geen leugens maar twijfel verspreiden,

geen waarheid kan bedrog evenaren.

Jouw listen bezwijken onder je eigen juk,

een naakte waarheid dient zich aan.

Jezelf verstoppen lijkt zich te verstaan,

een identiteit prijsgeven is uiteindelijk ruk.

MG

Veer

Als een veer niet meer veert,

het niet eens meer probeert.

Zijn betekenis in dit leven,

was ons veerkracht geven.

Als de magie is verdwenen,

waar we rek konden lenen.

Terug naar waar we begonnen,

lijkt de werkelijkheid verzonnen.

MG

Gifwereld

Eeuwige as, die dwarrelt als sneeuw,

in een wereld verbrand, eeuw na eeuw.

Onheil deed haar geboren worden,

haar buien sloten geen akkoorden.

Huiveringwekkende neerslag bepaalt,

een wolkendek waar geen zon straalt.

Overleven in deze magische hysterie,

betekent een grauw bestaan, geen affectie.

Giftige dampen, geen lucht om te ademen,

zieke besmette zielen kunnen dit beamen.

Moord en doodslag om te overleven,

verrotte grondvesten die sidderend beven.

MG

ijsbloem

Kaler wordende bomen die mij vergezellen,

de passanten zijn op één hand te tellen.

Het wordt frisser, een koude wind groeit,

het nog groene gras, wat met blad stoeit.

Grijze luchten markeren de boomtoppen,

het laatste blad wat zich lijkt te verstoppen.

Eenzaam wandelend tussen deze pracht,

exact wat je van november verwacht.

De pluim toont winterse verwachtingen,

meer onaangekondigde uitspattingen.

Mensen kruipen terug naar welbehagen,

iedereen zijn manier, geen verdragen.

De winter moet nog komen, koude rust,

de periode waar een ijsbloem het raam kust.

Tijd van zuivere kristallen die ons bekomen,

onder die plaid heerlijk kunnen wegdromen.

MG

Memory

Hoever zijn we in staat te herinneren,

vaak zullen hersenspinsels hinderen.

Hoever terug zijn de beelden oproepbaar,

überhaupt nog helder en verklaarbaar.

Herhaal, om te kunnen herinneren,

op leeftijd zal het vanzelf minderen.

Data is al in staat een geheugen te bouwen,

technologie waar je deels op kan vertrouwen.

Een eigen, aangeboren geheugen gekaapt,

dolende zielen, waar gevoel niets raakt.

Vertrouwen op je implantaat, automaat,0

de grens in het brein die niet verder gaat.

Altijd hetzelfde beeld, vanaf daar geboren,

de tijd ervoor was er nooit, dus verloren.

Het verzet groeit, drang naar menselijke waarden,

waar omstanders met hun ledige blikken staarden.

MG

Doorgezakt

Ze zakte door, rechtzitten was lastig,

waren uitgezakt, verre van weerbarstig.

Log en stoffig lagen zij hun dagen uit,

kinderen besprongen haar als hun buit.

Er kraakte weinig meer, veren waren lam,

stinken deed zij, als het vochtig was of klam.

De rib bekleding versleten, bijna vergaan,

haar laatste rustplaats niet ver hier vandaan.

De vele losse kussens, dagelijks opgeschud,

jaren dienstbaar geweest, nu tot weinig nut.

Moeite nemen voor nieuwe hoezen leek,

een kansloze missie, waar zij eerder bezweek.

MG

Onzichtbaar

Wat als ik voortaan onzichtbaar,

zou kunnen, zou mogen, onherkenbaar.

Als een vlieg op iedereens muur,

luistervinkje, voor de lange duur.

De mooiste beloften zien sneuvelen,

opponenten met elkaar zien keuvelen.

Zou moeten zwijgen, de tegenprestatie,

bij inmenging direct uit iedereens gratie.

Onzichtbaar, niet hier maar stiekem wel,

kruipen in gedachten, jeuken onder vel.

Wereldse wijsheden en politiek gekonkel,

alles geschonden, de daadwerkelijke kronkel.

Geen geest kan alle problemen beheren,

zou teveel zijn om allemaal te parkeren.

Nee, dan liever het zicht hoe wij het kenden,

raadzaam om iets eerder af te wenden.

MG

Ongelovigen

We kennen vele vormen terreur,

mogelijkheden achter elke deur.

Zieke geesten met een geloof missie,

blazen zichzelf op met permissie.

Daar waar zij onschuldigen terechtstellen,

gezinnen die het niet kunnen navertellen.

Dood en verderf, nog meer het onbegrip,

we varen momenteel, op een zinkend schip.

En zij, zij worden geprezen, eeuwige roem,

martelaren, door een laffe daad, kaboem.

Gapende vragen laten zij achter, bebloed,

kraters van afschuw, geen antwoord wat ertoe doet.

Moord en doodslag omwille van geloof,

bepalen wat wel en niet kan, wat ik je beloof.

Democratie en vrijheid om te spreken,

vermoord door ongelovigen hun gebreken.

MG

Podium

Zingen en dromen over het leven,

mooi als je zuivere noten kan geven.

Pure gedachten en gevoelens bezingen,

een woord verkondigen, publiek ringen.

Tranen maken plaats voor kippenvel,

hemelse klanken, ooit geboren in de hel.

Weemoedige engelen, slaan hun vleugels,

losgeslagen paarden, ontdoen zich van hun teugels.

Muziekrichtingen trekken volgers en fans,

kledinglijnen associëren dit via hun lens.

Looks en gedrag wat past bij de stijl,

gaan de meeste groepen voor de bijl.

Onomstotelijk is dit effect bewezen,

met de gepaste outfit niks te vrezen.

Drank, roken en drugsgebruik floreren,

hou je van de band, moet je alles proberen.

Groupies zwerven, van podium naar kroeg,

doen onbeschermd alles, wat de bassist vroeg.

Veel geld is gemoeid, met een succesvolle band,

managers die stelen, worden vaak te laat herkend.

MG

Gezamenlijk

Vanavond een gezamenlijk maal,

verleden met toekomst aan de haal.

Een nieuw pand, onze heugelijke plek,

alleen wat borden, glazen en bestek.

Er wordt voor ons gekookt en bezorgd,

alleen aandacht voor elkaar, ontzorgd.

Inluiden van een nieuwe periode,

oosters eten, geserveerd in onze pagode.

Altijd fijn om met vrienden te culinairen,

samen eten, een wederkerende affaire.

Straks weer koken in opdracht, de chef,

op onbekend terrein acteren, vergt lef.

MG

Onaangenaam

Vluchtige, gevaarlijke gassen,

die onaangenaam verassen.

Onherkenbaar, niet zichtbaar,

onverslaanbaar, ongenaakbaar.

Ademen is essentieel voor leven,

hen inademen is cruciaal, ook voor even.

Als je denkt te kunnen ontsnappen,

bemerk dat je je lelijk kunt verstappen.

Gif en gas, het onzichtbare gevaar,

de visuele wereld zit raar in elkaar.

Onze grootste vijanden lopen geen parade,

laten zich achteraf pas dodelijk verraden.

MG

Pronken

Op eenzame hoogte vervlogen,

door een naderend najaar bedrogen.

Blad wat aan de toppen al krult,

uiteindelijk dalend, de grond vervuld.

Het proces van knoppen die groeien,

tot enorme bladeren vormen en bloeien.

Zij kleden de boom, hun tijdelijke huis,

zon, wind en regen van kruin tot kruis.

Veel processen totdat ze verhuizen,

de bladversnipperaars hun vergruizen.

Wat rest is toekomstige mest, compost,

afval, gedumpt, waar zij de hele zomer was uitgedost.

MG

Afspraak

Gewoon te laat of glad vergeten,

zonder excuses niet te meten.

Wij komen tien minuutjes later,

na een uur wachten, de kater.

Fatsoen lijkt iets vanuit het verleden,

afspraken verkwanseld of vermeden.

Een afspraak is een belofte, maakt schuld,

benodigd dus controle en een portie geduld.

MG

Ontrafelen

Gedachten en gevoelens in de knoop,

hoop laten varen, richting grote hoop.

Rangschikken en ontrafelen van het brein,

is een hels karwei, doe je niet in één termijn.

We maken zelf die knopen, wangedachten,

waar je weinig positiefs van kunt verwachten.

Sommigen zoeken hulp, op eigen initiatief,

meeste ontkenners blijven liever negatief.

Varen op vroeger en toen deden wij het zo,

depressiviteit was er toen ook sowieso.

Vaar liever verder, sluit gedane zaken,

om niet nog verder in de knoop te raken.

MG

Zwaarder

Zou onze november regen,

harder zijn, zwaarder wegen.

Net zoals de wind, die sneller waait,

onverwacht komt en snel oplaait.

Een maand met veel bijzonderheden,

schilderijen die ons voorbij gleden.

Gemêleerde luchten, mooie momenten,

wispelturig, zijn de minst frequente.

Gehuld in zeldzaam oranje en rode gloed,

in seconden getoverd, uit die hoge hoed.

De zon lijkt haar kracht te verliezen,

koning winter kreeg haar in de smiezen.

De maand is jong maar wild begonnen,

laat paraplu's waaien, onbezonnen.

Manipuleert verkeer en veiligheid,

onverwacht, welke hoek, haar bescheidenheid.

MG

Zoveelste

Waar vrijheden verloren,

rampspoed weer geboren.

Codes moesten bevrijden,

opnieuw begint het lijden.

Dubbelzinnigheid wint terrein,

krijgen iets onzichtbaars niet klein.

Toen het mocht, vergezelde zij ons,

op alle continenten zoog zij als een spons.

Hoesten en proesten liet haar muteren,

je wilt tegen haar, absoluut niks riskeren.

Het meest belastend hier, is de eigen keuze,

weegschalen slaan door, scanderen leuzen.

Morgen, het straatbeeld van even terug,

mondlappen, schermen, slaan een brug.

MG

Trucjes

Het leven leven, is een truc,

waar ik haar vruchten pluk.

Niets staat wettelijk vast,

trek alleen aan wat past.

Het blijft manoeuvreren,

oeverloos blijven proberen.

Stoer zijn, af en toe verlegen,

dagelijks wikken en wegen.

Als je denkt alles te begrijpen,

moeten gedachten ineens rijpen.

Veranderen gedaantes in vijanden,

niemand wenst daar te belanden.

Iedereen wordt wel eens verrast,

ongewenst, blijkt vaak ongepast.

Mijn leven leven, lijkt wel gelukt,

sommigen keren zich af, kijken bedrukt.

Niet iedereen past op jouw spoor,

ondanks dat, kan je ermee door.

Maar we maken eigen keuzes, beslissen,

zou dat voor geen goud willen missen.

MG

Aller.....

Allerheiligen, Allerzielen,

tastbaar maken, even knielen.

Hun betekenis hier eren,

konden zij getijden keren.

Heiligen met hun gebeden,

aanbeden of omstreden.

Zij gingen ons voor in vooruitgang,

voor velen inmiddels de ondergang.

Allerheiligen ligt zwaar onder vuur,

hun laatste gebed was van korte duur.

Allerzielen zijn zij van ons allen,

benieuwd of hun wereld zal bevallen.

Nog te vroeg om even te gaan kijken,

zal niemand tegen de haren instrijken.

Voor hen, onze geliefden een kruis,

geslagen op mijn voorhoofd, mijn thuis.

MG

Welverlicht

Niets deed mij verleiden,

geen zon om te bevrijden.

Motivatie om te ontwaken,

zonder daglicht boven de daken.

Het wordt donkerder en guur,

we ontvingen een extra uur.

Die zou ik wel besteden, in bed,

op gelijkzetten van tijd, nog niet gelet.

Ondanks deprimerende dagen,

toch succesvol blijven slagen.

Juist meer energie blijven sturen,

naar die paar welverlichte uren.

MG