Februari 2025

Welkom op mijn Februari pagina, een korte maand maar nog wel een maand die vol staat met het seizoen winter, waar nog van alles kan gebeuren. Het weer houdt ons in de tang en is dagelijks onderwerp van gesprek, iedereen verlangt naar zon, langere dagen en droger, warmer weer.

Fijne maand allemaal.

Poel

Geschreven woensdag 19 februari 2025 om 14:26

De poel voor mij lijkt bevroren,

stenen die niet konden scoren.

Nieuwsgierige kinderen proberen,

waar zon het ijs weer laat keren.

Transformeren naar haar eigen vorm,

sompig troebel modderig als norm.

Een waterig huis voor onze padden,

waar zij net nog droge sokken hadden.

Eigenwijs proberen werdt een nat pak,

vissenkieuwen gluren door het wak.

De poel, verstopt onder waterig ijs,

haar natte sokken zijn het bewijs.

Pril

Geschreven dinsdag 18 februari 2025 om 14:26

Stilzwijgend toekijken,

ademloos je doel bereiken.

Met gesloten ogen zien,

hoe ik jouw aandacht verdien.

Geen gevecht, geen serenade,

zonder trommels, zonder fanfare.

Stiekem hopen op pril geluk,

groot hart maar klein van stuk.

Welgemeend jouw liefde ontvangen,

die warme kus zonder belangen.

Echte liefde, zij zal jou vinden,

jouw lippen die mij verslinden.

Autorijden

Geschreven maandag 17 februari 2025 om 14:21

De versnellingsbak lijkt te hellen,

waar zij niet meer kan versnellen.

De ondergeschoven automaat,

die nu elektrisch rijden ondergaat.

Niet schakelen was voor imbecielen,

het Tesla tijdperk waar wij voor vielen.

Schakelen en inparkeren was cruciaal,

doet nu de automaat zonder omhaal.

Gaat ten koste van onze bedrevenheid,

navigatie vermoord onze rijkwaliteit.

Cruise control die stuurt en domineert,

waar de airco het blazen verleerd.

Op afstand de ruiten laten ontdooien,

nooit meer met die krabber klooien.

Autorijden is geen kunst meer,

maar het duurt en kost des te meer.

Torentjes

Geschreven maandag 17 februari 2025 om 14:09

Torentjes op mooie herenhuizen,

doen moderne bouw vergruizen.

Daar bewaard zij haar geheimen,

doet het statige pand ondermijnen.

Zij trekt alle aandacht en lonkt,

waar de gevel met kozijnen pronkt.

Sommigen beslagen met koper,

belaagd door dief en stroper.

Anderen opgetrokken met riet,

nee, Jan Krediet woont hier niet.

Gereserveerd voor onze rijken,

die elkaars torens vergelijken.

Stel je voor, die van de buren wint,

de puienprijs, waar jaloezie begint.

Valendinner

Geschreven vrijdag 14 februari 2025 om 15:55

Verliefde stellen, hand in hand,

in Valentijns hart en liefde belandt.

Een dag vol met liefdes explosies,

erkende of stiekeme relaties.

Liefde over de tong die streelt,

je hoopvolle gevoelens bespeelt.

Wereldproblemen waar wij buigen,

terwijl wij ons diner opzuigen.

Smaakte de wereld maar zoals sukade,

fabuleuze draadjes zonder tirade.

De aardappel gnocchi die verbond,

er smaakvol geen doekjes om wond.

Leer

Geschreven woensdag 12 februari 2025 om 12:49

Kleren zetten duidelijk uiteen,

waar ik mijn zijn aan ontleen.

Zij verklappen min of meer,

in welke toestand ik verkeer.

Ga graag gekleed in echt leer,

rok en colbert, een echte heer.

Accessoires die altijd bepalen,

accenten die vragen vertalen.

Men twijfelt en veroordeeld,

op kleding wordt je beoordeeld.

Ik draag wat ik wil, bepaal wat kan,

kleren maken nog steeds, de man.

Afgedankt

Geschreven dinsdag 11 februari 2025 om 12:41

Belanden wij in de outlet,

zodra het uit is met de pret.

Waar ons geheugen slaapt,

elke dag scherven raapt.

Als de luier wordt omgebonden,

likken aan onze oude wonden.

Herhalen waar wij vaak waren,

zakdoek in je mouw bewaren.

Komen terecht bij lotgenoten,

in warme balsem gegoten.

Waar wij belanden is onbekend,

zodra je niemand meer herkend.

Met ons sterft ons ooit geweest,

dus leef maar lekker jouw feest.

Stedelijk

Geschreven maandag 10 februari 2025 om 22:29

Ook een stad kent haar krochten,

verwrongen gebreken in bochten.

Diepe duistere stegen bewaren,

stadse en verraderlijke gevaren.

Nachtelijke uren die misleiden,

gaarkeukens die troost bereiden.

Schoorstenen die nog smeulen,

dronkaards met hun honden zeulen.

Schaduwen, die een maan steunen,

tussen muren en boomtoppen leunen.

Geluidjes die overal onrust wekken,

eerste bezorgers bij hun bus kleppen.

Door wind en regen verwaaide banken,

huiveringwekkend groene planken.

Meeuwen die verscheurd vuil beheren,

criminele duisternis laat de zon keren.

Vatitaal

Geschreven maandag 10 februari 2025 om 20:41

Infiltratie op hoogste niveau,

snode plannen vanachter een bureau.

Onder het mom van Gods woord,

sluiten duivel en kerk een akkoord.

Vermoord in zijn eigen Heiligdom,

de dader vertrok met stille trom.

Het Vaticaan kent zijn eigen garde,

heilige politie waar geloof verstarde.

Zijn bom deed propellers rijzen,

wilde hiermee onschuld bewijzen.

Heldhaftig, bijna heilig verklaard,

waar de camera zijn schuld had bewaard.

Tranen

Geschreven zondag 9 februari 2025 om 11:57

Bedroefd deed haar ogen tranen,

zich een weg door mineur banen.

Waterlanders als overtollig vocht,

door ogen haar weg naar buiten zocht.

Een tranendal groeide, deed snikken,

omdat iemand haar liet stikken.

Harteloos, afscheid om eigen belang,

persoonlijk geluk kreeg voorrang.

Steun en troost liet ogen drogen,

negeerde voortaan zij die logen.

Een glimlach die haar voortaan sierde,

naast iets nieuws die haar plezierde.

Oeverloos

Geschreven vrijdag 7 februari 2025 om 16:46

Liever alles op de koop toe,

dan ik oeverloos mijn tijd verdoe.

Liever voortaan en altijd alleen,

dan de leugens naar het scheen.

Neem het leven met wat zij biedt,

omarm kleinigheden waarvan je geniet.

Accepteer de drempels en mineur,

alles beter dan leven in een sleur.

Jouw leven, jouw dag is jouw feest,

iets missen is maar hoe je het leest.

Het komt hoe het komt, leef en ervaar,

teleurstelling ligt overal voor je klaar.

Proeven

Geschreven vrijdag 7 februari 2025 om 15:32

Toen ik van jou had geproefd,

werdt mijn wereld afgetroefd.

Ik wist, zou niet kunnen zonder,

jouw lach, mond, jouw wonder.

Moest mij aanzienlijk vermannen,

jouw zijn kon ik niet verbannen.

Alles om jou heen bleef in beweging,

stilstaan een ondenkbare beleving.

Jouw aanwezigheid deed mij driften,

vleugels waarop ik mee kon liften.

Droegen mij hoger, de ijle lucht,

onze lippen kusten elk gerucht.

Gebukt

Geschreven vrijdag 7 februari 2025 om 10:48

Als je jouw gevoelens onderdrukt,

ga je daar vroeg of laat onder gebukt.

Maak van je hart geen moordkuil,

eerlijkheid is wat ik daarvoor verruil.

Openheid wordt altijd beloond,

een naakte waarheid getoond.

Jezelf zien, voelen en accepteren,

kunnen hokjesdenkers van leren.

Denk vrij, trek stoute schoenen aan,

niet achterin de rij maar vooraan.

Niet iedereen omarmt oprechtheid,

maar die waarheid is jouw schoonheid.

Chaos

Geschreven dinsdag 4 februari 2025 om 19:50

Het witte maagdelijke zand,

zielen door strijders verbrand.

Onschuldig verkrampt bloed,

waar een laatste adem wroet.

Door het zand, nagels breken,

onschuld doet alles verbleken.

Hulzen vallen als klinkende munt,

daar waar je geen kant op kunt.

Chaos doet mensen splijten,

de geboorte van nieuwe verwijten.

Random moorden zonder geweten,

jezelf en alle onschuldigen vergeten.

Ironie

Geschreven maandag 3 februari 2025 om 17:25

Liefde of vriendschap, ironisch,

hecht, intiem of toch platonisch.

Vrienden die zogezegd blijven,

samen vijandigheid verdrijven.

Maar het aanblijven transformeert,

vriendschap die zich reclameert.

Zo hecht bleek deze niet te zijn,

overwonnen door jaloezie en venijn.

Liefde en vriendschap, tijdelijk,

beiden zijn zij meestal betrekkelijk.

Daily

Geschreven zondag 2 februari 2025 om 14:50

Wear that daily smile,

you'll see after a while.

People love and regocnize,

smile, never think twice.

Surrounded with honesty,

not everything concerns money.

Happiness cannot be bought,

save rare moments as a thought.

Bullitproof

Geschreven vrijdag 31 januari 2025 om 14:23

Mijn hart wat door jou transpireert,

gevoelens op hol, telkens vibreert.

Is het haar ritme wat hier verstoord,

de oneffenheden zijn ongehoord.

Stoornissen, kastjes die delegeren,

batterijen die haar borg garanderen.

Wat overblijft zijn de cardiologen,

die zich verontrustend bogen.

Over jouw kwalen, zeurend ongemak,

de diagnose die hij aarzelend uitsprak.

Zeker van het ballistisch onderzoek,

jouw verdwaalde kogel, kwam uit welke hoek?

Lentekriebels

Geschreven vrijdag 31 januari 2025 om 14:02

Betoverd door eerstes erieuze,

zonnestralen die mij kneuzen.

Je laten voelen dat je weer leeft,

het zonnetje om ons welzijn geeft.

Vanachter shawls kruipt een glimlach,

niet hoeven te verstoppen, weer mag.

Natuurgebied wordt weer uitgebreid,

planten van bomen na hun Poly strijd.

Op een bankje, snuiven en genieten,

zonnestralen die mij blijven overgieten.

De blauwe hemel welke mij vervoerd,

door deze kriebels raak ik ontroerd.

Fascinerend

Geschreven vrijdag 31 januari 2025 om 13:43

Mooie mensen ontmoet, gekend,

wordt niet meer door hen herkend.

Groeten is veranderd naar negeren,

bewust het hoofd en lijf omkeren.

Willen niet worden geassocieerd,

waar hun kortzichtigheid domineert.

Ooit vrienden van het eerste uur,

houdbaarheid was van korte duur.

Feesten en partijen die wij vierden,

hun trouwerijen welke wij versierden.

Niet in blijven hangen, dat is geweest,

richt mij vanaf nu op ons eigen feest.

Uiterlijk

Geschreven donderdag 30 januari 2025 om 13:58

Uiteindelijk komt elke parel te koop,

bewoonbaar of klaar voor de sloop.

Paleisjes waar je stond te likkebaarden,

waar we verheerlijkend naar staarden.

Even een blokje om, eenmaal gluren,

brein en fantasie laten voortborduren.

Eenmaal binnen doet een hart lijden,

deze verwoesting, niet te vermijden.

Achtergelaten als een geroofd nest,

mijn beeld door schimmen verpest.

De buitenkant was haar enig domein,

een omhulsel van de hel in het klein.

Vaag

Geschreven woensdag 29 januari 2025 om 18:40

Lijnen die zachtjes vervagen,

silhouetten die ogen vragen.

Troebel is het smeltend gezicht,

door dansende parels verlicht.

Kanttekeningen lijken te lekken,

inkt en verf zakt uit op alle plekken.

Geschilderde wolken scheuren,

vervagen vraagt om vele kleuren.

De straten vol en ondergelopen,

natte verf tegen haar lijst gekropen.

Een frame wat doorlekt naar de vloer,

paard en wagen vervagen, ons vervoer.

Komend

Geschreven woensdag 29 januari 2025 om 13:28

Als bijen druk bestuiven,

Wespen hun steekjes delen,

Grassprieten elkaar strelen,

We het eerst voorjaar snuiven,

Dan groeit onze zin naar zomer,

Bloemen die weldra bloeien,

Verliefde stellen die stoeien,

Het hoogtepunt, de nakomer,

Getest door winderige maanden,

Winterkoude heeft ons verlaten,

Depressief sierde onze straten,

Waar we seizoen loos waanden,

Een einde in zicht wat verblijdt,

Hulpeloos buigen nieuwe halmen,

Hun plan om iedereen in te palmen,

Terwijl de zon met regen strijd.

Papillen

Geschreven woensdag 29 januari 2025 om 10:57

Versmolten als suikerklont,

de zoete smaak, vóór in je mond.

Als gesmolten hars, uitgehard,

jouw blik in barnsteen verstard.

Samensmelten als ingrediënten,

het niet voegen van opponenten.

Het zoetje en zuurtje vechten,

om hun smaak te beslechten.

IJverig roeren in jouw nieuwe creatie,

gasten die smullen zonder enige spatie.

Flamboyant zal jouw werk vlammen,

vastgezet op onze papillen zonder schrammen.

Interesse

Geschreven dinsdag 28 januari 2025 om 13:52

Interesse in je medemens,

als kijken door een andere lens.

Interesse in andere Interesses,

kunnen volstaan als dorstlessers.

Wijde Interesse, een brede blik,

een open mind opdat ik niet stik.

Ben je werkelijk geïnteresseerd,

waarom is je rug dan gekeerd.

Interesse in andermans Interesse,

vereist niet enige souplesse.

Een bezoek, vraag, blik is genoeg,

meer waar interesse ooit om vroeg.

Chemie

Geschreven maandag 27 januari 2025 om 20:40

Chemische verleidingen,

terroristische bedreigingen.

De chemische geleerde,

die de dood negeerde.

De wereld uit balans geraakt,

vergiffenis verraden, uitgebraakt.

De ordinaire seriemoordenaar,

slordigheden over een DNA haar.

Manipulatie op regeringsniveau,

ouder worden gebruiken als status quo.

Versnelde celdeling om te regeren,

over leven, dood, gestreken veren.

Zeventien jaar psychisch gevangen,

klaar voor hun zondebok belangen.

Wijsheid gevangen, nooit gevlucht,

maakt nu moordenaars tot gerucht.

Bijna medeplichtig, nooit gebogen,

mag nu slachtoffer en prooi drogen.

Oplossingen bedreigen onze straten,

waar de chemie de wereld al heeft verlaten.

Modegrillen

Geschreven zondag 26 januari 2025 om 15:16

Retro shit in huidige straatbeeld,

terugkeer, door vandaag verveeld.

Emotieloos alles maar kopiëren,

herinneringen die manifesteren.

Kenmerkend de soulpijpen,

ik zal me er niet aan vergrijpen.

Een tijdperk om te vergeten,

teveel invloeden, zijn versleten.

Waar zijn de mode goeroes,

vindingrijk, zonder taboes.

Terug naar nozems en punk,

van moderne mode een lage dunk.

Spijkerbroek, wijd, bleek, stretch,

donker, licht, gescheurd en flets.

Knielappen van een Rolling Stone,

vuurrode mond was zo gewoon.

Ribbroeken in twee diverse tinten,

een biesband als zijnde haar plinten.

Houwtje touwtje voor de hippies,

een hele samenleving op gympies.

Ischias

Geschreven zondag 26 januari 2025 om 14:47

Ischias in mijn rug geboord,

langzaam welzijn vermoord.

Geen hernia, pijn door stroom,

uitstraling verhuld in chroom.

Beknelde zenuwen stralen,

pijntjes die voortaan bepalen.

Chronisch in rug, been, billen,

belet je om nog iets te tillen.

Wederom een nieuwe opponent,

één die ik niet eerder had herkend.

Pijnstiller en ontstekingsremmer,

slagen niet, belanden in afvalemmer.

Fier

Geschreven zondag 26 januari 2025 om 14:01

Nooit geprobeerd,

nooit geëvalueerd.

Eenmaal falen,

tegenover dwalen.

Moed verzamelen,

blijven stamelen.

De juiste woorden,

waarheid vermoorden.

Niemand is perfect,

een geheim dat lekt.

Rechtop en fier,

gun je dat plezier.