Liefde 2023 part 1

Een nieuw jaar, nieuwe liefdes gedichten.

Veel gevoel, veel fantasie, geniet...

Meedogenloos

Geschreven zaterdag 29 juli 2023 om 15:50

Haar glimlach die sommeerde,

mij binnenste buiten keerde.

Liet voelen wat was verdwenen,

haar liefde onstuimig weer lenen.

Mijn onschuld wat werdt veroverd,

hart en ziel meedogenloos betoverd.

Mijn gevoelens kansloos verloren,

lusten kwijt, weer opnieuw geboren.

Diezelfde glimlach, verbazingwekkend,

onderstreepte, onze liefde was dekkend.

Genoeg voor één leven, dankbaarheid,

wil die lach en liefde nimmer kwijt.

Maatje

Geschreven woensdag 28 juni 2023 om 14:20

Alleen die wandeling,

zonder handen vast.

Alleen voor de verandering,

waar haar hand altijd past.

Alleen op de bank dromen,

wat schrijven, een glimlach.

In gedachten langskomen,

woorden omschrijven gedrag.

De bank waar wij innig zoenden,

wat regendruppels als gezelschap.

Waar lippen zich warm verzoenden,

alleen verder, de leegte voelt krap.

Bekoren

Geschreven woensdag 21 juni 2023 om 14:35

Jouw warmte als mijn ontbijt,

liefde staat gegrift in krijt.

Sjansen deed tol betalen,

jouw strelen zonder omhalen.

Begroef mijn lippen in de jouwe,

die zich graag lieten ontvouwen.

Liefdesvocht liet mij smaken,

mijn hoofd wilde niet achter raken.

Genot deed de huivering trillen,

jouw onhoorbaar laten gillen.

Lust op dat ondoordringbare pad,

blijf ik bekoren, ook als alles gehad.

Zweterig

Geschreven dinsdag 13 juni 2023 om 16:22

Gekozen liefde die heftig vibreerde,

gevoelens voor elkaar die escaleerde.

Warmte liet ons zweten en zwoegen,

druppels naar je navel die erom vroegen.

Je klamme huid, de zon verdampte,

mijn zenuwstelsel wat daarop verkrampte.

De siddering, elkaar vochtig aftasten,

vier wanhopige handen die verrasten.

Gevangen tussen druppels die glommen,

zonder vragen weer naar boven klommen.

Mijn zweet, jouw vocht, ons vocht,

waar de verliefdheid naar zocht.

Toen

Geschreven zondag 21 mei 2023 om 12:23

Een glimp waar het laken wijkt,

mijn gretige hand die naar je reikt.

Gestroomlijnd volg ik je vormen,

teder, waar het later zal stormen.

De eerste aanraking, de siddering,

voelt telkens als die eerste beleving.

Kruipen, waar bloed gaat versnellen,

lippen die proeven, niet langer kwellen.

Mond en tong die terrein verkennen,

bij de herkenning niet hoeven wennen.

Gezegend vocht, de intense zoen,

niets veranderd, alles smaakt naar toen.

Stuk

Geschreven woensdag 12 april 2023 om 13:01

Een andere taal liet mij niet weerhouden,

ogen die elkaar blindelings vertrouwden.

Gevoel in vingers en vleselijke lusten,

liet onze onderbuik erin berusten.

Liefde die zich makkelijk liet schikken,

zonder zich ergens in te verstikken.

De taal was een duidelijke barrière,

maar bewandelden wij als een carrière.

Onze liefkozingen spraken elkaars taal,

op de innigste momenten zelfs verbaal.

Uitbundig vierden wij elkaar, ons leven,

oprecht en dankbaar alles kunnen geven.

Mijn liefde, mijn trots en innig geluk,

dacht voor altijd, toch liep het stuk.

Gluren

Geschreven maandag 3 april 2023 om 13:48

Onze ogen vonden elkaar,

gevoelens die begonnen.

De vlinders niet verzonnen,

jij gluurde ijlings langs je haar.

Allebei niet te voorzichtig,

blikken begonnen te staren.

Zonder schroom, vol gevaren,

we oogden lekker doorzichtig.

Onze ogen blijven maar gluren,

op alle fronten blijven klikken.

Gewend aan elkaars blikken,

tussen de lakens, wilde uren.

Nooit meer los, nooit meer apart,

het gluren blijft, was onze start.

Zacht

Geschreven vrijdag 24 maart 2023 om 13:09

Bij jou zo vanzelfsprekend,

jouw contouren berekend.

Hemelse lusten bedrijven,

twee mooiste, warme lijven.

Iedere ontmoeting verrast,

samenzijn wat altijd past.

Lippen die aandacht vragen,

een zoen die de nacht kan dragen.

Verstrengelde vingers knuffelen,

mijn neus blijft maar snuffelen.

Golvend zilver haar, gebonden,

door haar zwiepen opgewonden.

Aan één nacht hebben wij nooit genoeg,

denk aan toen, dat je mij de eerste maal vroeg.

In mijn systeem, nooit meer wissen,

kan jouw zachte lippen niet missen.

Chemie

Geschreven vrijdag 10 maart 2023 om 17:03

De sneeuw sierde je lokken,

rode plukken, witte parels.

Je vuurrode mantel knisperde,

waar ogen uitdagend glinsterde.

Je slanke benen deden mij blozen,

gestroomlijnder kwam ik nooit tegen.

Gefascineerd door alle indrukken,

wilde snel bij jou mijn geluk plukken.

Een onberispelijke paardenstaart zwiept,

dezelfde eerste lokken die mij verleidde.

Je schudde de sneeuw als ware magie,

uit je lokken, jouw charme, mijn chemie.

Ruis

Geschreven vrijdag 3 maart 2023 om 13:26

Om mij ooit kwijt te geraken,

zal je het zoeken moeten staken.

Mijn hart geopend, dat wacht,

verlangens in een voordracht.

Wil jij je aan mij kluisteren,

moet jouw hart leren luisteren.

Stop je gevoelens niet in die kluis,

dagelijks moeten leven met ruis.

Terwijl onbeantwoord je gadeslaat,

je hart en gevoel niet met je praat.

Tranende ogen die blijven branden,

ooit verslagen in hun troost belanden.

Wijsheid huist achter jouw toneel gezicht,

ik wacht tot zij zich naar mij richt.

Duidelijkheid

Geschreven donderdag 2 maart 2023 om 15:17

Met mijn rug gekeerd,

je aanwezigheid voelen.

Het voelen nimmer verleerd,

is dit wat ze met liefde bedoelen.

Soms voel ik onaangename zaken,

voorvallen die ik liever laat rusten.

Zaken die ik niet wil aanraken,

verkies de plekken waar wij kusten.

Dat en die wil ik voelen, delen,

verlang naar duidelijk en helder.

Het onaangename kan mij niet schelen,

laat het ongewisse maar in de kelder.

Vermoord

Geschreven vrijdag 10 februari 2023 om 13:12

Luchtigheid die bevroor,

waar ik mijn liefde verloor.

Als ijs bevroren, zo blauw,

mijn nu ijzige liefde in de kou.

Tegenstelling waar jij pretendeerde,

mijn vertrouwen met boter smeerde.

Onze vluchtige gevoelens verdampte,

bij te lang samen, iemand die verkrampte.

Zo intens verliefd bleek niet genoeg,

wellicht te vroeg, toen ik je hand vroeg.

Te dichtbij, de druk die je smoorde,

een relatie die oprechtheid vermoorde.

Troon

Geschreven woensdag 8 februari 2023 om 17:26

Ik droeg haar, haar lusten en lasten,

zij schikte, net zolang tot ze paste.

Op handen die maar wat graag droegen,

gedragen naar waar ze maar vroegen.

Ik kwam niet dichterbij, zij belette,

verdere toegang, tot ik mij verzette.

Ik bracht je rozen, juwelen, liefde en wijn,

waarom die afstand, waarom nog niet mijn.

Zij dacht haar jaren zo te kunnen slijten,

aan het lijntje houden, zo nu en dan bijten.

Eenrichtingsverkeer binnen een relatie,

is hardnekkiger dan de ergste obstipatie.

Ik koos anders, de eieren voor mijn geld,

haar koningsdagen waren voorlopig geteld.

Kimono

Geschreven dinsdag 24 januari 2023 om 15:54

Gegleden in je gladde kimono,

uit je mantelpak op het bureau.

Jouw stijlvolle blauwe mantelpak,

maakte plaats voor satijn en naaldhak.

Mijn sollicitatie, anders dan verwacht,

bij jou thuis, het statige pand aan de gracht.

Jij gebood mij jouw nylons aan te trekken,

zorgzaam stroopte ik deze zonder rekken.

Mijn voorzichtigheid deed jou glimmen,

je bevool mijn handen naar hoger te klimmen.

Vingers bleven plakken achter je kousenband,

mijn handen tussen nylon en dijen belandt.

Helblauw

Geschreven maandag 16 januari 2023 om 20:40

Jouw mooie helblauwe ogen,

debuteren naar vol vermogen.

Ze glimmen en kijken mijn richting,

blozen voelt als een verplichting.

Weet niet goed waar te kijken,

wil je niet blijven ontwijken.

Onze ogen die elkaar ontmoeten,

glimmen, sjansen en groeten.

Elkaars blikken sluiten een verdrag,

dat openbaar stare en uitdagen mag.

Omhelst door die liefdesverklaring,

verliefd zijn is een openbaring.

Echo

Geschreven maandag 9 januari 2023 om 17:27

Laat mij me bij jou voegen,

zonder tranen, zonder zwoegen.

Puur hoe we zijn, geen masker,

ongedwongen, elkaars marker.

Als onze verbintenis zich openbaart,

je niet langer naar het duister staart.

Zullen we de verloren tijd vervloeken,

het kleed van schroom opdoeken.

Laat me toe, sta me toe jou te beminnen,

zonder jou kan ik niets anders beginnen.

Dan zal ik breken, mijn hart verdrinken,

mijn echo zal voortaan verlaten klinken.

Blauwtje

Geschreven dinsdag 3 januari 2023 om 16:03 uur

Soms voelt staren ongemakkelijk,

zij blijkt uiteindelijk vergankelijk.

Eenzijdige blikken die verdampen,

ontvangers die vaak verkrampen.

Staren naar jou deed mij deugd,

voelde onherroepelijk mijn jeugd.

Kriebels van meer dan lang geleden,

toen antwoorden er nog toe deden.

Antwoorden zijn nu niet meer wenselijk,

terugkijken is en blijft onvermijdelijk.

Ego's die in staat zijn om te smelten,

bij wanhopige gaat de tent op stelten.

Blikken kunnen gevoelens openbaren,

puur enkel bereikt door dat staren.

Ongemakkelijk wat het van brutaal verliest,

blauw gevolg wat uiteindelijk anders kiest.