Maart 2024

Een maand van overgang, een maand waar de eigenaar met zijn staart zwaait. Een maand waar Crocussen, Narcissen, Muscari en nog veel meer hun kop opsteken. Een maand waar het voorjaarsbloed kruipt waar het niet gaan kan. Geniet van het prille begin van een voorjaar waar een zomer uit voortvloeit. Laten we hopen op een niet al te roerige staart, Maart.


MG


Bloeiers


Geschreven donderdag 28 maart 2024 om 14:19



Sneeuwklokjes,

na eerste vlokjes.

Krokussen,

die hocus pocussen.

 

Narcissen,

willen paas niet missen.

Tulpen,

klokjes die stulpen.

 

Frittelaria,

zwart heet zij Persica,

Hyacinth,

die met geuren begint.

 

Madelieven,

naar believen.

Boterbloemen,

die geel opdoemen.

 

Dat alles voor ijsheiligen,

zij die de vorst beveiligen.

Geen weer te koud of te nat,

wij hebben ze bijna allen gehad.

 

MG

Toorn


Geschreven donderdag 28 maart 2024 om 14:01



Is het haar toorn die ons doet beven,

haar woede moeten herbeleven.

Onzichtbare krachten die ons verslaan,

huilen, het enige wat wij verstaan.

 

Niet zelf zichtbaar, meedogenloos,

soms de ontwikkeling naar windhoos.

Namen voor elke diverse krachtvorm,

waaien, briesje, gemiddelde storm.

 

Tegenwoordig uit een andere hoek,

brengt zij andere seizoenen, een vloek.

Regulier verdwijnt, moeten aanpassen,

meegaan met de flow of verkassen.

 

Maar de razernij blijft, haar grilligheid,

onzekerheid en vragen, altijd bereid.

Bereid om te razen, haar benoemde toorn,

speldenprikjes als de scherpte van een doorn.

 

MG

Kriebels


Geschreven woensdag 27 maart 2024 om15:10



Zonnestralen laten dartelen,

zo druk als eenden spartelen.

Aan de oppervlakte die rust,

die onder water nimmer sust.

 

Voorjaar kriebels met haar stuipen,

zon en warmte die elkaar bekruipen.

Zwermen vogels worden paartjes,

verzamelen takjes en allegaartjes.

 

Bouwen nesten in bomen en goten,

waar bewoners anders besloten.

Hun schoonmaak mag niet verstoord,

soppen en dweilen, hoe dat zo hoort.

 

Elk nest uitgeklopt, nieuwe veren,

bank en matras moeten tijdig keren.

Bezem door de tent, genoeg geluierd,

een fikse wandeling, teveel gekuierd.

 

MG

Schulp


Geschreven maandag 25 maart 2024 om 14:14



Woon je niet meer,

in de wolk van neerslachtigheid.

Probeer je het leven weer,

ben je tenslotte tot vechten bereid.

 

Leef je niet meer daar,

ben je je schulp ontgroeid.

Vindt je jezelf zijn niet meer raar,

eindelijk door eigenwaarde geboeid.

 

Beweeg je weer op eigen gevoel,

zelfverzekerd staat je het best.

Wordt onder de mensen je doel,

blijf eigenzinnig, niet zoals de rest.

 

Ga nooit meer terug naar mineur,

gooi al je had van zwart, overboord.

Beken alleen nog maar eigen kleur,

draag niets meer wat je verstoord.

 

MG

Damocles


Geschreven maandag 25 maart 2024 om 13:42



Zijn wij inmiddels bereidt,

accepteren wij jouw aanwezigheid.

Tijd zal acceptatie bewijzen,

zal vooruitgang naar jou verwijzen.

 

Zijn wij inmiddels bevrijd,

van de donkere genegenheid.

Het zwaard van Damocles wat hangt,

schuurt en dreigt waar een ieder verlangd.

 

Is onze lang bewaarde genegenheid,

ingekleurd als iedereens bewaarheid.

Geen zwaard zal zonder meer klieven,

zonder reden, niemand ontrieven.

 

MG

Vlekken

Geschreven maandag 25 maart 2024 om 13:13


Vlekken toonde verraad,

verzwijgen van die daad.

Lafheid liet je deze begaan,

ver bij jouw zijn vandaan.

 

Leugens bleven tot het eind,

die eigenschap was verfijnd.

Aangeleerd om te bedriegen,

over alle eerlijkheden liegen.

 

De vlekken kon je  niet bedwingen,

rode wurgstrepen die zich verdringen.

Rond, rood, van alles met doordrenkt,

wetende dat je alle liefde krenkt.

 

Schaamteloos, tot een ieders schande,

te verwachten waar je zou belanden.

Zoals een roodborstje een koolmees verbrijzeld,

heb jij bij geliefden, eerlijke kansen verijdeld.

 

MG

Tijdreizen


Geschreven zaterdag 23 maart 2024 om 22:41



Kunnen wij straks reizen door tijd,

wat raken wij dan onderweg kwijt.

Een hemel van ultraviolette raten,

waar tijdreizigers doorheen vraten.

 

Naar waar en waarom deze interesse,

in en uitzoomen met alle souplesse.

Transport van mens zonder vervoer,

naar het front als kanonnenvoer.

 

Geen trein, geen bus ooit nog te laat,

hoe het met een praatje verder gaat.

Klaagzang en afkeur reizen mee, absorberen,

alleen dat laatste zullen we nooit afleren.

 

MG

Anders


Geschreven vrijdag 22 maart 2024 om 16:25



Eigenschappen en bezigheden,

behoren gedwongen een verleden.

Commentaar en dagelijkse kritiek,

waarom toon jij jezelf en publique.

 

Om jezelf blijkbaar te kunnen zijn,

moet je bestand zijn tegen venijn.

Dagelijks terugkerende vragen,

waarom ik dwars ben om dit te dragen.

 

Je toont en deelt naar absurde waarden,

negeert dat mensen naar je staarden.

Een vrij leven, eigen keuzes maken,

vergeet het maar, zij laten je staken.

 

Uitgekotst, door bekenden afgekeurd,

in de put des onheil, door velen besmeurd.

Bekenden zwijgen maar verdwijnen stil,

als je anders bent wordt je leven kil.

 

Zogenaamde goedkeuringen liegen,

hun ogen en houding die bedriegen.

Wees jezelf, moet je lekker doen,

valse voorwendselen in het begin, en toen.

 

MG

Cyclus


Geschreven donderdag 21 maart 2024 om 13:02



Vogels die dagelijks foerageren,

het met snavels proberen.

Slimmeriken die vastklampen,

wormen uit de grond stampen.

 

Hun domein met gekwetter,

beschermen tot op de letter.

Het zingen van de nachtegaaltjes,

melodieus snavelen van verhaaltjes.

 

In tuinen en potten de verloren eikel,

die ontkiemt, de zoektocht was heikel.

Verstopt voor hongerige momenten,

beland in de bak met andere elementen.

 

Mijn voorjaars drift doet opschonen,

waar honger en overleven wonen.

Zij zijn nu gefixeerd op nesten bouwen,

waar snel nieuw leven zal ontvouwen.

 

En de cyclus herhaalt zonder verandering,

bij ons geen cyclus, wij gaan slechts voor verwondering.

 

MG

Lente


Geschreven woensdag 20 maart 2024 om 17:21



Bijen, hommels en ook alweer muggen,

kleine vliegeniers, rood bestippelde ruggen.

Vleugeltjes die uitslaan en klappen,

vluchten kunnen ogen niet behappen.

 

Kwetterende meerkoeten in vlucht,

de paringsdans van de fuut in de lucht.

Zij bespelen sloten, vaarten en het meer,

nesteldrang en bouwen tussen het verkeer.

 

Bootjes worden opgelapt en geleegd,

stoepjes geschrobd nadat geveegd.

Ramen gelapt, we hebben weer zicht,

de voorjaars schoonmaak lijkt verplicht.

 

Parasols op terrassen die verleiden,

om dorstige voorbijgangers strijden.

ijssalons gaan naar maximaal smaken,

de rondvaart die weer vol zal geraken.

 

En volgende week rollen de kazen,

tussen witte pakken die verbazen.

Grote ronde kaashoeden die lachen,

toeristen volgen Alkmaarse vlaggen.

 

MG

Kas


Geschreven woensdag 20 maart 2024 om 14:41



Kasgeld wat wij spaarden,

banken die het bewaarden.

Beloond waar zij mee speelden,

rente die zij wat graag deelden.

 

Inmiddels verbannen, bank gesloten,

kasgeld wat zij willen verstoten.

Vroeger betaalden wij met klinkende munt,

bij een dof geluid, een valse stunt.

 

Goud en zilver bezweken voor nikkel,

een pak briefjes bezorgen een prikkel.

Kasgeld verliest niet haar percentages,

bij pinnen en chippen de promillages.

 

Beheren en onze vrijheid controleren,

geld verdienen zonder uit te keren.

Kosten stijgen waar onkosten daalden,

bankgebouwen waar zij winst behaalden.

 

Geen banken, geen geldtransport,

geen personeel dus geen tekort.

Waarom kosten bij geen verkeer,

iedereen, jij, ja ook ik die bagatelliseer.

 

Zo'n vaart zal het niet lopen, loop in de pas,

als we niet alles willen laten verdampen, betaal kas.

 

MG

Kuieren


Geschreven woensdag 20 maart 2024 om 14:00



Passerende voetjes die kuieren,

langzamer daar waar ik zit te luieren.

Nou ja, toevallig aan het dichten,

inspiratie naast vele vergezichten.

 

Joggingbroek, jurk, rok en mantelpak,

rugzak, hoodie, leder en plastic zak.

Allemaal een thuis, vandaag een doel,

ik schrijf maar door op mijn parkstoel.

 

Bij passeren, vragende ogen en blikken,

die bij niet wegkijken bijna verstikken.

Heel wat gedachten die kuieren,

langs mij, waar ik maar zit te luieren.

 

MG

Woordjes


Geschreven woensdag 20 maart 2024 om 13:52



Woorden zonder speldenprik,

komen nooit vrij van de schrik.

Woorden willen spelen, sluimeren,

over een blanco A-4tje kuieren.

 

Woorden zijn een spel zonder regels,

in leuk verband op blauwe tegels.

Woorden kunnen lieflijk als woordjes,

het kunnen gooien op akkoordjes.

 

Woorden, die liefhebben en breken,

eigenschappen die blijven steken.

Woorden helen en geven onverhoeds,

iets directs, iets naars maar ook veel goeds.

 

MG

Verwijten


Geschreven woensdag 20 maart 2024 om 13:13



Laatste jaren die wij verslijten,

zijn vaak vervuld met verwijten.

Had ik maar zus, had ik maar,

zo gedaan, daar waar ik je bewaar.

 

Keuzes maak je met gezond verstand,

de weg inslaan waar je belandt.

Jouw overtuiging wijst je de weg,

om niet te belanden in staat van beleg.

 

Genomen keuzes door jou gemaakt,

geen herkansing die deze kraakt.

Naar eer en geweten zo verlopen,

een verandering, er stil ingeslopen.

 

Verwijt niet jezelf hoe je leefde,

gemiste kansen die je niet beleefde.

Denk maar, wat niet weet, wat niet deert,

het is de angst die zich tegen je keert.

 

MG

Aarde


Geschreven zondag 17 maart 2024 om 21:30



Het is moeilijk te geloven,

als ze je van je waardigheid beroven.

Verkocht aan duistere criminelen,

die je leven, trots, verspelen.

 

Goedgelovig deed je bezwijken,

waar anderen zich aan je verrijken.

Te open, teveel delen, het onderspit,

alle conclusies onterecht, oververhit.

 

Tijd die je uiteindelijk liet lijden,

aan hartverscheurend deed bezwijken.

Jouw moment niet gekomen, gekozen,

opgestapeld tussen gekruiste dozen.

 

Je hoorde ze graven, spitten in grond,

afdalend in jouw kuil, aarde die jou verstond.

Een doffe dreun, de eerste schep aarde,

die jou en je waardigheid veilig bewaarde.

 

MG

Helkraai


Geschreven zondag 17 maart 2024 om 00:18



De zonnemus tegen de maanvink,

twee kleine strijders, beiden flink.

De helkraai naast de hemelraaf,

beiden zwart, in het geheel niet braaf.

 

Ongelijken die we vergelijken,

uit hun strijd zal gelijkheid blijken.

Een roltrap naar de hemel bestijgen,

veranderende wind die je voelt hijgen.

 

De velgekleurde gedoodverfde papegaai,

kwetterende vleugels ogen saai.

Zijn mensengeluiden versplinteren,

waar de Russische spreeuwlelijken overwinteren.

 

MG

Verdacht


Geschreven zondag 17 maart 2024 om 00:02



Een nieuwe dag geboren,

de volgende om te scoren.

Deze gewoonte lijkt wel ons bestaan,

overwinningen, ver bij ons vandaan.

 

Om aanzien, aandacht te verrijken,

die een nieuwe dag zal bestrijken.

Weer een dag om te vervallen,

het idiote hoog houden van ballen.

 

Het verwachte en geachte spel spelen,

rollen, rangen en standen verdelen.

Wie is echt, wat wordt er verwacht,

niet jezelf zijn, dat is te verdacht.

 

MG

Zaligmakend


Geschreven vrijdag 15 maart 2024 om 14:23



Verscheurd door hongerige wolven,

door rampspoed en haat bedolven.

Jaloezie en kift lagen op de loer,

jij werdt hun prooi, dagelijks voer.

 

Ze sloegen met bloederige klauwen,

namen bezit van je dierbare vrouwen.

Besmeurde je gezin en ontheemde,

waar privacy zich van je vervreemde.

 

Jaren verlangend naar uitgekeken,

door de wenselijkheid toch bezweken.

En van kans op één van een miljoen,

solo het veroveren van een galjoen.

 

Niet voorzien waren desastreuze,

gevolgen, beren werden reuzen.

Je ging in de ban, niet langer vrij,

en dat door het winnen van de loterij.

 

MG

Wind


Geschreven vrijdag 15 maart 2024 om 13:53



Die wind die verstoord,

mijn gedachten doorboord.

Eindelijk wat zaken op rij,

komt zij met die pesterij.

 

Die wind, kind van moeder aarde,

genoeg lucht voor ons bewaarde.

Zij kan werelddelen verscheuren,

onze dag in elke tint kleuren.

 

Die wind die ongeacht,

mijn zwakheden verzacht.

Mijn gezicht in de volle wind,

zij die blaast, waar razernij begint.

 

Die wind die zachtjes gaat slapen,

als een laken over ons zal waken.

Bezorgd blauwe lucht en wolken,

tegelijkertijd kan snijden als dolken.

 

MG 

Pleisters


Geschreven woensdag 13 maart 2024 om 12:45



Pleisters op je wonden,

wou dat ze bestonden.

Een sticker tegen zeer,

gebruik je maar één keer.

 

Pleisters als je bent gesneden,

voorzichtigheid hebt gemeden.

Mijn oma gaf een kus en snoepje,

empathie behoort een ander groepje.

 

Pleisters op je wonden,

door schaven verslonden.

Plakkers tegen auw en ongemak,

in één keer eraf, pijnlijke plak.

 

MG

Ontkennen


Geschreven dinsdag 12 maart 2024 om 14:58



Nooit een indruk verkregen,

aan wie het was gelegen.

Schuldige vingers die wijzen,

onbaatzuchtig in de prijzen.

 

Onschuldige vraagtekens rezen,

een oplossing gezocht en geprezen.

Smoeltjes met die ego blikken,

wijzen maar eerlijkheid vertikken.

 

Tot het laatste moment ontkennen,

aan eerlijkheid zullen zij nooit wennen.

Geloven in hun dagdagelijkse leugens,

zo gewend sinds mensenheugens.

 

MG

Tragedie


Geschreven maandag 11 maart 2024 om 09:51



Verbitterd en gesloten,

van contact verstoten.

Met éénwording gebroken,

aan een eigen wereld geroken.

 

Van zogenaamd samen, distantiëren,

het niet eens meer willen proberen.

Teruggetrokken achter zijn luiken,

zich niet langer laten gebruiken.

 

Een laatste poging was concluderend,

hopeloos, op zijn minst enerverend.

Zijn besluit deed definitief zwijgen,

wanhoop kon hem niet langer bedreigen.

 

Ongeloof bij medemens en familie,

zij beschouwden zijn keuze als tragedie.

Maar nog steeds niet luisteren,

bleven zich aan hun mening kluisteren.

 

MG

Gloeibal


Geschreven zaterdag 9 maart 2024 om 07:10



Vogelgeluiden die doen ontwaken,

zwemvliezen die het meer raken.

Een nachtelijke vlucht laat landen,

op nabijgelegen zanderige stranden.

 

Boomtoppen die lijken te gloeien,

eerste zonnestralen die vurig groeien.

Licht oranje verkleurend naar rood,

de nacht die geen tegenstand bood.

 

Die rode bal stijgt boven alles uit,

niets ontziet, op geen tegenstand stuit.

Verwelkomen haar, in onze omhelzing,

wakker geworden na een nachtelijke verkenning.

 

MG

Horst


Geschreven vrijdag 8 maart 2024 om 10:38



Een eerste stop gaf rust,

de locatie heel bewust.

Even halt waar wordt beweerd,

dat ontspanning hier regeert.

 

Een welgekozen interieur,

sfeervol en superieur.

De voorbode doet al genieten,

waar wij hectiek verlieten.

 

Eindelijk de hotelkamer betrokken,

waar eerdere gasten vertrokken.

Geen kamer maar een upgrade suite,

genoeg ruimte voor onze visite.

 

Uitpakken, opruimen en toosten,

op ons verlangend weekend proosten.

Vanmiddag wellness en onderzoek,

drie dagen en nachten te boek.

 

MG

Verlanglijstjes


Geschreven woensdag 6 maart 2024 om 12:15



Waarom altijd meer willen,

is genoeg uiteindelijk niet genoeg.

Een verlanglijstje moeten villen,

is het voor afscheid nog te vroeg.

 

Als je honger en dorst kan lessen,

ooit zul je moeten ontspullen.

Waarom dan meer en verder stressen,

na je laatste adem, niets in te vullen.

 

Spullen blijven achter, ergernis niet,

overbodige groei tekent verliezen.

Jouw stempel die je bewust achterliet,

voor bezit en verlies kun je kiezen.

 

MG

Angstzweet


Geschreven woensdag 6 maart 2024 om 11:56



Angst die je laat zweten,

zich met onzekerheid laat meten.

Angst voor elke willekeur,

herkent zich aan je geur.

 

Angst overvalt en verrast,

voor jou die onaangename gast.

Angst van oudsher ingeboezemd,

hardnekkig en niet verdoezeld.

 

Angst doet je adem wreed stokken,

bezorgd rode vlekken en brokken.

Angst benoemd, en nu je alles weet,

snap je de veelvuldige term, angstzweet.

 

MG

Hoodie


Geschreven zaterdag 2 maart 2024 om 15:38



Capuchon en hoodie profileren,

identiteit niet willen etaleren.

Geheimzinnig gevoel van geborgen,

herkenning bewust diep verborgen.

 

Moeite om de dag te aanschouwen,

wie of wat schaamde hun vertrouwen.

Wellicht zelf schande te verbergen,

het voelt of zij medemens tergen.

 

Een fenomeen passend voor jeugd,

maar is het ook een positieve deugd.

Argusogen bij werkgever en kassa,

met de nek aangekeken door collega.

 

MG

Dune / Film


Geschreven vrijdag 1 maart 2024 om 19:37



Een leven lichtjaren in dromen,

waar duistere krachten stromen.

Een geest die toekomst en verleden,

kan beheersen, werelden verbreden.

 

Daar reizen en wonen zij zwevend,

amper haar aardbodem belevend.

Metalen libellen doorkruisen lijnen,

waar zandvlaktes wormen beschijnen.

 

Uitgeleverd aan een immens wezen,

zijn Goddelijkheid die je zult vrezen.

Buitenaardse aanvallen zullen komen,

zijn eigen dood in zijn eigen dromen.

 

Religie en toverkunsten die regeren,

oudheid zal haar gezicht doen keren.

Mededogen en vertrouwen verlinken,

waar bedrog en verraad zal klinken.

 

MG

Thermostaat


Geschreven vrijdag 1 maart 2024 om 15:02



Druppels vertroebelen mijn zicht,

regen die zich weer tot mij richt.

Plannen gemaakt doet verdrinken,

hoeveelheden die maar niet slinken.

 

Ze koelt de omgeving af, ongevraagd,

de thermostaat wederom verlaagd.

Daar waar wij smachten naar droog,

houdt zij haar kletsnatte betoog.

 

Herfst in Holland duurt 8 maanden,

waar wij ons in het voorjaar waanden.

Hoge luchtvochtigheid doet bezeren,

weerhoud mij van zonnebrand smeren.

 

MG

Snacken


Geschreven donderdag 29 februari 2024 om 14:07



's middags nog even die snack,

een vette bek tegen lekkere trek.

Je gezonde start, vol goede moed,

die na zondigen er niet meer toe doet.

 

Een verleiding niet kunnen weerstaan,

ver bij je principes en plan vandaan.

De uithangborden hebben je gebroken,

was nog wel jouw beurt om te koken.

 

Al drie maal op social, die advertentie,

snackbar aanbod op jouw frequentie.

Het water liep als vanzelf in de mond,

zwakte en schaamte die jou vond.

 

Spijt en gene waar de vette hap won,

terugdraaien, wat niet meer kon.

Kracht en discipline verzaakten,

waar lust en must have ontwaakte.

 

MG

Muziek


Geschreven zondag 25 februari 2024 om 21:38



Klanken die kunnen huilen,

verdriet en pijn verschuilen.

Weemoed voelbaar verdrinkt,

een viool die treurig klinkt.

 

Klanken, muziek onder je huid,

kruipen, daar waar pijn verbruid.

Gevoelens verscheurd, op de rek,

verstoten achter een smeedijzeren hek.

 

Na de pijn, jouw eindelijk herenigen,

woede en ongeloof kunnen stenigen.

De opbouw, herziene kansen gegeven,

harmonie en empathie beleven.

 

MG