Autobio 2021 - A

Een pagina met iets meer autobiografische herkomst, ook hier geldt weer dat er een kern van waarheid in huist, de rest is rijmelarij en dichterlijke vrijheid. 

MG

Inmiddels

Geschreven  woensdag 21 juli 2021 12:30

Kleine hapjes, eten opnieuw leren,

onduidelijke kwalen en medicijnen die dirigeren.

Pillen die de bloeddruk moeten temperen,

naast medicatie die cholesterol pamperen.

Een maag en darmen die hulp behoeven,

alles gaat naar medicijnen proeven.

De maag die niet op voedsel reageert,

een luie darm die het amper probeert.

Pillen en poeders die moeten activeren,

kauw magnesium om te stimuleren.

De stoelgang verstoord, slaan dagen over,

al met al gewenst resultaat, maar pover.

Medische ingrepen om wervels te assisteren,

nieuwe elementen vastgeschroefd na lang opereren.

Revalidatie periode maar gebruikt voor de nek slijtage,

daar was inmiddels ook een ingezakte etage.

Ook hier weer nieuwe wervels en schroeven,

plaatstaal en cages naar behoeven.

Jaren van pijn die structuur belemmerde,

fysio en pijnpoli waar ik maar door modderde.

Scans, foto's en onderzoeken bewezen,

dat omliggende wervels waren uitgelezen.

Verzakkende cages en vernauwingen als een zaailing,

protesterende armen die verlepte dankzij de uitstraling.

Zenuwpijn is slecht te bestrijden,

operatief, hopelijk verlost uit Uw lijden.

Tot die tijd meer pillen die moeten verdoven,

slikken maar, al bieden ze geen soelaas of kunnen beloven.

De slaap apneu belet mij optimaal te rusten,

voorlopig moet ik mij er maar in berusten.

Een slaapband, nu een bit, wat volgt hen op,

zal wel eindigen met beademing masker, over the top.

Gezondheid is niet een vaststaand feit,

inmiddels ben ik het gevoel allang kwijt.

MG

XASH

Geschreven zaterdag 17 juli 2021 13:24

Liefde, alleen maar liefde voor elkaar,

bewezen, garantie voor een geweldig paar.

Gedragen door zijn liefde, werd zij gevraagd,

zoals het hoort, tot op zijn knieën verlaagd.

Een meisjes droom krijgt gewenste vormen,

beloftes, afspraken met nieuwe normen.

Het glamoureuze feest gegeven in een kas,

tot in de puntjes, waar ik mijn bijdrage voorlas.

We hebben geproost, gevierd en gedanst,

door de vrije bruidsmeisjes nog gesjanst.

Alles was compleet, het gezelschap en locatie,

het organiseren van zoiets, een ongekende prestatie.

Vijf bruidsmeisjes die frivool richting gaven,

gebaseerd op de bruid haar maatstaven.

Credits voor de bruid om haar invulling en smaak,

het behoeft geen betoog, zij schoot raak.

Aan mij de eer om dit alles aan te kleden,

liet een auto vol bloemen aantreden.

Corsages , guirlandes en het bruidsboeket,

mocht mijn gang gaan, werd niet op mij gelet.

MG

Duurzaam

Waar wij ons vastbinden aan geloften,

niet kunnen laveren op nieuwe beloften.

Dan zal alles gedoemd zijn te mislukken,

eindigt alles als een genoemd autobedrijf op krukken.

Water is soepel, vereist kaders en belijning,

een lichaam merendeels uit water, beweegt op de deining.

Wij zijn voor 65% opgebouwd uit water en dus flexibel,

als wij niet gecoördineerd kunnen stromen, wordt het penibel.

Bij alle geloften speelt water een grote rol en lijkt consequent,

de politiek overleeft door concessies, doordat zij haar vijand goed kent.

Geloften, in politiek en privé, moeten vaak bijgesteld,

soms dagelijks lijkt het en raak je niet uitgeteld.

Wie een verbintenis aangaat, dit openbaar beloofd,

moet niet van het kunnen bijstellen worden beroofd.

Ik ben 58 jaar en al 41 jaar samen, waarvan 38 jaar getrouwd,

heb meer moeten bijstellen dan welke politieke partij dan ook maar wordt wel vertrouwd.

Het kunnen accepteren dat morgen anders is als voorzien,

geniet respect en vertrouwen, iets wat we niet vaak meer zien.

Het voordeel van de twijfel, het mooie kunnen zien naast die donkere wolk,

het kunnen accepteren en aanvaarden is soms pijnlijker als die dolk.

Voor elkaar blijven kiezen, uit het leven en elkaar halen is een kunst,

sturen op scoren en uitgeschreven duurzaamheid eindigt vaak in afgunst.

Wij hebben een duurzaam huwelijk kunnen sluiten,

betekent niet dat wij ook wel eens op een buffer stuiten.

MG

Zebrapad

Een achteloos sorry, een opgestoken hand,

het zebrapad, vluchten voor vaderland.

Bij mijn laatste poging, drie maal rakelings,

aanstormend verkeer rijdt blindelings.

Twee excuses en een middelvinger,

maakte zowaar een aardige slinger.

Kon net uitwijken voor die asociale,

vanavond thuis de grootste verhalen.

Wandelaars zijn roekeloos, of zoiets,

maar de echte drabbers, die rijden fiets.

Het liefst van die snelle, met zo'n krom stuur,

"paaltje" roepen, voor hun achtervolgende buur.

Als wandelaar mag je al blij zijn met een pad,

van die wegen zonder heb je het gauw gehad.

MG

Vakantie 2021

Bureaucratie gooide roet in het eten,

wil er inmiddels, niets meer van weten.

Een eerder verloren ticket herboren,

liet ons nu vallen, definitief verloren.

Boos, kwaad op onrechtvaardigheid,

naast de verloren energie, ook de rest kwijt.

Achteraf beter, het lichaam wat protesteerde,

van alles, op medewerking na, met mij probeerde.

Doktoren, andere medicatie die moesten reiken,

dreigde ik door de combinatie bijna aan te bezwijken.

De weergoden zagen dit en waren ons goedgezind,

de zon op zijn best die ons vertroetelde als haar eigen kind.

De zee, het strand, de taal was anders als daar,

maar de vakantie was ronduit top, niets is minder waar.

MG

TheThe

Mijn lichaam met bedoelingen getatoeëerd,

vrouw, kinderen, kleinkinderen vereerd.

Bakens die trouw en loyaliteit bewijzen,

tekens en figuren die naar oneindig verwijzen.

Keltische knopen en kruizen die ik adoreer,

lyrics op mijn onderarm, mijn geloofsleer.

Verwijzing naar hoe wij zijn en de wereld beheren,

mijn bekentenis, wij hebben nog veel te leren.

MG

Lenen

Kleinkinderen weer even te leen,

een stuk zelfstandiger als voorheen.

Toch nog kunnen verrassen, bootje varen,

tot en met hertjes voeren zonder bezwaren.

Klimparadijs en speeltuin werden belaagd,

elke schommel anders, nooit afgezaagd.

Slagroom op de taart als een pannenkoek,

moesten er wel eerst naar op zoek.

Onder de parasol, tevreden gezichtjes,

mijn voer voor nieuwe opa gedichtjes.

MG

Zwaaien

Wij wonen in een schilderij,

op de brug maar helemaal vrij.

Een terras met bank, vergrijsd,

stoelen in de serre, omringde lijst.

Veel verkeer, sociaal en onbekend,

mensen zwaaien en groeten die je niet kent.

Elke dag nieuwe verhalen, staat niet stil,

ik hou van de reuring, door elke bril.

Alle voertuigen die bestaan, kwamen voorbij,

soms een enkeling maar meestal een rij.

Honderden fietsers als de club thuis speelt,

nee, dit is een plek waar je je niet gauw verveelt.

En soms, mensen die je in de stad herkennen,

jullie zijn toch van de brug, moest zeker even wennen.

De club bekenden van het zwaaien groeit,

zeker als we buiten zitten en het zonnetje gloeit.

MG

Paspoort

Ik behoorde tot één van die veertigduizend,

eerder gevaccineerd en beduidend.

Bewijs dat je de helft hebt ontvangen,

in je hoofd beginnen zaken te prangen.

De ene helft mag wellicht naar het theater,

de andere helft geweigerd bij de uitbater.

Straks een bewijs voor maanden voorrang,

noemen we geen discriminatie maar belang,

Landsbelang voor de de groepsimmuniteit,

voor mijn gevoel sta ik bij iedereen in het krijt.

Jij mag niet en ik mag wel politiek,

een groen paspoort, lekker ziek.

MG

Hechten

Opeens ben je eraan gewend,

spullen om je heen die je goed kent.

Zijn vaak onbenullige zaken,

waar je toch gehecht aan kan raken.

Voor mij een stoel, sinds mijn operatie,

nu hij ontvreemd is, een stuk frustratie.

Was gewend aan mijn maat die lekker zat,

hij heeft niet bij mij zijn langste tijd gehad.

Zat goed, gaf rust en bij het schrijven inspiratie,

van het terras ontvreemd, nu die irritatie.

Dit is de samenleving waar wij vertoeven,

pak maar van een ander naar eigen behoeven.

MG

Intellectueel

Als je geletterd bent, een intellectueel,

bereik je dan met hetgeen je schrijft, het grote geheel.

Is de bedoeling van dichten dat niemand het begrijpt,

moet gissen naar de gedachte, of iets wat erop lijkt.

Ik houd meer van klare taal, wat begrepen wordt door het volk,

geen frases en moeilijke woorden, onleesbaar zonder tolk.

Kan en mag gaan over van alles maar neutraal,

dan maar niet beroemd, om mijn niet begrepen verhaal.

MG

Fantasie

Betrapt worden dankzij een illusie,

een tastbaar geworden fantasie.

Een leven zonder deze maakt verlamd,

waar je realiteit tegen de haren in kamt.

Noem het een droom, iets om na te jagen,

handvatten, om de dag te kunnen dragen.

Inspiratie om een verhaal te kunnen schrijven,

niet om met bedoelingen, iemand in te lijven.

De gedachte die opdoemt gaat muteren,

elke droom wil die fantasie uitproberen.

Persoonlijk beleef ik hieraan veel plezier,

en dat schrijven doe ik weer voor ieders vertier.

MG

Zucht

Als een messteek, pijn en vermoeid,

afgeknepen zenuwen, gevoel uitgeroeid.

Moeheid die overvalt, niet te sturen,

constante wurging legt je in de luren.

Veel gaat aan je voorbij, geef het toe,

"wat een zucht, waar gaat die naartoe"?

Door mijn mams zojuist uitgesproken,

mijn zenuwbanen ineen gedoken.

MG

Means

I'm a son,

I'm a brother,

I'm a husband,

I'm a lover,

I'm a father,

I'm a friend,

I'm a writer,

I'm a grandfather.

And what exactly does that all mean,

are we still persons or more a machine.

Do we still have opinions and fight,

and able to live and love side by side.

MG

Dwang

Vreemde neigingen die anderen verwonderen,

die mij dan weer vanzelf meer doen afzonderen.

Ik hang aan symmetrie, alleen oog voor het even,

geordend, gebruik alleen in boeketten oneven.

Het dwangmatige laat mijn hoofd vaak spinnen,

om dit te verwoorden weet ik niet waar te beginnen.

Zit mij vaak in de weg, waar anderen afwijkend acteren,

wil ik mijn visie, mijn drang opdringen, hun gedrag beheren.

Moet meer terug naar mijzelf, minder naar buiten,

voor iedereen beter, zal men minder gauw op mij stuiten.

MG

Niets

Kan de knop niet vinden,

het draaiende wiel te stoppen.

Smeulend brein ontbinden,

was het een sleutel of knoppen.

Even rust, terug naar niets,

behoefte aan leegte, bodemloos.

Teveel voor zelfs een bakfiets,

happen naar rust, hopeloos.

MG

Kil

Smetteloos wit interieur en een gifgroen tapijt,

voetsporen kun je hier niet onopgemerkt kwijt.

Het gebruikelijke, vegen en ontsmetten,

temperatuur meten en op je beurt letten.

Koffie en thee momenteel uit den boze ,

één persoon per bank, niks samen vozen.

Chapeau voor de architect zijn kil gekozen meubilair,

zielig staan de plastic bloemen, van de laatst gehouden fair.

Alles strak en glad, opponent van haar patiënten,

die verkreukeld wachten op het inenten.

MG

Poli

Weer in die witte bekende hal,

voor mij vandaag de specialist van stal.

Telkens weer die vraag, hoe zal het gaan,

hoe wandel ik hier straks weer vandaan.

Momenteel bereiden zij zich goed voor,

op vier niveaus prikken komt niet vaak voor.

Hoe moet ik mij hier op voorbereiden,

zal het verlichten, mij enigszins bevrijden.

Zodra ik lig afzondering van mijn brein,

onderga het, mij krijgen ze niet klein.

Het is hoofdzakelijk voor mijn specialist,

opdat hij bij de komende operatie niets mist.

MG

Masterpiece

Wanneer breek ik door, schrijf ik mijn masterpiece,

wordt die voor mij gekozen of is het wat ikzelf verkies.

Ben verknocht aan de woorden en hun samenhang,

ze zo te vlechten als ik voorzag, er is geen ander belang.

Ooit zal mijn kruiwagen doorzien wat ik schrijf en verkondig,

tot dat moment blijf ik ongestoord en kortbondig.

Of is het kort en bondig, beiden worden geaccepteerd,

het zijn meer de klanken en gevoel wat mijn zinnen adoreert.

Ik ben klaar voor jullie, zijn jullie klaar voor mij,

dan zal ik verder schrijven, met al mijn hoofdstukken op rij.

MG

Route

Dagelijks markeren passanten hun stappen,

telkens dezelfde beweging waar zij van opknappen.

's morgens met iets tegendraads beginnen,

zal de rest van de dag doen eindigen met minnen.

Eigenlijk zijn we allemaal een beetje de autist,

niet zo erg, het is daardoor dat je minder mist.

Dan zijn er natuurlijk ook nog de chaoten,

die zich meerdere malen aan hetzelfde stoten.

Ik leg voor het slapen mijn spullen gereed,

en als ik ontwaak weet ik waarvoor ik het deed.

Alles geordend, niets aan toeval overlaten,

zijn mijn wegwijzers, mijn route, mijn straten.

MG

Sarong

Gehuld in zijde of linnen,

stoffen die mij laten spinnen.

Gedraaid in omslagdoek of sarong,

wist tevoren niet waar ik aan begon.

Het zacht strelend luchtledige,

mij lijfelijk doet bevredigen.

Zij voeren een tintelend beleid,

te ervaren als werkelijke vrijheid.

MG

Onderscheid

Begin inmiddels aardig te vergrijzen,

een keizerskroon deed zich verrijzen.

Altijd al stoppels, houdt het nu maar glad,

met modieuze kapsels al heel lang gehad.

De charme van ouder worden ondervinden,

niet meer behoren tot jeugdige beminden.

Een eigen route kiezen, je nieuwe pad,

meebewegen in je ook ouder wordende stad.

Ook daar worden panden historisch mooier,

zolang je het ei maar kan onderscheiden van haar dooier.

MG

Straling

Armen die het minder gaan doen,

die zonder aan te komen meer gaan wegen.

Armen die inleveren ten opzichte van toen,

die steeds minder kunnen bewegen.

Armen die protesteren en gaan hangen,

die grip en kracht langzaamaan verliezen.

Armen die staken om andere belangen,

die je noodgedwongen laten kiezen.

Armen met uit de nek verkeerde signalen,

die verder druk is met vernauwen.

Armen waar geen eer valt te behalen,

zal ik ooit verlost worden uit haar klauwen.

MG

Oplossing

Pijn, de veroorzaker van je humeur,

een eenzijdige agressor ontneemt je kleur.

Pijn, de heerser over je dag en je prestaties,

komt wanneer hij wil in alle gradaties.

Pijn, de dief van levensvreugde en morgen,

kan mij geen dag herinneren zonder zorgen.

Pijn, de sluipmoordenaar die zal slopen,

op tijd repareren mag je enkel hopen.

Pijn, stal ook bewegingsvrijheid en rust,

deed dat niet per ongeluk maar bewust.

Pijn, met medicatie enigszins te beheren,

maar met verkeerde zal zij graag escaleren.

Pijn, speciale prikken in die poli faalden,

paardenmiddel wat elders heen straalde.

Pijn, in de rug, nek en andere ledematen,

waarom niet af en toe mijn darmen met rust laten.

Pijn, moeilijk te diagnosticeren,

medische wereld heeft nog veel te leren.

Pijn, kan ik nog zonder, is het te behappen,

life is a joke, teveel slechte grappen.

MG

Nivelleren

Tot jezelf, alles even ontvluchten,

onder donkere, soms heldere luchten.

Met voorzichtige stralen op mijn gelaat,

is waar ik even iedereen en alles verlaat.

Dit is wat ik adem, mijn ballingschap,

afzondering verzamelen eer ik verder stap.

Rust is mijn modus om te balanceren,

noodzaak om tijdig te nivelleren.

MG

Stabureau

Na mijn eerste uurtjes te hebben gewerkt,

werd de drang om te wandelen versterkt.

De ochtend leende zich hier uitstekend,

geen doel, passen niet tevoren berekend.

Insteek is om de lange zit te verwerken,

thuiswerken laat mij tot zitten beperken.

Afwisselen is voor mij essentieel,

geef ik geen gehoor, betaal ik mijn deel.

Op de zaak het verstelbare bureau,

ging een strijd aan vooraf, kreeg ik niet cadeau.

De compensatie haal ik nu uit horizontale meters,

tot er weer wat anders komt, voor nu niks beters.

MG

Wildeman

Ze lagen daar te liggen, het moest er ooit van komen,

mijn berg gieser wildeman, peertje van mijn dromen.

Velen zouden aan dit festijn deelnemen en genieten,

nadat zij hun huid en haar bij het afval achterlieten.

De kunst om egaal te schillen moet je leren,

rondom van zijn kontje tot midden zonder te keren.

Halverwege verticaal schillen naar de top,

het is altijd de dunschiller waar ik bij aanklop.

Voor het koken verwijderde ik hun harten met de appelboor,

mijn traktatie, bezorgd de hertjes een lach van oor tot oor.

Harteloze peertjes snijden we in tweeën,

in een pan met glühwein helemaal tevreden.

Vanillesuiker, kaneel en basterdsuiker en steranijs als stunt,

alles ondergedompeld tot richting kookpunt.

Op het laagste pitje, zacht pruttelend voor ruim twee uur,

tot mooi glimmend donkerrood, chique maar niet duur.

Wijn koken we verder in tot wij hem saus mogen noemen,

je hebt pas succes als je kleinkinderen je hierom roemen.

MG

38th

Donderdag 21 januari 2021

Samen aan een avontuur begonnen,

alleen maar liefde, niets onbezonnen.

Verliefd, verloofd en snel getrouwd,

samen gemetseld, ons leven opgebouwd.

Een zoon, een dochter, vielen ons toe,

gezond en wel, werd ik pa en jij moe.

Na jaren groeide de familie, groter als tevoren,

werden hier twee kleinzoons en twee kleindochters geboren.

Nog steeds gelukkig, kropen wij in een appartement,

verkocht, gehuurd, naar drie hoog achter wat zijn weerga niet kent.

We bereiden voor, wij zijn getraind,

hebben een nieuwe zak geld geleend.

Hier gaan we wonen, helemaal jij en ik,

dat is het plan, tot onze laatste snik.

Vandaag officieel 38 jaar een paar,

jij en ik, helemaal bestemd voor elkaar.

MG

Dichter

Mijn gedichten zijn mijn gedachten,

waar ik om huilde, waar ik om lachte.

Verstopt in mijn comfortabele stoel,

schrijf ik ze op, verlichten mijn doel.

Onderwerpen vind ik onderweg, op de dag,

dagelijks verschillend, niet alles brengt een lach.

De onderwerpen zie ik slechts als een lening,

van het moment, niet altijd mijn uitgesproken mening.

Soms denken lezers, hij zit vast in een dip,

maar dat lijkt snel als ik realiteit aantip.

Denk zelf wel van sommige gedichten,

dat zij belerend klinken terwijl ik niemand wil betichten.

Moeilijk om exact een gevoel te weergeven,

als lezers iets op een andere manier beleven.

Maar daar zijn het wel gedichten voor of kleine verhalen,

niet bedoeld voor discussies maar om mijn ervaring te vertalen.

Lees ze hoe je ze leest, de één doet je meer als de ander,

wat ik wil is dat we beseffen wat we momenteel doen, niet dat ik er iets aan verander.

MG